ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 20 - Φέρνω γεια, φέρνω χαρά, φέρνω και Χριστούγεννα

Εκτός από εμάς, τις ανάγκες μας γνωρίζει κι ο Θεός.

Ας δίνει λύσεις και βοήθεια, εκεί που δεν μπορούμε!

(καφετζής)

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας

ΣΤΟ  ΚΑΦΕΝΕΙΟ  ΤΟΥ  ΓΙΑΝΝΗ  20

 

Κατόπιν ενεργειών μου

   Κατόπιν ενεργειών μου έρχονται τα Χριστούγεννα! Το πολύ σε τρεις μέρες θα τα έχετε στο σπίτι σας.  Τα Χριστούγεννα, λέει,  όλοι οι δρόμοι  οδηγούν στο σπίτι. Ιδού,

νοερά χτυπώ την πόρτα σας, μπαίνω μέσα και  πάω στο τζάκι σας με την πουρνάρα, την καίω και αραδιάζω τις ευχές μου: Φέρνω γεια, φέρνω χαρά, φέρνω γρόσια και φλουριά, νύφες, γαμπρούς, κατσίκια, αρνιά… (άμα φέρν’ς γαμπρούς, πάν’ τα γρόσια και τα φλουριά, σκέφτεται ο προικόπληκτος).

Από ευρώ, βέβαια, κι από δουλειά δε φέρνω. Μου είπε ο Τσακαλώτος, άστο σε μένα αυτό, θα τους δώσω εγώ ευρώ και «δούλεμα» για δουλειά. Σε κάθε περίπτωση εύχομαι να έχετε γεια και χαρά, γιατί αν δεν τα έχετε, αυτά δεν αγοράζονται με λεφτά.

  Κατόπιν ενεργειών σας να αναλάβετε τα υπόλοιπα, για να μπείτε και να μετέχετε στο εορταστικό κλίμα των ημερών. Χαρείτε όσοι πήρατε το κοινωνικό μέρισμα της ευαίσθητης κυβέρνησής μας, χαρείτε κι όσοι δεν το πήρατε, γιατί η «ευαίσθητη» έχει αποφανθεί αμετακλήτως ότι είστε πλούσιοι, άλλο που εσείς δεν το ξέρατε!

  Εύχομαι ακόμα το γ’ρούνι σας να περάσει τις εκατό οκάδες, να βγάλετε τέσσερα τενεκέδια λίπα! Μόνο η λύπη να σας λείπει, όχι η λίπα! Να κάνετε και πολλές τσιγαρίδες, λουρίδια, καβρουμά, να πετύχει και να πήξει ο πατσιάς… Για φέτος πετάξτε το γουρ’νοτόμαρο, αλλά ας παρακολουθούμε για παν ενδεχόμενο και κάνα σεμινάριο πως γίνονται τα γουρ’νοτσάρ’χα… Μάθε τέχνη κι άστηνε!     

  Ανάμεσα στις χαρές και στις γουρ’νοχαρές ας σκεφτόμαστε και τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε ανάγκη κι ας βοηθάμε όσο μπορούμε και όπως μπορούμε! Το τετράστιχο του Κωστή Παλαμά πάντα μας υπενθυμίζει:

Στην αργατιά, στη χωρατιά το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι,

ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.

  Χειμώνας άγριος. Κι η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά μου.

Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.

 

Κατόπιν ενεργειών μου 2

   Θυμάστε που παλιότερα κοροϊδεύαμε το «κατόπιν ενεργειών μου», για να κάνουμε αρνητική κριτική στους πολιτικούς; Ξέρετε τι αποδείχτηκε; Μας ενοχλούσε μόνο απ’ τους αντιπάλους και το καταπίνουμε αμάσητο απ’ τους δικούς μας. Αυτός που πάει στον πολιτικό και παρακαλάει, γιατί παρακαλάει; Για να ενεργήσει ή να μην ενεργήσει; Για τις ενέργειες φυσικά και πολλές φορές και για τις παρενέργειες (αυτό  μπαίνει αντί του παρανομενέργειες), αρκεί να γίνει η δουλειά του. Σύνορα δεν έχει ο λαϊκισμός!

   Σκεφθείς δε κατά νόμον κι όσο μου κόβει το κεφάλι επ’ αυτού αποφαίνομαι, ότι ο πολιτικός πρέπει να λέει:... 

«Κατόπιν ενεργειών μου θα γίνει αυτό που θα γίνει, γιατί κατόπιν μη ενεργειών μου δεν είχε γίνει αυτό που έπρεπε να είχε γίνει». Αν μπερδευτήκατε λίγο, ξαναπάρτε το  απ’ την αρχή!  Ενεργηθείτε…  κι  εσείς  λίγο!  Ινιργουποιηθίτι,  λέμι… 

Αντικοινωνικό φοροπλιάτσικο για κοινωνικό μέρισμα…

  Το μεγάλο  ψάρι  τρώει  τα  μικρά  ψάρια. (Καλά  κάνει,  τα  μεγάλα  είναι  ακριβά).  

Όμως, αν τα φάει όλα, τι θα τρώει μετά; Θα παραγγέλνει  σε σουβλατζίδικο; Ακόμη δεν είδαμε ντελιβερά με βάρκα…

  Το δόγμα του πλούσιου είναι: «δούλεψέ με κακουρίζ’κι, να μη γένου σαν ισένα!» και δε σκέφτεται ποιος θα δουλεύει μετά, αν αφανιστούν οι κακορίζικοι…

  Και καταλήγω στο κράτος δια μίαν απλήν ερώτησιν και, μάλιστα, δια στόματος του Χασάν Γαζή πασά (Τζεζαϊρλή), Τούρκου ναυάρχου και βεζίρη, ο οποίος τη χρησιμοποίησε ως επιχείρημα, για να αποτρέψει γενοκτονία των Ελλήνων μετά τα Ορλωφικά: «Εάν φονευθώσιν όλοι οι Έλληνες, ποίος θα πληρώνει το χαράτσι;» Κάτι κατάλαβε ο Τούρκος. Οι δικοί μας πασάδες δεν καταλαβαίνουν ότι μας έκαναν όλους… Τούρκους;

  Το υπερπλεόνασμα δημιουργείται από την υπερφορολόγηση και τις κατασχέσεις βεβαίως, βεβαίως… Αυτό το καταλαβαίνουν όλοι πια, ακόμα κι εκείνοι που ετοιμάζονται να κυβερνήσουν και τώρα κατηγορούν αυτούς που κυβερνούν.

  Το αντικοινωνικό φοροπλιάτσικο της κάθε κυβέρνησης  δεν μπορεί να ονομάζεται στο τέλος του χρόνου κοινωνικό μέρισμα και κυβερνητικό κουβαρδαλίκι. Απ’ την άλλη, καλώς μάς τα παίρνουν, γιατί θα τα σπαταλούσαμε… Το διέβλεψε κι ο πρωθυπουργός!... Σπάταλοι, έ, σπάταλοι! Τρύπια σακιά είστε!...

  Μάλιστα, με τη χρήση των εισοδηματικών κριτηρίων, μετατρέπεται σε πολλές περιπτώσεις και σε επιβράβευση της φοροδιαφυγής, σε όσους έχουν τη δυνατότητα μαγειρέματος των φορολογικών τους δηλώσεων. Τους περισσότερους εξ αυτών αναγνωρίζετε από την εμπάθεια που μιλούν εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων.

  Προβλέπω μελλοντικά για κοινωνικό μέρισμα να δίνεται τα Χριστούγεννα ένα κοτόπουλο Μιμίκος, ένα δίκιλο λίπα, ένα πλόχειρο τσιγαρίδες και από εν μελομακάρονον (χωρίς μέλι εννοείται) ανά δηλωθέν άτομο (δικαιούνται και τα άτομα που φιλοξενούνται). Των ευεργετημάτων απολαμβάνουν και οι νέοι συνταξιούχοι κάτω των 25 ετών, αυτοί που ζουν, δηλαδή, με τη σύνταξη της γιαγιάς και λένε: «Γιαγιά, δε θέλω πια παραμύθια, αυτά τα λένε κι άλλοι. Από σένα τη σύνταξη θέλω».

   Προτιμώ δια ταύτα, μάλλον, τα αναδιανεμητικά κριτήρια του Νταβέλη, του Γιαγκούλα και του δικού μας ΄΄βασιλιά των ορέων΄΄ Αντωνάκη… 

Να εκλέγετε αυτούς που σας επιλέγουν, για να τους εκλέγετε…

   Ο λαός δεν εκλέγει. Εκλέγει αυτούς που του βάζουν να εκλέγει. Στο τέλος νομίζει ότι είναι κυρίαρχος και πανηγυρίζει κι όσο να πει «Δόξα Σοι, ο Θεός!» ξαναλέει «Παναγία, βόηθα!» Τα κόμματα με το σύστημα της λίστας, με τα λαμπερά πρόσωπα, με τα στελέχη των κομματικών σωλήνων ποδηγετούν τη θέληση του λαού, ακυρώνουν την κρίση του και τη δυνατότητα της επιλογής. Έτσι, στη Βουλή έχουμε κομματικά στρατιωτάκια, τα οποία το μόνο που κάνουν είναι να ψηφίζουν αυτά που τους λένε τα αόρατα διευθυντήρια και ελάχιστους πολιτικούς που παράγουν πολιτική, που διαβάζουν τις ανάγκες των καιρών, που προτείνουν λύσεις…

  Στην Αθήνα επέλεγαν τα κόμματα τους Σωτηρλοτσιλικοσαλαγιάννηδες και τους Ταλιαδουροσιούφηδες, τους έστελναν ως υποψήφιους, κι οι Καρδιτσιώτες τους ψήφιζαν και δεν ψήφιζαν αυτούς που έμεναν στον νομό, δρούσαν ως πολίτες και συμμετείχαν στους αγώνες του τόπου.

  Τα ίδια και χειρότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αντί εδώ να είναι βασική προϋπόθεση ο αιρετός να είναι απαρέγκλιτα και δημότης (κι όχι της τελευταίας στιγμής), μπορεί να σου βγει δήμαρχος κι ο Αθηναίος. Βέβαια, κι ο Αθηναίος έχει τα δίκια του. Δήμαρχο γηγενή μάλλον απ’ τον Δημήτριο Καλλιφρονά έχει να ματαϊδεί. Μη νομίζετε ότι ξέρω την ιστορία του δήμου Αθηναίων, ο Μουφλουζέλης μού το σφύριξε μέσα από ένα τραγούδι του. Οι άλλοι φυτευτοί απ’ τα κόμματα. Δημότης Αθηναίων κανένας. Τώρα σ’ναρίζιτι ου Μπακουϊάνν’ς. Από δήμαρχος στο Καρπενήσι πάει για δήμαρχος στην Αθήνα. Αν ήθελαν ντε και καλά Αγραφιώτη, γιατί δε διάλεγαν τουν θ’κό μας τουν Τσιβόλα, που ’νι κι βαρύτιρους, κι πήραν αυτό του φλέσουρου του Μπακουϊάννη;

   Αν ήμουν δημότης Αθηνών, θα έπαιρνα τα πολιτικά μου δικαιώματα από αηδία και θα τα πήγαινα στ’ Ασπρόρεμα, στ’ Αρκουδόρεμα, στο Δαφνόρεμα, σ’ ένα ρέμα τέλος πάντων και θα τα πέταγα σ’ έναν πούντο…

   Η Αθήνα, βέβαια, θα ανταποδώσει το καλό που της κάνουμε. Όλο και θα μας στέλνει στελέχια για να μας σώνουν και για να πάρουν αγώνες και να ψηθούν που λένε για τους δανεικούς ποδοσφαιριστές. Κι ο απορημένος δημότης στέκεται στα τρίστρατα και ρωτάει: «Μην είδατε πουθενά την τοπική αυτοδιοίκηση;»

    Ως άλλος δε Ζαμπέτας άδει από το πρωί ως το βράδυ που πέφτει το σκοτάδι.

Σε περιμένω μην αργείς, πάρε τη δημαρχία!

Της μαύρης μου παλιοζωής να κλείσω τα βιβλία.

 

Πάρε συμβούλιο Συριανό, πρόεδρο Πειραιώτη,

για τοπικό Μυτιληνιό, και δήμαρχο έναν Χιώτη…

 

Κι εγώ θα στείλω έναν γιατρό να έρθει στο χωριό σου,

να σε κοιτάξει και να πει πώς είσαι στο μυαλό σου.

   Παιδιά, δικαίωμα!... Αν είναι  να πάρουμε για δήμαρχο Χιώτη, να πάρουμε τον δικόμας, τον Γιώργο Αντωνίου, να τουν ξιγραδώσουμι απ’ του νησί  π’ τουν έφαγι η ξινιτιά κι να τουν γραδώσουμι στ’ Μπουκουβίτσα. Και εμπειρία λόγω θέσης έχει και προπαντός με τις γνώσεις του θα απογείωνε τη ναυτιλία στον τόπο μας. Θα σιούραγε νια ημιρίδα κι αυτός στου λιμιναρχείου στα Νταλανέικα με θέμα τη νησιωτικότητα του τόπου και θα δρομολογούσε  ειδικό πλοίο για την ποτάμια συγκοινωνία στην Αργιθέα, γιατί από χερσαία τα ξέρετε… 

   Γιώργου, ιτοιμάσ’! Κλέψι (Στιφανιώτ’ς είσι, δεν είνι ντρουπή...) κι κάνα μαστιχόδιντρου να φέρ’ς  ν’ αλλάξουμι καλλιέργεια κι να κιντρώσουμι τα πουρνάρια, δε θέλουμι άλλα βιλάνια. Άιτι, για του χατίρι σ’ να κάνουμι κι αδιρφουποίηση μι τ’ς Χιώτις. Άλλουστι, έχουμι κοινά στοιχεία. Οι Χιώτις πάν’ δυο-δυο  κι ιμείς οι Αργιθιάτις ένας-ένας… 

Απλά ερωτήματα για εύκολες απαντήσεις

   Του δήμου

   Αυτοί που θέλουν να αντικαταστήσουν τον δήμαρχο (τον κάθε δήμαρχο) πρέπει ή δεν πρέπει να μας πουν τι δεν έκανε καλά και τι θα κάνουν αυτοί καλύτερα; Πρέπει να μας πουν τι θα κάνουν και πώς και προπαντός τι να τους κάνουμε αν δεν τα κάνουν;

   Γιατί τις προτάσεις και τις λύσεις, τις οποίες  υποτίθεται ότι έχεις,  δεν τις κατέθετες  στους  φορείς διοίκησης του δήμου και  της περιφέρειας  ή δεν τις έγραφες κάπου για δημόσια διαβούλευση; Μην τις ματιάσουμε; Για να τις χρησιμοποιήσεις ως προεκλογική πραμάτεια;  (κρίνι, μούτι!)

  Αξίζει να κερδίσεις την εξουσία μιας τετραετίας, κοροϊδεύοντας τους ανθρώπους του τόπου σου και προπαντός τον ίδιο σου τον τόπο;

  Γνωρίζεις ότι έναν τον καταλαβαίνεις τι είναι απ’ αυτά που λέει πριν γίνει αυτό που θέλει να γίνει; Άλλο αν δε σε ενδιαφέρει ή συμφωνείς μαζί του…

  Ξέρεις ότι όποιος έχει κομματικό χρίσμα, είναι πειθήνιο όργανο αυτού του κόμματος και είναι έτοιμος να σε πουλήσει εσένα και την αυτοδιοίκησή σου;

  Του αέρα

  Ήξερες πως η κλιματική αλλαγή του πλανήτη εξαρτάται απ’ τις 8 ανεμογεννήτριες στο Χοντροσπάνι; Μπράβο, Χοντροσπάνι!!!!!!!! (οχτώ τα θαυμαστικά, όσα και οι ανεμογεννήτριες).

   Ήξερες ότι κι ο Αλή Πασάς επιχείρησε να βάλει ανεμογεννήτριες, αλλά είχαν αντιρρήσεις ο Κατσαντώνης κι ο Καραϊσκάκης και στο τέλος ακόμη κι ο σουλτάνος;

   Πού ξέρεις ότι δε θα σου περικόπτουν ανάλογες κρατικές χρηματοδοτήσεις και θα σε αφήνουν να βράζεις με τα αντισταθμιστικά σου;

   Ξέρεις ότι  το παραμύθι για τις νέες θέσεις εργασίας στα αιολικά πρέπει  να ξεκινάει με το κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανεμογεννήτρια τυλιγμένη;

   Ξέρεις ότι δύσκολα θα πάρουν πράσινο φως οι εταιρείες που αλλάζουν ονόματα σαν τα πουκάμισα (γιατί άραγε), για να μας αλλάξουν τον τόπο;

   Ξέρεις ότι αν σε καταλάβουν πρόθυμο, δεν έχεις πια καμιά διαπραγματευτική ισχύ; Είδες πολλούς  στο πανηγύρι να παζαρεύουν την τιμή των τραγουδιών που χορεύουν είτε τους τα παίζουν καλά και ολόκληρα είτε άσχημα και μισά; 

   Τι θα πει ΑΠΕ; Τι θα πει κι απέ;

   Ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να κάνεις κι εσύ τις δικές σου ερωτήσεις; 

«Αείμνηστος Αργιθέα» και στρογγυλό τραπέζι 

   Η παράταξη που ανήκω μπορεί να μην κατεβαίνει στις εκλογές, όμως υπάρχει, έχει όνομα: «Αείμνηστος Αργιθέα» και το πιο σύντομο και άρτιο πρόγραμμα τριών μόνο λέξεων: «για το καλύτερο». Αν μας πιέσει κάποιος, μπορούμε να το κάνουμε και με δυο λέξεις: «αληθινά ψέματα» ή μία: «αλάργααα!» Το σπάμε, δηλαδή, όπως σπάει ο Κωσταρέλλος το κλαρίνο. Η παράταξη συζητά, επεξεργάζεται ιδέες και έχει άποψη. Παρόλα αυτά αποκλείεται απ’ το στρογγυλό τραπέζι του Μήτσιου. Καλύτερα!

   Ο Μήτσιος θα καλέσει, λέει, σε στρογγυλό τραπέζι τους εν δυνάμει δημαρχήσιμους (παρακαλώ να μου αναγνωρισθεί η λέξη), άχρηστους και χρήσιμους, για να συζητήσουν για την Αργιθέα (φταίει, δε φταίει η Αργιθέα).

   Μήτσιου, καλά κάν’ς κι τα μαζών’ς σι στρουγγυλό τραπέζι! Στ’ άλλα μι τ’ς γουνίις μπουρεί να τσιουγκρίσιτι κι να φκιάσιτι τίπουτα τσιούκις. Είστι βαριμένοι, μη βαρέσιτι κι άλλου… Πριν κάτσιτι να ’ρθιτι τρεις γιουρ’βουλιές ψέλνοντας: «όσοι εις συνδυασμόν ενταχθήκατε, συνδυασμόν ενεδύσασθε»… Κι τι σας π’ράζει να μαζουχτείτι νουρίτιρα κι να κουβιντιάσ’τι, προυτού φκιάσ’τι τ’ς συνδυασμοί; Κι τι μας νοιάζει ιμάς, άμα μαζουχτείτι ισείς σι τραπέζι στρόγγυλου ή μακρουτσουλό;

  Να μαζουχτείτι, Μήτσιου!... Να κάνετε Νέα Γιάλτα ή Νέα Βάρκιζα ή Νέα Γουινέα. Ιμείς θα καρτιρούμι μι αγουνία, τι θα βγάλει αυτήνη η κιαρατουσυζήτηση… Θα κάθουμαστι στα πιζούλια κι θα προσεύχουμαστι: «Κάνε, Θεούλη, να χάσουν ούλοι, γιατί χάθ’καμαν!» 

 ̶  Καφετζή, τέσσερα τελάρα μπύρες παγωμένες στο στρογγυλό τραπέζι, απ’ του λαό πες τους κερασμένες, για να έχουμε έμπειρους, έμπυρους και εμπύρετους (με παγωμένες μπύρες κάποιος θα κάνει πυρετό). 

Προσοχή στα καρκαντζούλια!

   Παραμονή Χριστουγέννων έρχονται τα καρκαντζούλια (καλικάντζαροι). Πάρτε τα μέτρα σας! Βάλτε στου μπ’χαρί σας ένα ξύλο αγριοκερασιάς να σιγοκαίει, βγάλτε απ’ τον αργαλειό τα υφαντά σας, θυμιατίστε το γ’ρούνι σας να μην το μαγαρίσουν κι όταν βγαίνετε έξω τη νύχτα, βάλτε λίγο σκρούμπο στον κόρφο σας ή λίγο αλάτι (Κάλας κατά προτίμηση, είναι ιδανικό για καλικάντζαρους). Αν σας πλησιάσει κάποιος  κι αρχίσει να ρωτάει πληροφορίες για το άτομό σας, μην απαντάτε ποτέ! Τι είναι, είπατε; Εφοριακός είναι! Τι άλλο θα είναι; Σας είπα ότι ο  σκρούμπος διώχνει τα καρκαντζούλια, όχι τους εφοριακούς… Ξέρεις τι παγανά είναι αυτοί; Βγαίνουν παγάνα κι όποιον πιάσουν στη δαγκάνα μαύρο φίδι που τον έφαγε… 

   Τα καρκαντζούλια θα φύγουν μόλις ξεπαγανίσει ο παπάς. Όμως, μην ξεγνοιάζετε! Υπάρχουν τώρα κάτι καλικάντζαροι μεταλλαγμένοι κι ανθεκτικοί που κυκλοφορούν όλον τον χρόνο. Μπορείς να τους βρεις παντού. Για αποτρεπτικούς λόγους καλό είναι να έχετε κι άλλο ένα ξύλο αγριοκερασιάς (χλωρό ει δυνατόν) ή κάνα κρανόξυλο ροζιάρ’κο ή κάναν κόπανο πλατανίσιο και βρεγμένο κι αχρείαστα να ’ναι…

   Για όσους νομίζουν ότι δεν υπάρχουν καλικάντζαροι, έχουμε πια ένα τρανταχτό αποδεικτικό στοιχείο. Τα σκοτεινά τους σχέδια αποκάλυψε ο Γιάννης Θέος. Με την αποκάλυψη αυτή μάς ανάβει τρανή φωτιά κι απορώ πώς τον πήραν ένα διάστημα και στην πυροσβεστική! 

   Πρόκειται για σχέδιο παραχάραξης της σφραγίδας του δήμου μας. Αντί για «νέον εν χιτώνι βραχεί» έχει στο κέντρο έναν καλικάντζαρο με δισάκι, έτοιμο κι αποφασισμένο να κόψ’ πέρα…

   Ενημερώθηκε ο δήμαρχος και έκτοτε η σφραγίς φυλάσσεται την ημέρα σε μυστική κρύπτη στο στεφάνι το τριζολιώτ’κο (πού να μπει καλικάντζαρους εκεί μέσα) και το βράδυ την έχει ο ίδιος ο δήμαρχος (πώς να ζ’γώσουν του δήμαρχου οι καλικάντζαροι, αφού έχει σκρούμπου...). 

22/12/18

 

Το

μήνυμα

των Χριστουγέννων

για ειρήνη και ταπεινοφροσύνη

ας μένει ριζωμένο στις καρδιές των ανθρώπων

ελπίδα κι αντίδοτο στον παραλογισμό που μας περιβάλλει.

Καλές

 Γιορτές!

Καλά Χριστούγεννα!