ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 27 - Σαρακοστιανά κι αρτύσιμα

Φωτογραφία Σπύρου Μελετζή

Τ’ δ’λειά π’ θέλ’ς να κάν’ς,

του βράδυ να τ’ ’νειρεύισι...

Μπαρμπα-Σπύρος Ζουμπουρλής

από Ανθηρό

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας

ΣΤΟ  ΚΑΦΕΝΕΙΟ  ΤΟΥ  ΓΙΑΝΝΗ  27

 

Όλα είναι μια ιδέα

   Η πρόσφατη εξέλιξη σχετικά με την ανακατασκευή της Γέφυρας Κοράκου στάθηκε η αφορμή για τον σημερινό υπότιτλο: «Τ’ δ’λειά π’ θέλ’ς να κάν’ς, του βράδυ να τ’ ’νειρεύισι...». Νομίζω ότι καλύτερο δε θα ταίριαζε για την περίσταση. Τι έλεγε με τη φράση αυτή ο αείμνηστος μπαρμπα-Σπύρος Ζουμπουρλής; Έλεγε ότι ο δημιουργός πρέπει να έχει συνεχώς στον νου του και να σχεδιάζει με μεράκι τη δουλειά που σκέφτεται να κάνει, ακόμη και στα όνειρα του ύπνου του. Λόγια σοφά και με την αξία που έχει ο απλός λόγος των ανθρώπων του μόχθου και της δημιουργίας.

  Έτσι είναι. Όλες οι πράξεις μας, όλες οι δράσεις μας ξεκινούν από τις ιδέες. Χωρίς αυτές δε γίνεται τίποτε. Η αναζήτηση, η φαντασία, η αμφιβολία, η υπόθεση, η παρατήρηση που ακολουθούνται  με τις κατάλληλες πράξεις είναι οι δρόμοι και οι προϋποθέσεις της προόδου.

  Κάπως έτσι, σήμερα θέλω να σταθώ και σε μια ιδέα, την πατρότητα της οποίας νομίζω δικαιούται ο δικός μας Μενέλαος Παπαδημητρίου (θιασώτης της απ’ τη δεκαετία του 80), που την ενστερνίστηκαν  κι άλλοι άνθρωποι, άλλοι την άκουσαν αδιάφορα, άλλοι περίεργα κι άλλοι τη χλεύασαν. Πρόκειται για την ιδέα της ανακατασκευής του Κορακογιοφυριού. Η αρχική ιδέα... 

έγινε πρόταση τον Δεκέμβριο του 2009 (από κοινού ο Μενέλαος με τον Κώστα Γραμμένο την έφεραν σε ημερίδα στο ΚΠΕ Μακρυνίτσας), δημοσιοποιήθηκε και παρουσιάστηκε με πολλούς τρόπους στη συνέχεια, υπήρξαν πρωτοβουλίες και αγώνες με επιμονή, άνθρωποι κατέβαλαν κόπους κι έξοδα, μέχρι να φτάσει στα ελληνικά και ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε πια περάσει σε παραγωγή αποτελεσμάτων.

  Δεν ξέρω τι θα γίνει τελικά, αν θα γίνει το γεφύρι, πότε θα γίνει, ούτε θα μπω στη συζήτηση  για την αναγκαιότητα της κατασκευής του, όταν η περιοχή μας έχει ανάγκη χρησιμότερων έργων, όπως ας πούμε τη σήραγγα Τυμπάνου,  τους δρόμους και άλλα. Θέλω να πω, όμως, ότι ένα μπράβο, τα συγχαρητήριά μας, έστω τη συγγνώμη μας, τα χρωστάμε στον Μενέλαο, τον Κώστα, τον αείμνηστο Νίκο Μπαλά, τον Λάμπρο Φώτο, τον Χρήστο Καπερώνη, τον Χρήστο Καναβό, τον Αντώνη Κοσσυβάκη, τον Κώστα Κωτή, την Αναστασία Κουτή (συμβολικά αναφέρω αυτούς που ήταν και πρωταγωνιστές) και τους άλλους που συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο. Κυρίως, γιατί μας ξαναθύμισαν ότι η πρώτη ανάγκη είναι να βάζουμε στόχους και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτούς. Τότε δικαιούμαστε και να ελπίζουμε.

Μη φκιάσουμι του γιουφύρι κι χαλάσουμι του καφινείου...

  Καλά, δε βλέπετε που παρασύρθηκα, να βάλετε τις φωνές; Είναι Καφενείο αυτό; Τέσσερις σπουριές γραπτό (σπουριές είνι οι παράγραφοι, για να ιξιγούμαστι...) και να μην ανοίγει τ’ αχείλι σας; Με τι  καρτερείτε να γελάσετε; Με τα παινέματα που κάνω σε Μπουκουβ’τσιάνους και Περατιανούς; Παρακαλώ, να μην ξανασυμβεί!... Σας θέλω απαιτητικούς! (σαν του Μινέλαου κι τουν Κουσ’φάκη μι του γιουφύρι…).

  Άι στουν κόρακα, κουράκιασι του στόμα μ’ μι του γιουφύρι τ’ Κουράκ’!... Λες κι απού μένα θα μάθιτι για του θέμα αυτό. Του Μήτσιου τι τουν έχουμι; Για να μας λέει πόσις μέρις έμειναν, μέχρι να πάν’ οι υπουψήφιοι στου Προυτουδικείου; Ιμείς στου Καφινείου  είμαστι  σατιρική ικπουμπή…  Μη  σκανιάζιτι! Θα γράψουν τώρα πολλοί,

για να μάθουμε ότι συνέβαλαν. Είναι και προεκλογική περίοδος, κατανοήστε την αγωνία τους.  Θα μας συντιλέψουν οι συντιλιστές με τον υπερσυντέλικο…

  Βιβαίους, θα πάρου θέση κι θα μάθιτι αδ’ απόψι τ’ς απόψεις μ’. Κατ’ αρχάς, δηλώνω ότι  ουδεμία  συμβολή  είχα  ή  έχω  στην προσπάθεια για το γεφύρι.  Με απορρόφησε ολοκληρωτικά το μουσείο Αχελώου.

  Τέλος πάντων! Ας γένει του γιουφύρι! Κι άμα ιδούμι ότι ρίχνουντι δώθι οι πιρατιανοί κι μας βαρούν τα γ’ρούνια του ματανατ’νάζουμι. Του Μινέλαου θα βάλουμι κι για τ’ν ανατίναξη… Κάποιοι λένε ότι είναι άστοχη σπατάλη, όταν έχουμε άλλες ανάγκες, αλλά σίγουρα δε θα στερήσει ποσά (όταν χρηματοδοτηθεί) από χρηματοδότηση άλλων έργων,  οπότε είναι αβάσιμες αυτές οι ενστάσεις, λαρώστε…

  Θα είναι ένα άλλο γεφύρι, με όση  κατασκευαστική πιστότητα κι αν υπάρξει.  Τα περί συμβολισμών ας τα παραβλέψουμε. Συμβολισμό έχει κι αυτό που υπάρχει σήμερα. Μας δείχνει ότι το μίσος κι ο εμφύλιος σπαραγμός μόνο καταστροφή φέρνουν. Αυτή την τακτική δε συνεχίζουμε και σήμερα με τη νοοτροπία των καταλήψεων, καταστρέφοντας υποδομές της πατρίδας μας; Είδατε ως τώρα αυτόν τον προβληματισμό στις συμπεριφορές μας, όταν εβδομήντα χρόνια μετά τον εμφύλιο συντηρούμε το εμφυλιοπολεμικό κλίμα; Θα γίνει, λέει, το γεφύρι της συμφιλίωσης. Μην αμφιβάλλετε καθόλου! Στα εγκαίνια να προσκαλέσετε και τους ολυμπιακούς, παναθηναϊκούς και παοκτσήδες. Έχουμε και το στάδιο ειρήνης και φιλίας… Είμαστε λαός που δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, που δεν εμπιστευόμαστε Έλληνες διαιτητές και φέρνουμε ξένους (τέτοια ξεφτίλα!). Απορούμε μετά, γιατί μας φόρτωσαν για βασιλιά τον Όθωνα. Όταν είσαι κώθων, θα σε κυβερνά ο Όθων…

  Έχω και κάποιες απορίες…

  Πρώτη απορία: Ας πούμι ότι του γιουφύρι τ’ Κουράκ’ θα γένει. Τ’ άλλα που ’νι ακόμα ’λόρθα πρέπει να πέσουν πρώτα κι κουντά να τα ματαφκιάσουν; Αστόχ’σα, θα τα φκιάσουν αυτοίνοι π’ θα τα γκριμίσουν για να βρουν του θησαυρό τ’ Αλή Πασιά.

  Δεύτερη απορία: Άμα γυρίσει ου Άσπρους κα’ τ’ Θισσαλία, τι του θέλουμι του γιουφύρι; Θα πααίνουμι πέρα δώθι στου γιαλό απ’ όθι θέλουμι…

   Τρίτη απορία: Σπίρτζη, τα λεφτά στην τράπεζα μπορείς να τα βάλεις σε ειδικό λογαριασμό; Αν όχι, σταμάτα το δούλεμα με υπογραφές μόνο ή φέρε μου κι εμένα ένα χαρτί να υπογράψω για 26.000.000 ευρώ. Την τακτική του τάζω λίγο πριν τις εκλογές την έχουμε δει πολλές φορές. Ή τα σκάζεις ή  δεν τάζεις! 

Μάσκες και μασκαράδες

  Ζουράρι,
Εμείς δεν ξέρουμε τι λες κι εσύ αυτά που κάνεις,
πόσα θες, πόσα θες, να μας τρελάνεις;  (λαϊκόν άσμα)
  Ω! μέγα μέζεον της πολιτικής, που μιλούσες και για την εθελόθυτον θυσίαν των αγωνιστών της ελευθερίας μας, εσύ που δε θυσίασες ούτε έναν μισθόν ουτιδανέ, ως βλίτον απόβλητον πορεύσου πλέον, περίγελως των κυνών (για την παρουσία σου επί των κοινών)  και των παρδαλών εριφίων!

  Παπαχρηστόπουλε,
Κόψε το παπ και μείνε με το αχρηστόπουλε!
Πού ’σαι, Θανάση, πού ’σαι, Θανάση;
Ήθελα να σ’ αντάμωνα,
τα νεύρα μου ’χεις σπάσει. (άσμα επίσης λαϊκόν και τροποποιημένον)
  Πού είσαι, Θανάση,  που μας έλεγες  ότι κάτι ανεξαρτητοποιήσεις και κάτι τέτοια τα
θεωρώ καραγκιοζιλίκια;
Που ’σαι, Θανάση, που ’σαι, Θανάση;
Ήθελα να σ’ αντάμωνα, ………………………… (αφήνω  κι  ένα  κενό  πριν από την
παρένθεση, να βάλετε όποιο άλλο ρήμα σας εκφράζει αντί του αντάμωνα).  
πού νά ’βρω αλλού κουμάσι;

  Σταύρο,
Εμείς, δυστυχώς, πτωχεύσαμε…  Εσείς, ευτυχώς, στερέψατε…
Ειδικά  τώρα  που  θα  σου  πάρει  κι  ο  Κυριάκος τον Τσιόδρα…Τι τον πέρασες τον Κυριάκο; Πρώτη φορά  κάνει χαζομάρα; Θα τον βάλει στον ζυγό με τον Τατσόπουλο.
Σαν βρεις Ποτάμι με νερό, δέσε μια πέτρα στο λαιμό!
  Σημείωση Καφενείου: Ουδεμία σχέση έχει ο Τσιόδρας με τον Τσιόρδιακο Βραγκιανών. Ο Τσιόρδιακος υψόμετρο δεν έχει, αξιοπρέπεια έχει και παραέχει…

  Καμμένε,

Η Μπουμπουλίνα παραιτήθηκε από ναύαρχος. Η Κουντουρά και η Χρυσοβελώνη δε νομίζω. Όμως, μη στεναχωριέσαι, θα την πάρεις την εκδίκησή σου, έστω και ως κρύο πιάτο. Θα τον ξεριζώσουν τον Σύριζα, τώρα που μπήκαν μέσα οι δικοί σου κι ο Κουίκ αντάμα. Δεν ξέρω αν τα κλαψουρίσματά σου είναι απ’ τους ψεκασμούς, αλλά εσύ, τα στελέχη σου, ακόμη και τα κατσικομούλαρά σου με κάτι είστε ψεκασμένοι.

  Πρωθυπουργικά…

Όταν πέσει ο Τσίπρας κι οι αγορές σταματήσουν να χορεύουν, για να ξαποστάσουν, ομολογώ ότι θα πάω απ’ τη χαρά μου στην πίστα να χορέψω. Σας καλώ από τώρα μαζί μου σε γενικό χορό. Μέχρι να έρθει ο Κυριάκος, τρεις τέσσερις μέρες θα περάσουν. Αν δε χαρείτε αυτές τις μέρες, πότε θα χαρείτε;

 Τώρα  στα  ξεχωρίσματα  (που λέει και το τραγούδι)  τον εν αποδρομή πρωθυπουργό θέλω να:

  Τον υπερασπιστώ, απέναντι σ’ εκείνους που ενοχλήθηκαν γιατί τα Θεοφάνεια ασπάστηκε τον Σταυρό. Ακόμη κι αν δεν πιστεύει, έδειξε σεβασμό στο ιερό σύμβολο της πίστης μας. Ποιος είπε ότι οι άθεοι δεν έχουν δικαίωμα στη σωτηρία ή να πιστέψουν; Ο απόστολος Παύλος δεν ήταν ο μεγαλύτερος διώκτης των χριστιανών;

  Τον επιπλήξω, γιατί αποκάλεσε στο εξωτερικό τους Έλληνες διαδηλωτές ακροδεξιούς και λαϊκιστές (είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα). Αλέξη, κι ο ΓΑΠ είπε κάποτε πως έχει έναν διεφθαρμένο λαό και είδες τον πόρο του… Ποιος διέφθειρε αυτόν τον λαό και πώς διεφθάρη αυτός ο λαός, κουβέντα δεν είπε ο Γιωργάκης!...

  Όσοι, Αλέξη, εναντιώνονται στη δική μας άποψη είναι φασίστες, δεν χωρά αμφιβολία, εκτός και εναντιώνονται στον δικό μας φασισμό… Ενδέχεται να υπάρχει και τέτοια περίπτωση… Μπορεί κι αυτό να ισχύει…

  Τον συγχαρώ, για το φτύσιμο στον Πάνο. Ίσως διδαχτούν απ’ αυτό πολίτες και πολιτικοί. Όσοι πουλάνε τα πάντα, θέλουν ξεπουπούλιασμα. Κι ο Τσίπρας διάβασε καλά τι αντιστάσεις κουβαλούσαν οι ανελοποταμίσιοι  και τους ξεκοκάλισε μέχρι Κόκκαλη. Εύγε!

  Τον ευχαριστήσω. Ε, το ’παμε. Για τη χαρά που θα πάρω, όταν πέσει…  Αλλά με τον Τσίπρα θ’ ασχολούμαστε τότε; Θα έχουμε και δουλειές… πώς να ρίξουμε μετά τον Κυριάκο!…
 

Σαρακοστή

Ήρθε, Κωστή, η σαρακοστή, το πράσο έγινε φαΐ,

θα σε λιανίσουν τα φασούλια και η νερόβραστη φακή…

  Είμαστε πια στη Μεγάλη Σαρακοστή. Είναι η περίοδος νηστείας, προσευχής και άσκησης αρετών που προετοιμάζει τους χριστιανούς για την εορτή των εορτών, την Ανάσταση του Χριστού.
  Ένα τροπάριο της εκκλησίας μας λέει: «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε».

  Κάθε άνθρωπος, με ελεύθερη βούληση, ας αποφασίζει τι θα κάνει. Εκείνο που δεν πρέπει να κάνει είναι: αν νηστεύει να μην κατακρίνει αυτούς που δε νηστεύουν και αν δε νηστεύει να μην κοροϊδεύει αυτούς που νηστεύουν. Ας αφήνει, επίσης, τα βολικά δόγματα τύπου: «τα εισερχόμενα δεν πειράζουν, τα εξερχόμενα πειράζουν», θεωρώντας, έτσι, αλαζονικά ότι αυτά που κάνει είναι όλα καλά και άγια. Ο κατηχητικός λόγος του Ιωάννη Χρυσοστόμου  απαντά σε όλα αυτά και καλεί τους πάντες στη μεγάλη χαρά της Ανάστασης: «Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον».

   Όμως, ως καφετζής, νιώθω την υποχρέωση να σας θυμίσω κάποια πράγματα σχετικά. Της νηστείας απαλλάσσεται ο:

  Ασθενής και ωδιπόρος (δηλαδή η έγκυος και όχι ο οδοιπόρος, που βολεύει κάποιους λαίμαργους, οι οποίοι πάνε ως το καφενείο με τα πόδια και το παίζουν οδοιπόροι).

  Δάσκαλος και δικηγόρος. Ο δάσκαλος πόση άλλη νηστεία να κάνει με τον μισθό που παίρνει, άρα είναι πλεονασμός να λες στον δάσκαλο νήστεψε και ο δικηγόρος με τα ψέματα που λέει είναι άχρηστη η νηστεία…

  Της νηστείας απαλλάσσονται και οι πολιτικοί. Έτσι κι αλλιώς αυτοί δε σώζονται με τίποτε. Αυτό δεν τους εμποδίζει να υποβάλλουν σε νηστεία τον λαό και κάποιους στην ασιτία.

  Τέλος, αυτοαπαλλάσσεται ο Κώστας Καζιακούρας, υποστηρίζοντας ότι σ’ αυτή την περίοδο νηστείας και προσευχής θα αρκεστεί μόνο εις την προσευχήν. Βέβαια, έχει και τα δίκια του. Αφήνει ο Βάιος στα Ραγάζια με τα κοκορέτσια και τα σπληνάντερα; Κολάζουν καλόγερο, ο Καζιακούρας θα γλίτωνε!...

  Κώστα, έξω απ’ το στάδιο! Στην κερκίδα γρήγορα και πολύ σου πέφτει! 

«Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει». (παροιμία)

  Αυτή είναι η Σαρακοστή. Οι παλιοί άνθρωποι ζούσαν την κάθε περίοδο του ετήσιου εορταστικού κύκλου με όλα τα εθιμικά στοιχεία, τα οποία προσέδιδαν με τους συμβολισμούς τους ιδιαίτερο νόημα στη ζωή τους.

  Έτσι, για τη Σαρακοστή, ζύμωναν και έφτιαχναν το σώμα μιας γυναίκας χωρίς στόμα (επειδή νήστευε), με σταυρωμένα χέρια (σε θέση προσευχής) και εφτά πόδια, όσες και οι βδομάδες μέχρι το Πάσχα. Κάθε Σάββατο βράδυ έκοβαν  ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι κοβόταν το Μεγάλο Σάββατο, λίγο πριν την Ανάσταση.

  Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι το νέο σύμβολο της Νέας Δημοκρατίας. Το ίδιο είναι, νηστεία και πάλι σημαίνει… Οι νεοδημοκράτες πιστεύουν ότι τα εφτά ποδάρια είναι τα χρόνια που θα κυβερνήσει το κόμμα τους προσεχώς (να μας φυλάξει ο Θεός…).

  Άλλοι λένε πως είναι η κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται στους εφτά πρόθυμους βουλευτές, γι’ αυτό και τα πόδια μοιάζουν με τα αγγούρια της Μεγαλοοικονόμου. Λένε πως και τα εφτά θα σπάσουνε μαζί ένα  Σαββάτο βράδυ μια Κυριακή πρωί…

16/3/2019