Ο πόλεμος κατά της βλακείας
τελείωσε.
Χάσαμε!...
(Αρκάς)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 96
Παράκληση
Παρακαλώ να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, μη
μου προγκήσετε τα πρόβατα!... Χάσαμε τον πόλεμο, μη χάσουμε και τα πρόβατα!...
Μη θορυβείτε! Μην κάνετε απότομες κινήσεις! Μην
ομιλείτε δυνατά! Κοντολογίς μην κάνετε σάλαγο και μου τα σαλαγήσετε!...
Μία
από τα ίδια…
Πλησιάζουμε προς τη λήξη του έτους. Άλλοι θα
κάνουν απολογισμούς, άλλοι θα μαστορεύουν προϋπολογισμούς κι άλλοι θα ψάχνουν
λύσεις κι απαντήσεις στους ατομικούς τους συλλογισμούς.
Το Καφενείο προσαρμόζεται (όσο μπορεί) σ’
αυτή την κατάσταση, επιχειρώντας (με την υποκειμενική του ανάγνωση) την
ερμηνεία των πραγμάτων και των γεγονότων… Μόνο που δεν έχει και μην περιμένετε
απαντήσεις στις εύκολες ή δύσκολες ερωτήσεις σας! Άλλωστε, υπάρχουν άλλα
μαγαζιά, τα οποία μπορούν να σας τις πουλήσουν πρόθυμα και σε χαμηλές τιμές,
αρκεί να δηλώνετε πελάτες τους…
Στον χρόνο που ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες,
διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά ότι: «όλα τριγύρω
αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», που έλεγε ο Νίκος Παπάζογλου ή ότι και
φέτος είχαμε: «μία από τα ίδια», από ελαφρώς
έως πολύ χειρότερα που θα συμπλήρωνε κι ο καφετζής.
Έτσι, δικαιολογώ και τον σημερινό τίτλο με τη
γνωστή παροιμία του Γιάννη. Ωστόσο, για να μη μας βγει κι ο Γιάννης αυτοδύναμος
με συντριπτική νίκη (πόσους συντριπτικούς ν’ αντέξουμε!...), θα κλείσω το παρόν
με την άλλη παρόμοια παροιμία: «Τα ίδια, Παντελάκη
μου, τα ίδια, Παντελή μου» κι όποια θέλετε… ψηφίζετε…
Αυτοδιοικητικές
εκλογές και άλλα τινά…
Με συγχωρείτε που σας οδηγώ πάλι στις κάλπες
για να ψηφίσετε παροιμίες, αλλά, αν δίνατε σημασία στις παροιμίες, δε θα
ψηφίζατε αυτούς που ψηφίσατε…
Δεν ξέρω τι προσδοκίες είχατε στο 2023, όμως,
μη μου πείτε πως έχετε παράπονο από εκλογές… Από μαθητές είχατε να βρεθείτε
τόσο συχνά στο σχολείο του χωριού σας. Υπομονή!... Καιρός είναι, θα περάσει και
θα ξαναπάτε του χρόνου στις ευρωεκλογές. Βλέπετε, πρέπει να ψηφίζουμε κι αυτούς
που θα πάνε στην ευρωβουλή, έστω κι αν κάποιοι μας έκαναν ρεζίλι και στο εξωτερικό.
Για τις εθνικές εκλογές τα σχολιάσαμε, ήδη
απολαμβάνουμε τα αποτελέσματα των επιλογών μας, κυτίον παραπόνων δεν υπάρχει
ούτε προβλέπεται… Ξανά συνιστώ: υπομονή!…
Ας ρίξω μια ματιά στα πρόβατα, πριν αλλάξω
σελίδα κι ας πούμε πια για τις αυτοδιοικητικές! Όποιος βαριέται τις περασμένες
ειδήσεις, μπορεί να αποχωρήσει.
Έγιναν οι εκλογές στις 8 και 15 Οκτωβρίου σε
δυο συνεχόμενες Κυριακές. Πρώτη επίπτωση: μας χάλασαν και το κυνήγι. Αυτός που
θα πήγαινε να ψάξει για ντορό και σκαψίματα αγριογούρουνων, ήταν υποψήφιος και
έψαχνε για ψήφους κι ο άλλος που είχε τα σκυλιά και έμπαινε παγάνα, τον έβαλαν
εφορευτική επιτροπή. Χώρια που και η ομάδα ήταν διχασμένη ως προς τις
προτιμήσεις της για τον δήμαρχο. Γίνεται χωριό έτσι;
Οι εκλογές κάποτε τελειώνουν. Όσοι δεν
εκλέγονται… κλαίγονται. Οι νικητές χαίρονται, πανηγυρίζουν τη νίκη τους (ιδίως,
αν είναι συντριπτική) και ρίχνουν κι ένα ευχαριστήριο με τις τελευταίες
μεγαλοστομίες τους, διότι την επαύριον αρχίζουν τα ζόρια… και τα ζόρια αυτά δεν
είναι παίξε-γέλασε…
Γέμισε η χώρα από «μεγαναπολέοντες», οι
οποίοι αγνοούν το επερχόμενο «Βατερλώ» τους και (δυστυχώς) το «Βατερλώ» που
οδηγούν τον τόπο τους.
Γέμισε ο τόπος από καλαμοκαβαλάρηδες που
κάνουν παρέλαση, ανυποψίαστοι ότι γίνονται του κόσμου ο περίγελος.
Παιδιά, αφιππεύσατε των καλάμων!... Διότι
κάλαμοι είναι, μπορεί να σπάσουν και να έχουμε ατυχήματα…
Ουδείς μη εκλεγμένος απαξιώνεται, ουδείς
εκλεγμένος αποκτά μόνο για την εκλογή του αξία… Άλλωστε, είναι γνωστό παλαιόθεν
ότι πολλές φορές συμβαίνει να είναι: «Οι καπετάνιοι στο
κουπί κι οι ναύτες στο τιμόνι». Επίσης, η κάλπη δεν είναι «κολυμβήθρα
του Σιλωάμ» για κανέναν, δε δίνει ποτέ απόλυτη αποδοχή ή έγκριση πεπραγμένων
ούτε δίνει λευκή επιταγή με την εντολή της.
Εκτός αυτών, να μη σας διαφεύγει και του Ζωρζ
Κλεμανσώ η άποψη: «Στην
πολιτική, διαδέχεται κανείς ηλίθιους και αντικαθίσταται από ανίκανους».
Επιτέλους, να κι ένας Γιωργάκης που του κόβει
το κεφάλι!…
Βέβαια, για όλα αυτά και πάντοτε την πρώτη
ευθύνη την έχουμε συλλογικά εμείς οι πολίτες. Δικές μας είναι οι επιλογές και
δικαιολογίες δε σηκώνω…
Ο Γιάννης Αγιάννης πήγε φυλακή για ένα καρβέλι ψωμί.
Άλλος αμάρτησε για
μια τυρόπιτα.
Κι άλλος ψήφισε για ένα τσουβάλι τσιμέντο στη ρούγα του (τοιούτος
ψηφοφόρος, τοιούτον πολιτικόν…).
Όμως, έχουν και οι εκλογές
τα θετικά τους:
Πρώτον, εκλέγονται και
καλοί πολιτικοί. Δεν είναι όλοι σκάρτοι κι επικίνδυνοι. Γι’ αυτό δεν είναι και
σωστό να τους τσουβαλιάζουμε όλους μαζί.
Δεύτερον, χάνουν κάποιοι
και αποφεύγουμε ή περιορίζουμε το κακό. Δεν το λες και λίγο…