τα πιο πολλά είναι ψέματα.
(παροιμία)
Γράφει ο Γιάννης
Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 55
Λέω ψέματα
Λέω ψέματα! Δεν σας λέω ψέματα…
Άλλωστε, δεν είμαι
και πολιτικός να έχω
υποχρέωση να λέω πάντα την
αλήθεια…
Μερικές φορές
λέω και καμιά αλήθεια, για να πιστεύετε καλύτερα τα ψέματά μου…
Αλήθεια, επίσης,
λέω την πρωταπριλιά, επειδή ξέρω ότι τότε θα την πάρετε για ψέμα.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ (Μετά
τη δημόσια παραδοχή μου ότι ψεύδομαι, παρακαλώ όσους δεν λένε ψέματα να μην
διαβάσουν το υπόλοιπο Καφενείο!) ΚΛΕΙΝΕΙ Η
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Γελάω ή νευριάζω (ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες) μ’ εκείνους που λένε
ότι μισούν τα ψέματα, επειδή, συνήθως, λένε τη μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια
είναι ολόκληρο ψέμα. Το σωστό είναι ότι μισούν τα ψέματα που τους λένε οι άλλοι
κι όχι αυτά που λένε αυτοί στους άλλους. Διότι το ψέμα… διότι το ψέμα
λέγω, είναι πολύ χρήσιμον και εις πολλάς
περιπτώσεις!... Απαραίτητον ακόμη και εις αυτήν ταύτην την αλήθειαν!... Διότι και
ο λαός μας σε σοφή του παροιμία λέει: «Αλήθεια δίχως ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι».
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες
ψέματα και θα παρουσιάσουμε μερικά, ώστε να ξεθαρρέψετε και να ξεφουρνίσετε τα
δικά σας, αφού κατανοήσετε πόσο ευεργετικά και λυτρωτικά είναι!...
Τα διαφυγής
σημαντικά: Όταν ο άλλος σου κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις, τα θέλει ή δεν τα
θέλει τα ψέματα; Μην νιώθετε ενοχές! Φλομώστε τον στο ψέμα, για να… αγιάσει το
στόμα σας!… Όσοι δεν θέλουν ψέματα να μάθουν να μην ρωτάνε αυτά που δεν πρέπει
να ρωτάνε!...
Τα αιτιολογήσεως
και δικαιολογήσεως. Δυο
παραδείγματα χρειάζονται εδώ:
Κυρ - τρουχουνόμι, μη μι γράφ’ς! Έχου ένα
ραντιβού μι του διοικητή σ’ κι ιπειδή άργησα, τρέχου λίγου παραπάν’ απ’ όσου πρέπει. Δε θέλου να
τουν αφήκου να πιριμένει κι καλά είνι να μη χασουμιράμι… Θα τ’ που κι τι
άψουγου όργανου είσι!...
Αφιντικό, δεν έρχουμι σήμιρα στη δ’λειά,
γιατί είνι η γριά άρρουστη… (όλο και κάποια γριά θα είναι άρρωστη)
Τα αποπροσανατολισμού
και συσκοτίσεως. Δείτε τρία
ψέματα αυτού του είδους!
Ας χορεύουμε, ας γλεντάμε, για να λεν πως δεν
πεινάμε!...
Μην κλαις, πιδάκι μ’! Τώρα θα πάου στου μύλου
ν’ αλέσου κι άμα γυρίσου θα ζ’μώσου να σ’ φκιάσου ψουμί να φας… (όπως λέμε: η
ελπίδα έρχεται!...)
Μην σκοτίζεστε! Εμείς δεν θα αφήσουμε το σκοτάδι να συσκοτίζει τη ζωή σας, διότι θα
το χρησιμοποιήσουμε μόνο για τη συσκότιση της πραγματικότητας, ώστε να διαλύεται κάθε φόβος και αμφιβολία σας!...
Κορόιδο είναι... η στρουθοκάμηλος που βάζει το κεφάλι στην άμμο;
Τα
απατηλά: Εσείς ξέρετε κανένα ψέμα το οποίο δεν είναι απατηλό; Απλώς, αυτή η
κατηγορία περιλαμβάνει τα ψέματα, τα οποία προέρχονται από απάτες, αυταπάτες,
οφθαλμαπάτες, απατημένους, εξαπατημένους και απατεώνες. Με μια μικρή εξαίρεση:
Οι λωποδύτες και απατεώνες δεν λένε μεταξύ τους ψέματα,
επειδή δεσμεύονται από την «« ηθικήν »» αρχήν (κλείνω την ηθικήν σε διπλά εισαγωγικά για
λόγους ασφαλείας) «μεταξύ απατεώνων ειλικρίνεια!...».
Τα ανταποδοτικά:
Είναι αυτά που σας λένε κάποιοι για ανταπόδοση στα δικά σας ψέματα. Εδώ
έχουμε και πολλά ψέματα πολιτικών. Για ανταπόδοση το κάνουν κι αυτοί. Έχουν
καταλάβει ότι κανένας δεν τους ψηφίζει για τις αλήθειες τους, οπότε, γιατί να
σας απογοητεύσουν; Ο φιλαλήθης πολιτικός ποτέ δεν είναι αρεστός, άραγε, ψέματα
θέλει ο λαός! Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα αντισταθμιστικά ψέματα προς όλους όσους δεν σταθμίζουν καλά τα
δεδομένα και ζουν με ψευδαισθήσεις…
Τα ψέματα
με ουρά: Εδώ δεν έχω κάποιο παράδειγμα, επειδή δεν ξέρω με πόση ουρά το
θέλετε. Εκτός από ουρά τα ψέματα έχουν και κοντά ποδάρια, αλλά φορούν μεγάλο νούμερο παπούτσια, κατά το μικρός διάολος,
μεγάλα τσαρούχια!...
Υπάρχει και το χαροποιόν ψεύδος. Σπουδαίο πράγμα η ελπίδα και η χαρά στον άνθρωπο! «Ο φτωχός ελπίζοντας, πεθαίνει χαρούμενος…».
Ας δούμε κι ένα παράδειγμα απ’ αυτή την
περίπτωση!
Είναι ο άλλος άρρωστος βαριά και ρωτάει τον
γιατρό:
̶ Γιατρέ πώς με βρίσκεις;
̶ Καλά πας! Σε καμιά βδομάδα το πολύ σε βλέπω
περδίκι!
Αυτό κι αν είναι
ψέμα χαράς. Άντε να του πάει στον νου ότι σε καμιά βδομάδα θα πετάξει σαν το
περδίκι και θα βλέπει ανάποδα το ραδίκι, γιατί στο μεταξύ θα έρθει ο χάρος και
θα του πει:
̶ Μεγάλε, τα
ψέματα τελείωσαν. Κάνε γρήγορα για να προλάβουμε το τελευταίο φεριμπότ στην
Αχερουσία! Από αύριο θα είσαι στον Άδη,
αλλά, τουλάχιστον, θα γλιτώσεις απ’ τον Άδωνι…
ΠΑΛΙ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
(Για να συνέχισες το διάβασμα ως εδώ, παραβλέποντας
τη σχετική παράκλησή μου, σημαίνει ότι τα λες κι εσύ τα ψεματάκια σου. Διάβασε
τώρα, υποχρεωτικά, λίγες ακόμα βασικές περί ψεμάτων οδηγίες!) ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΛΙ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
1η
οδηγία: Οι παραπάνω κατηγορίες είναι ενδεικτικές. Εσύ κάνε τις δικές σου κατηγορίες, για να ομαδοποιείς τα
ψέματα! Μην μπερδεύεσαι απ’ την αλήθεια
που είναι μόνο μια κατηγορία!
2η
οδηγία: Τα τερατώδη και χοντροκομμένα ψέματα είναι και τα περισσότερο πιστευτά. Αυτά μπορούν να
σου εξασφαλίσουν μεγάλες επιτυχίες στη ζωή σου!
3η
οδηγία: Να ψεύδεσαι ασυστόλως! Έτσι και δεν έχεις το ασυστόλως δεν βλέπω να τα
καταφέρνεις, βολέψου με τα κατά συνθήκην
μικροψεματάκια σου!...
4η
οδηγία (και η σπουδαιότερη): Τα ψέματα είναι αφορολόγητα. Σάμπως και στην
εφορία με ψέματα δεν γλιτώνουμε; Όμως, υπάρχει και κάτι απ’ το οποίο ποτέ δεν
γλιτώνουμε: «Ποιος μαγειρεύει ψέματα στο πιάτο του τα
βρίσκει…»
Καρφί ξεκάρφωτον για κάρφωμα…
Στον όχλο κρύβεται
ο θρασύδειλος και σε ψευδώνυμα,
διατυπώνοντας
πολιτικό και με ασφάλεια δημόσιο λόγο!...
Μεταξύ ψεύτη,
ψεύτικου και ψευδεπίγραφου
προτιμώ τον ψεύτη, επειδή αυτός, τουλάχιστον, παίρνει και την ευθύνη για τα
ψέματά του.
Καρφί ερωτηματικόν…
Άδωνι,
από ποιο μέρος απ’ το διακοσάευρο, που μου φτάνει να ζήσω ένα μήνα, μπορώ να
κόψω, για να πληρώσω τη ΔΕΗ 240 ευρώ και
το Φυσικό Αέριο 360 ευρώ, σύνολον 600 ευρώπουλα,
τουτέστιν τρία διακοσιαρόπουλα; Αν δεν μου απαντήσεις, μάλλον, δεν
σκέφτεσαι αυτά που λες και σου βγαίνουν χαζομάρες τρανές, αλλά, γιατί δεν
βγαίνει ένας απ’ το κόμμα σου να σου τραβήξει το αυτί και δυνατά να σου το πει: «Λάρωσε! Φτάνει!
Σιωπή!...»
Καφετζή κυνηγετικά
(όπως Ξενοφώντος κυνηγετικός)
Δεν μπορεί να έχεις τίτλο το ψεύδομαι και να μην έχεις κάτι σχετικό με τους κυνηγούς. Αυτοί ξεπερνούν σε ψέματα ακόμα και τους πολιτικούς! Τον κυνηγό στα ψέματα μπορεί να ξεπεράσει μόνο ένας άλλος κυνηγός…
Πάνω που κλείνει για φέτος το
κυνήγι το ανοίγω με σχετικό κείμενο, έτσι για να ρίξουμε δυο τρεις τελευταίες
τουφεκιές. Οικολόγοι και βίγκαν καλύτερα να προσπεράσετε το θέμα, γιατί αν το
διαβάσετε και ζοριστείτε δεν θα φταίω κι επομένως δεν θα δεχτώ και παράπονα!...
Με την ευκαιρία σας κάνω γνωστό
ότι τώρα που θα τελειώσει το κυνήγι, θ’ αρχίσουμε να κυνηγάμε τους οικολόγους, θα
κατέλθουμε σε διαδηλώσεις και θα διαμαρτυρηθούμε για διάφορους λόγους:
Για να ανταποδώσουμε τα φιλικά
μας αισθήματα απέναντι στα ανάλογα δικά τους (κατά το οφθαλμόν αντί οφθαλμού…)
Για να διατρανώσουμε την
αντίθεσή μας απέναντι στη χορτοφαγία τους. Ποιος τους είπε ότι τα λαχανικά που
τρώνε δεν έχουν ζωή; Τα ρωτήσατε, κύριοι, τα ζόχια, τα κραμπολάχανα και τα
μανιτάρια, αν θέλουν να τα φάτε; Δεν γνωρίζετε ότι τρώγοντας την χλωρίδα σας,
καταστρέφετε την πανίδα μας;
Για να υπενθυμίσουμε ότι η
φύση δεν είναι μουσείο, το οποίο διασώζεται με την απαγόρευση, αλλά περιβάλλον
που προστατεύεται από την ορθή διαχείριση για να διασφαλίζονται σ’ αυτό όροι
αειφορίας.
Για να καταλάβουν όλοι ότι η ανεξέλεγκτη αύξηση των λύκων θα εξαφανίσει την
εκτατική (ελευθέρας βοσκής) κτηνοτροφία στην ύπαιθρο της χώρας και τα ποιοτικά
προϊόντα της και ο υπερπληθυσμός των αγριογούρουνων θα καταστρέφει κάθε
καλλιέργεια. Τα γαϊδουράκια είναι πια είδος προς εξαφάνιση στην Ελλάδα κι όχι η
αρκούδα, η οποία εξαπλώνεται σ’ ολόκληρη την οροσειρά της Πίνδου…
Οικολόγοι, μάλλον για τους
περισσότερους από εσάς, είναι άλλοι οι λόγοι της δήθεν ευαισθησίας σας. Δεν
τους γράφω, επειδή δεν θα με πιστέψουν οι αναγνώστες μου.
Η προπαγάνδα σας με συστηματική
στοχοποίηση επέφερε κλονισμό στο
κυνηγετικό ιδεώδες. Μέχρι και ο Μενέλαος αναθεωρεί τελευταία την κυνηγετική του
δραστηριότητα. Είδα σε ποίημά του να εύχεται να μην είχε πετύχει την πέρδικα
που σημάδευε. Τότε, γιατί τη σημάδευες Μενέλαε; Μήπως νόμιζες ότι την
φωτογράφιζες και αντί φωτογραφικής μηχανής είχες το μονόκαννο στο χέρι; Μην
φοβάσαι, δεν την πέτυχες! Είναι η πέρδικα της φωτογραφίας και είναι
ολοζώντανη!...
Τώρα, ο Μενέλαος μπορεί και να
αναθεώρησε λόγω του περιστατικού της επίθεσης της γελάδας που έζησε μαζί με τον
Φώτη Τσιούμα στη Λούκα πριν λίγα χρόνια. Ήταν ένα σπάνιο περιστατικό, αλλά
σοβαρού κινδύνου. Ο Φώτης διασώθηκε λόγω της εκπαίδευσής του στην αστυνομία.
Τον Μενέλαο δεν τον έσωσαν τα νομικά
του, τον έσωσε η γρηγοράδα του στο σκαρφάλωμα σε μια γκορτσιά!... Τον βλέπω στο τέλος να καταλήγει ψαράς. Παρακαλώ
τον πρωτομάστορα της ανακατασκευής της γέφυρας Κοράκου να προβλέψει, τιμής
ένεκεν, ειδική θέση σε κατάλληλο σημείο της, όπου θα κάθεται
ο Μένιος, για να ψαρεύει…
Οι κυνηγοί όταν αρχίζει το κυνήγι
ξεκινούν με μεγαλεπήβολα σχέδια, όπως ακριβώς και οι κυβερνήσεις. Στο τέλος οι
επιτυχίες τους είναι σχεδόν ίδιες με αυτές της κυβέρνησης. Κυνηγός κι εγώ είπα
φέτος να οργανωθώ κατά την οργανωτική ανασυγκρότηση, την οποία ανάγγειλε δια
πολλού κρότου (έκανε μπαμ! δηλαδή) ο νέος πρωθυπουργός. Πήγα και αγόρασα αρχικά
τέσσερις καταψύκτες ενεργειακής κλάσης Α+++ (κάτι σαν τους 53+
του Τσακαλώτου), για να τους γεμίσω θηράματα. Έβαλα εξωτερικά ταμπέλες, για να
μην τα μπερδεύω:
Αγριογούρουνα, Άλλα τριχωτά,
Παράνομα τριχωτά, Π’λιά κι τσιρουπούλια
Όμως, επειδή είμαι κυνηγός Δ ˗ ˗ ˗, εκείνο που κατάφερα
είναι να έχω πεντακάθαρους τους καταψύκτες. Δεν πειράζει, θα τους γεμίσω του
χρόνου…
Κλείνω τα κυνηγετικά με μια πρόταση: Οι πέρδικες στην περιοχή μας μειώθηκαν
δραματικά. Όταν υπάρχει αυτή η διαπίστωση, ας επιβάλουμε μόνοι μας κι ο καθένας
για τον εαυτό του την απαγόρευση του
κυνηγιού της!
Και μια υπενθύμιση: Να κάνετε επάλειψη με ειδικό λάδι στα
όπλα σας, για να μην οξειδώνονται και προπαντός να μην σκουριάζουν!… Για να μην
σκουριάσετε κι εσείς, συνεχίστε να βγαίνετε στη φύση. Έχει κι άλλα πράγματα
εκεί εκτός απ’ το κυνήγι!...
Βουκοπολέσι, Κοπλέσι, Κοπλέστι, Κουμπλέσι, Παλαιοχώρι
και Φουντούνι
Σήμερα το Καφενείο θα σερβίρει δοκιμαστικά
ένα νέο προϊόν. Άλλωστε το είχα προαναγγείλει. Θα έχουμε ειδικό αφιέρωμα στο
Φουντωτό. Ο ανταγωνισμός στην ελεύθερη αγορά είναι μεγάλος, καταλαβαίνετε τι
γίνεται στη σκλαβωμένη αγορά, όπως είναι η δική μας! Άραγι, πρέπει να
ανανιόνουμαστι μη μας φύβγουν οι πιλάτις...
Η επιλογή του Φουντωτού δεν έγινε τυχαία. Ήρθε
κατόπιν ερήμου σκέψεως, όπως λένε (γιατί έτσι δεν του λέν’, τι μι διακόφτ’ς;) και
για τους εξής λόγους:
Πρώτον: Για αντίδραση στο στερεότυπον της αλφαβητικής σειράς. Το
Φουντωτόν από έσχατον αλφαβητικώς μεταξύ των χωρίων Αργιθέας έσται πρώτον. Έτσι,
είνι! Ου προυουδιφτικός τσακεί στιριότυπα κι άμα δε βρίσκει στιριότυπα τσακεί κουκόσιες ή στουμπάει κι σπάει λιφτουκάρια,
δηλαδή φουντούκια…
Δεύτερον:
Για να τη σπάσω στο Ανθηρό που είναι πρώτο στη σειρά και πρωτεύουσα της
περιοχής. Δυο πρωτιές δεν αντέχονται, γι’ αυτό θα το πάω τελευταίο, παρά τη
διαμαρτυρία του λαού και του Μενέλαου! Είναι και μια ευκαιρία να μάθει το
κεφαλοχώριον τι εστί κουτσοχώριον!…
Τρίτον
και σπουδαιότερον: Η Αργιθέα είναι ορεινός τόπος. Το Φουντωτό είναι το
χωριό με το μεγαλύτερο υψόμετρο, οπότε δικαιούται να προηγηθεί. Αν ήταν να
ξεκινήσουμε από κάτω, ξέρετε με ποιο θα αρχίζαμε… Από κάτω κτίζεται και η
δημοκρατία και τα είδαμε τα χαΐρια της!...
Τέταρτον:
Δεν βρήκα τέταρτον!... Αν ίβρισκα τέταρτουν, έπιζα κι μπιρίμπα δεν κάθουμαν να
γράφου Καφινεία!...
(Γιατί δε σας φτάνουν τρεις λόγοι; Ου
Κυριάκους σας είπι τρεις λόγοι π’ διάλιξι τ’ Σακιλλαρουπούλου κι τα βάνιτι μι
μένα;)
Μία φούντωση μια
φλόγα έχω μέσα στο μυαλό,
(μήπως
είναι από τη γρίπη κι από τον πυρετό;)
τι με έπιασε και
γράφω για Κοπλέσι, Φουντωτό;
Το Φουντωτόν εστί εν άσημον χωρίον (άσημον
είπα, δεν είπα άσχημον! Να ακούτε καλά πρώτα και μετά να αντιδράτε!) της
Αργιθέας. Το χωρίον αυτό (τρόπος του λέγειν χωρίον, αφού ως απλή οικιστική
συγκέντρωση θεωρείται…) μην περιμένετε να έχει και καμιά σπουδαία ιστορία (ούτε
γεωγραφία δεν έχει καλά καλά) κι αν περιμένετε, μην το περιμένετε απ’ το δικό
μου Καφενείο. Καλύτερα να ανατρέξετε σε άλλα καφέ-μπαρ, στο Νάσιοναλ Τζεογράφικ και στο «Νάσιο
μ’ δεν είχες πρόβατα…»
Αν, όμως, δεν
γράψω και τίποτε, τι σόι αφιέρωμα θα είναι;
Κοινότητα έγινε, αφού αποσπάστηκε από την
κοινότητα Λεοντίτου, αλλά στην ουσία παρέμεινε λεοντίτικο προτεκτοράτο. Χάρη
στα Μαντζιουρέϊκα εξασφάλισε και λίγη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο ποτάμι,
αλλιώς θα είχε ξεμείνει μόνο με τα λιβάδια τα κοπλεσιώτικα. Βάση της κοινότητας
αποτελεί ο παλιότερος οικισμός, το Παλαιοχώρι. Το μεγάλο ερώτημα είναι, γιατί
δημιουργήθηκε ο οικισμός στο Φουντούνι; (άλλες έγνοιες δεν έχετε και ρωτάτε για
το Φουντούνι;) Πιθανόν να έγινε για τον φόβο των πειρατών, οι οποίοι ως γνωστόν
ρήμαζαν όλα τα παραθαλάσσια κι ανάγκαζαν τους κατοίκους να μεταφέρουν τα χωριά
τους σε απόκρυφα μέρη. Βέβαια, η Αργιθέα δεν είναι παραθαλάσσια, αλλά, ίσως, οι
κάτοικοι να προέβλεψαν ότι θα γίνει η λίμνη της Στεφανιάδας, οπότε το ίδιο
είναι, χώρια που στην Ελλάδα τα κάνουμε παντού θάλασσα και δημιουργούμε
ιδανικές συνθήκες πειρατείας… Όπως και να ’χει θα μπορούσε να ονομάζεται
Κρυφοχώριον ή Τρυποχώριον, για να μην το μπερδεύουμε και με τα φουντούνια
(με τα γαριδάκια δύσκολα να το μπερδέψουμε)…
Λένε, επίσης, ότι είναι και λίγο
φοβιτσιάρηδες οι Φουντουνιώτες. Κυκλοφόρησε και μια περίεργη ιστορία μέσα
από σχετική διήγηση του
αείμνηστου Σπύρου Μελετζή.
Σας μεταφέρω και
την πληροφορία (με κάθε επιφύλαξη) ότι λόγω αυτής της φοβίας τους στήθηκε το
περασμένο καλοκαίρι στον Σταυρό τον κοπλεσιώτικο η προτομή του ήρωα Καραϊσκάκη,
ώστε να παίρνουν θάρρος οι τωρινοί κάτοικοι.
Εντύπωση προκαλούν στον επισκέπτη τα πολλά
σκιαζούρια (σκιάχτρα) που βάζουν στα κήπια τους, ακόμα κι αν δεν τα έχουν
καλλιεργημένα, οι γαλάζιες χάντρες για την προστασία απ’ το κακό μάτι, ενώ
συχνά καίνε ’λαφοκέρατα, για να αποδιώχνουν τα φίδια. Δεν ξέρω αν κι αυτά είναι
φοβίες και προλήψεις ή έγιναν και γίνονται από σύνεση για την πρόληψη παντός κακού. Θα πεις, τώρα, όταν
έχεις απέναντι τους Λεοντίτες, είναι αστείο να φοβάσαι τα φίδια!… Δεν μπορώ να
το καταλάβω, αλλά δεν είναι και το μοναδικό που δεν μπορώ να καταλάβω, οπότε το
προσπερνάω και προχωράω κι όπου θέλω πάω!...
Θα πάω στο ιατρείο. Εις το Παλαιοχώριον
εκτίσθη από πολλών ετών μοναδικόν εν τη Ελλάδι ιατρείον, διότι εις το εν λόγω ίδρυμα δεν εισήλθεν έως και
την σήμερον ούτε ιατρός ούτε ασθενής!!!... (Πού να βρεθεί ασθενής σε ακατοίκητο
χωριό; Εκτός αυτού δεν αρρωσταίνουν κι εύκολα οι Αργιθεάτες!… Αν αρρώσταιναν θα
τους έστελναν γιατρούς και στα άλλα ιατρεία… ) Τελευταία έμαθα, χωρίς να
επιβεβαιώσω με σιγουριά ακόμα, ότι εξαγοράστηκε από το Ωνάσειο
καρδιοχειρουργικό κέντρο, για να χρησιμοποιηθεί ως ερευνητικό εργαστήριο
καταπλασμάτων, επειδή η περιοχή έχει πολύ ρετσίνι, και ιδίως της φουντανέλας
(λέτε να πήρε την ονομασία απ’ το Φουντούνι;), η οποία δια της απορρόφησης
υγρού έχει θεαματικά θεραπευτικά αποτελέσματα.
Καλύτερα θα ήταν να μην πουληθεί και να το
αξιοποιήσουμε εμείς για τον τόπο μας και την ιστορία
μας. Προτείνω να το κάνουμε Μουσείο Άστοχων Ενεργειών της περιοχής μας και να στεγάσουμε εδώ τις μνήμες απ’ τα λάθη
μας. Και προπαντός από εκείνα τα λάθη που κάναμε από άγνοια, από επιπολαιότητα,
από σκοπιμότητα ή οτιδήποτε άλλο και χάσαμε ή καταστρέψαμε πολλά απ’ τα μνημεία
της Αργιθέας. Κάποια, μάλιστα, καταστράφηκαν με τη μέθοδο και εν ονόματι της
διάσωσης…
Όπως σε όλα τα χωριά μας, έτσι και στο
Φουντωτό χάθηκαν αξιόλογα πράγματα. Εδώ υπάρχει το μοναδικό γεφύρι… σάντουιτς!... Το παλιό τοξωτό πετρογέφυρο εγκλείστηκε από παντού με
τσιμέντο για τις ανάγκες της συγκοινωνίας και αφανίστηκε. Φυσικά, δεν έγινε και
ποτέ σύγχρονη γέφυρα, αν και έγινε ο πολύπαθος δρόμος. Αληθινός ύμνος
προχειρότητας, χρησιμοθηρικής αντίληψης και ευκολίας είναι αυτό το γεφύρι,
παρότι και το άλλοθι της ανάγκης δεν είναι αμελητέο. Άλλο σχετικά πρόσφατο θύμα
είναι και η Βρύση του Δεσπότη
(κατασκευή με δαπάνη του μητροπολίτη
Θεσσαλιώτιδος, του μακαριστού Ιεζεκιήλ, έτος 1938). Βρύση εβδομήντα ετών
εξαφανίστηκε κι αυτή ελαφρά τη καρδία. Πόσα άλλα ακόμη;…
Τέλος στο αφιέρωμα! Αν συνεχίσω φοβάμαι μην κάνω επικίνδυνη τη διέλευσή
μου στο εξής από το Φουντωτό και ποιος αφήνει τον δρόμο, για να περνάει με
ποδαρόδρομο ψηλά από την Αφορισμένη ή ολοπόταμα απ’ τη γέφυρα Βλασίου ως τα
διεθνή χωρικά ύδατα στο μύλο του Παληαντώνη;
«Για κάθε δέκα αστεία αποκτάς εκατό εχθρούς», έλεγε ένας Ιρλανδός, όμως, δεν
ξέρω αν το έλεγε για τους Φουντουνιώτες… Έχω εξηγήσει απ’ την αρχή ότι το
Καφενείο απευθύνεται σ’ όσους έχουν στοιχειώδη αντίληψη του
χιούμορ (πώς κλίνιτι του χιούμορ στουν πληθυντικό, Γρίβααααα;), γι’ αυτό δεν
δέχομαι ξεφωνήσεις, αντεγκλήσεις, αγωγές και μηνύσεις. Δεκταί γίνονται μόνον αι
συνδρομαί… (κατά προτίμησιν αι χρηματικαί…).
Μια είδηση που αποτελεί είδηση…
Μιας και είμαστε στην ευρύτερη περιοχή
Λεοντίτου (είπαμε, πρoτεκτοράτο
το Φουντωτό), ας αναφέρουμε και μια είδηση απ’ αυτό το χωριό να καταγραφεί ως
γεγονός και να πειράζουμε και κάναν Λεοντίτη...
Είναι γνωστό, ότι στο χωριό αυτό έχουν
παλαιόθεν ή έκπαλαι (κρατάτι ποιο σας αρέθει απ’ τα δυο) σε μεγάλη εκτίμηση
τους γαμπρούς. Τούτο μαρτυρεί το δημοτικό τραγούδι - νανούρισμα, το οποίο
τραγουδούσαν οι μάνες, κουνώντας τη σαρμανίτσα, για να αποκοιμίσουν τα
νεογέννητα αγόρια τους στα χρόνια της τουρκοκρατίας:
«Να γένεις κλέφτης
στ’ Άγραφα, γαμπρός στου Λιουντίτου!…»
(θα σας τα πει
κι η επιτροπή της Γιάννας αυτά, αλλά καλύτερα να τα ξέρετε από πριν)
Γαμπροί! Γαμπροί! στο Λεοντίτο, όμως, οι
νύφες έκαναν την έκπληξη και πήραν και τα χάκια τους! (και για τα χάκια θα σας
πει η επιτροπή) Ο σύλλογος του χωριού με την επωνυμία «Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ» έχει πια
πρόεδρο νύφη, την Παναγιώτα Γρηγορίου – Αποστόλου. Ούτε που κατάλαβαν οι
Λεοντίτες πώς έφυγε η σφραγίδα απ’ τα χέρια τους! Η πρόεδρος είναι και
Σπυρελιώτισσα, οπότε αυτό είναι ακόμα
χειρότερο!... Οι Σπυρελιώτες ήταν «ρήμα» (μόνιμη
πληγή) για τους Λεοντίτες. Τους έκοβαν τα ελάτια και τους έπαιρναν τα ψόφια
ζ’λάπια, όπως αναφέρει σε ποίημά του ο αείμνηστος παπα-Χαράλαμπος. Τώρα θα τους
παίρνουν και την προεδρία!...
Παναγιώτα,
γερά, σε όλα τα ζερβά, πρόεδρος να γίνεις και στα Κουμπουριανά! (αλλά δεν βλέπω
τον Τάκη Κίσσα να σ’ αφήνει. Ου Τάκ’ς κοιμάτι του βράδυ μι τ’ σφραΐδα στου
προυσκέφαλου…)
Εδώ που τα λέμε, οι Σπυρελιώτες υπερτερούν
στην πολιτική απ’ τους Λεοντίτες. Οι Λεοντίτες υπερτερούν στις δικαιολογίες!...
Ισχυρίζονται ότι αυτοί είναι προοδευτικό
χωριό και το απέδειξαν επιλέγοντας γυναίκα για πρόεδρο κι ότι παρέσυραν στην
ίδια λογική και τον πρωθυπουργό. Όμως, εγώ μαθαίνω ότι φοβούνται πια μην τους
πάρει η Παναγιώτα εκτός απ’ τον σύλλογο και τον πλάτανο της πλατείας τους, γι’
αυτό τον φυλάνε με βάρδιες. Αν δείτε πουθενά φωτογραφία με άτομα να αγκαλιάζουν
τον πλάτανο να καταλάβετε ότι είναι από κάποια ομάδα περιφρούρησης.
Ελπίζω να επέλθει ηρεμία και να επικρατήσει
σύνεση, ώστε να μην δημιουργηθεί αντιπαλότητα ανάμεσα σε γαμπρούς και νύφες στο
ειρηνικό αυτό χωριό. Άλλωστε, ο πλάτανος χωράει στον ίσκιο του και τις νύφες
και τους γαμπρούς. Εδώ ανέχεται χρόνια και χρόνια… τους Λεοντίτες!
Δοκιμασία πατριδογνωσίας - Απαντήσεις
Στο προηγούμενο Καφενείο υπήρχαν τρεις
ερωτήσεις πατριδογνωσίας. Σήμερα θα έχετε τις απαντήσεις:
Ελληνικά ονομάζεται η βουνοκορφή Φσόκα.
Ουδείς Βραγκιανίτης την απάντησε, διότι δεν γνώριζαν τι σημαίνει η λέξη
βουνοκορφή. Ο Μάκης Φρύδας που ήξερε την απάντηση, ετέθη εκτός διαγωνισμού, για
να μην τον θεωρήσετε στημένο…
Ο Φέλλος ο λιασκοβίτικος γράφεται με γράμματα, όπως
όλες οι λέξεις…
Το Βουκοπολέσιον ήδη απαντήθηκε. Άιτι, πάλι! Του Φουντουτό
είνι λέμι!…
Στην κλήρωση για τη γίδα συμμετείχαν
χιλιάδες αναγνώστες μας. Μεταξύ αυτών και τριάντα τρεις χιλιάδες Αργιθεάτες!!!
(Ε, όχι κι έτσι! Είπαμε να λέμε ψέματα, αλλά να μην το παρακάνουμε!...). Ύστερα
από επίμονες εκκλήσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων, ΜΚΟ (λείπουν ποτέ οι ΜΚΟ;),
αλληλέγγυων και λοιπών ακτιβιστών, στην κλήρωση μπήκαν όλες οι ξανθιές, ακόμα
κι εκείνες που δεν απάντησαν σε καμία ερώτηση.
Τη γίδα κέρδισε ο Γιώργος Ράιος. Όσοι
περάσετε στο Κοντοσήλι σταματήστε στην Καπετανόβρυση και ρωτάτε τον Γιώργο, για
να δείτε ότι λέμε και καμιά φορά αλήθεια, έστω και κατά λάθος…
Γιώργο, να σου χιλιάσουν τα γίδια! Για να
συνοδεύει κι ο τόπος μας απ’ τα ζωντανά και τα κυπροκούδουνά τους…
Αργιθεάτικη γη
Σ’ όποιο σημείο της Αργιθέας κι αν βρεθώ,
αισθάνομαι ότι είμαι στον τόπο μου. Έτσι και πέρασα στη ράχη της Οξιάς ή του
Τύμπανου προς τα χωριά μας, πουθενά δεν νιώθω ξένος!... Ετούτος ο τόπος είναι
αληθινά ένα αδιάσπαστο όλον κι έτσι πιστεύω τον ζούμε οι Αργιθεάτες. Να
αντιδράμε μόνο πρέπει, σε ό,τι επιχειρεί να τον διασπά. Έτσι, αδιάσπαστο να τον
περάσουμε και στην αντίληψη της νεότερης γενιάς που ακολουθεί, μεταφέροντάς της
αυτά που γνωρίζουμε και πρέπει κι αυτή να μάθει.
Πατρίδα είναι πολλά πράγματα μαζί, αλλά και
το καθένα τους ξεχωριστά. Πατρίδα μπορεί να είναι το χώμα που κρύβει, έστω και
μόνο, τον ιδρώτα των προγόνων μας. Πατρίδα είναι ό,τι πνευματικό και υλικό
δημιουργήθηκε απ’ αυτούς σ’ αυτόν τον τόπο κι ό,τι ανάλογο συνεχίζει να
δημιουργείται…
Σ’ αυτή την πατρίδα συνδέουμε κι εμείς τη ζωή μας με τόπους, μνημεία, γεγονότα, ιστορίες κι ανθρώπους.
Σήμερα η αναφορά στο Φουντωτό με τη ματιά του
Καφενείου. Όμως, θα μου επιτρέψετε και μια προσωπική αναφορά. Όσες φορές περνώ στο
Παλαιοχώρι έντονα προβάλλει η μορφή
ενός αγαπημένου. Αγαπημένου κι
αλησμόνητου σε όλη την Αργιθέα, σε όσους τον γνώρισαν…
Στη γη του Παλαιοχωρίου αναπαύεται κι ο Κώστας Θέος…
15/2/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου