Πώς πέρασαν κι αυτές οι γιορτές! Απ’ τα Χριστούγεννα στα Φώτα! Αυτά ορίζουν τις γιορτές του δωδεκαήμερου. Γι’ αυτό και η επιλογή των εικόνων της Γέννησης και των Θεοφανείων στα, επίκαιρα χρονικώς, Καφενεία. Θέλησα να βάλω κάτι απ’ την ελληνορθόδοξη παράδοση και με όση διάκριση μπορώ, να πω τούτο: Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα χωρίς γεννηθέντα Χριστό ούτε Λαμπρή χωρίς αναστάντα Χριστό. Σε ανάμνηση ποιου γεγονότος στήνουμε αυτές τις γιορτές απόντος του Χριστού;
Ας φωτίζεται το πνεύμα μας στην αναζήτηση της αλήθειας, ας ανανεώνεται η ελπίδα μας κι ας ενισχύεται ο αγώνας στην πορεία του βίου μας!
Κάρτες και καρτούν
Μας κατακλύζουν αυτές τις γιορτές ο διάκοσμος και η φωταγώγηση με τα λαμπιόνια, τα λογής λογής ποικιλώνυμα εφευρήματα επιτήδειων (χριστουγεννιάτικα χωριά και σπίτια Αϊ-Βασίλη) και ηλεκτρονικές συνθέσεις – ευχετήριες κάρτες που φθάνουν από παντού. Κάρτες και καρτούν που επικοινωνούν και υποδηλώνουν τις σκέψεις, τις θέσεις την αισθητική, τους συμβολισμούς του αποστολέα.
Κάπου είδα κάρτα του υπουργού Παππά, που μας πληροφορεί ότι τελικά δεν κατάργησαν τα Χριστούγεννα. Σάμπως μπορούσατε, ρε Νικολάκη; Όπως και να ’χει, πάντως, σ’ ευχαριστούμε που μας ενημέρωσες, για να κάνουμε τα κουμάντα μας. Στείλε μας κι άλλη μια κάρτα ότι δε μας τα πήρατε όλα κι ότι μας αφήσατε πεντακόσια ευρώ, ώστε να ’χουμε να σας πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ, επειδή ούτε τον ΕΝΦΙΑ καταργήσατε, Νικολάκη…
Ο δήμαρχος Λάμπρος τη δική του σύνθεση. Χιονισμένο αργιθεάτικο τοπίο. Ακολούθησαν κι άλλοι με άλλα χιόνια. Κατάλαβαν ότι στην Αργιθέα με σιγουριά μόνο χιόνια μπορούν να υπόσχονται. Η ορεινότητα βλέπετε… Όπως καταλαβαίνετε, μπαίνουμε στην εποχή των παγετώνων. Να τα λιώσουν μόνοι τους τα χιόνια, δε λιώνουμε ούτε μια φτυαριά.
Τέρμα οι γουρ’νουχαρές γυρνάτε τώρα στις δουλειές!...
Ξοδέψαμε κιόλας πέντε μέρες απ’ τον καινούριο χρόνο. Τι νομίζετε του έμειναν; Άλλες τριακόσιες εξήντα. Φεύγουν σήμερα οι καλικάντζαροι. Και πολύ μας άντεξαν! Ξαναπιάνουν δουλειά με το πριόνι τους, να κόψουν το δέντρο της γης. Μην τους φοβάστε!... Τους άλλους να φοβάστε που πριονίζουν πάνω στη γη. Κι αυτούς που μας δουλεύουν...
ότι δουλεύουν για το δικό μας καλό.Τελείωσαν οι γουρ’νοχαρές. Ακόμα και στο Βλάσι, που έκαναν, λέει, «γιορτή τσιγαρίδας». Στην εκδήλωση ειδικός ομιλητής αναφέρθηκε στον βίο της «αγίας» τσιγαρίδας και στον μαρτυρικό της θάνατο μέσα στο χαλκωματένιο καζάνι. Την άλλη μέρα ήταν η γιορτή της διάρροιας… «Ακούω τα πεύκα να βροντούν και τις οξιές να τρίζουν»… Πώς μου ’ρθε αυτό τώρα;
Χρόνια πολλά, πατριώτες, αλλά δε θα πειράζω μόνο τους Σπυρελιώτες. Ξέρετε ότι ξιαναγκρίζετε και τα υπόλοιπα χωριά; Οι Κουμπουριανίτες ετοιμάζουν γιορτή βελανιού. Βασική τροφή της κίσσας τα βελάνια, ασυγκίνητοι θα έμεναν οι Κισσαίοι; Στη Στεφανιάδα γιορτή κλεψιάς. Θα τσ’τώσιτι κουψίδια. Είστι ούλοι καλισμένοι ικτός απού αστυνουμίις κι εισαγγιλέηδις. Θα γίνει και ειδικός διαγωνισμός ποιος θα φέρει το καλύτερο και το παχύτερο… Έπαθλο το επαναφορτιζόμενο σουφλί, ευγενική χορηγία του Πάνου Στάθη, ο οποίος και το κατασκεύασε.
Κάνανε και στα Βραγκιανά πίτα πάρτι (βγαίνει απ’ το πίτα πάρτε) και πλαστού, αλλά δεν τα είπανε και γιορτή. Αυτό το κατανοούμε. Άμα σε βαρέσει η ζέστα στο κεφάλι ό,τι θέλεις κάνεις…
«Καθόλου τσιγάρο με μέτρο τις τσιγαρίδες!»
Καζαμίας 2019
Σκέφτηκα να γράψω έναν Καζαμία για τις ανάγκες του Καφενείου, αλλά εγκατέλειψα την ιδέα, παρότι ως λαός είμαστε πρώτοι στις προλήψεις, ασχέτως αν είμαστε τελευταίοι και υστερούμε γενικώς στην πρόληψη…
Ο ένας λόγος ήταν ο φόβος μου, που είχα προαναγγείλει, μη μαστορέψει κάναν Καζαμία ο Γρίβας με τόση τεχνογνωσία που έχει απ’ τα ημερολόγια. Ο δικός μου Καζαμίας τότε θα ήταν να τον έχετε για τη γάστρα να βάζετε στο ψωμί, για να μην αρπάξει, όπους βάνιτι τα κουτσ’πόφ’λλα στου κραμπουκούκι.
Ο άλλος λόγος ήταν πως δεν μπόρεσα να πετύχω συνεργασία με τους κορυφαίους μάντεις της χώρας για διάφορους λόγους.
Ο μάντης Κάλχας μου είπε: «Εγώ παλληκάρι μου είμαι γκαβός, δε βλέπω τη μύτη μου. Πώς να μαντέψω; Δεν είχαμε τότε οικογενειακό γιατρό όπως εσείς, για να με παραπέμψει να κάνω επέμβαση καταρράκτη και έμεινα τυφλός σαν τη δικαιοσύνη».
Για να λέει ιμένα παλληκάρι τέτοιους ζαβακουμένους που ’μι, είνι ντιπ για ντιπ γκαβό, αλλά αφού λέει σαν τ’ δικιουσύνη μπουρεί να θαμπουγλέπει λίγου, ας κάνου νια προυσπάθεια ακόμα. Κύριε Κάλχα, του λέω, δε με νοιάζει για τη μύτη σου, θέλω να μάθω για το μέλλον του λαού μας, της πατρίδας μας.
Απαντάει ο Κάλχας: «Νεαρέ μου (σιγούριψα, είνι ντιπ πάφλας ου Κάλχας), αυτό και τον κάλφα μου να ρώταγες θα στο ’λεγε. Εσείς μόνο παρελθόν έχετε. Δεν έχετε μέλλον μ’ αυτά που κάνετε, που όλο την πληρώνετε και μυαλό δε βάνετε. Για ποιο μέλλον μιλάς, όταν στο παρόν στέκεστε με τα παϊβάνια;»
Πήγα στον Τειρεσία. Αυτός αρνήθηκε εντελώς να πει οτιδήποτε, γιατί έχει, λέει, ασυμβίβαστο, επειδή είναι δημόσιος υπάλληλος. Τον έχουν οι τράπεζες, για να πιάνει τους κακοπληρωτές και τα κακολαμόγια (υπάρχουν και καλολαμόγια). Άρχισε και μια ακατάσχετη φλυαρία για τους ακατάσχετους λογαριασμούς που νομοθετούν άσχετοι υπουργοί… Έκοψα πέρα κι έφυγα, γραμμή για την Πυθία.
─ Καλημέρα σας, κυρία Πυθία. Μπορείς να μου πεις τι θα γίνει το 2019;
─ Δε δουλεύω πια. Με απολύσανε, επειδή είμαι έγκυος.
─ Με το καλό! Τι έχ’ς, πιδί ή κουρίτσι; Και γιατί σε απέλυσαν;
─ Πού να ξέρω τι έχω, μάντισσα είμαι; Τι ρωτάς γιατί με απέλυσαν; Έτσι κάνουν τώρα τις εγκύους οι εργοδότες στην Ελλάδα.
─ Αν γεννηθεί το παιδί μετά τον Μάη, θα πάρεις 2000 ευρώ (ακατάσχετα). Θα βγει ο Κυριάκος τότε και θα δίνει παράδες.
─ Και πού ξέρεις εσύ ότι θα βγει ο Κυριάκος, μάντης είσαι;
─ Όλοι το ξέρουν… Ρώτα κι τουν Πριτιντέρη, τουν Πουρτουσαλταρισμένου, όποιουν θέλ’ς!... Μαναχά ου Παπαδημούλ’ς δεν κατάλαβι τίπουτα, το ’χει ακόμα σιαφά.
Λίγα αποσπάσματα απ’ τον ανέκδοτο Καζαμία
Γενάρης: Κύμα καύσωνα πλήττει την Αυστραλία. Η ήπειρος θυμίζει απ’ άκρη σ’ άκρη Βραγκιανά. Στην Ελλάδα οι αλκυονίδες μέρες θα ρυθμιστούν σε 120 δόσεις.
Φλεβάρης: Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κυρώσει τη συμφωνία που έχει ακυρώσει ήδη ο λαός (ναι, ο κυρίαρχος…). Συγκρατήστε κι ένα όνομα, μην πείτε μετά ότι δεν το πρόβλεψα: Σαρίδης… Ο νοών νοείτω τους ανοήτους!
Μάρτης: Αν και Καζαμίας δεν μπορείς να κόψεις ντορό του Μάρτη. Έχει ομοιότητα με τον Σύριζα. Άλλα λέει το πρωί, άλλα λέει το βράδυ. Άλλα λέει κι άλλα κάνει. Αρκετοί πολιτικοί θα βάλουν «Μάρτη», για να μην τους μαυρίσει ο ήλιος, αλλά θα φάνε το μαύρισμα τον Μάη.
Απρίλης: Ο κούκος έρχεται και διαλαλεί την άνοιξη. Κούκου! Κούκου! Μάταια περιμένουν στον Περισσό να βάλει και το ε στο τέλος, ώστε να λέει κουκουέ, κουκουέ. Ο Παππάς ξαναστέλνει κάρτα ότι δεν κατάργησαν το Πάσχα.
Μάης: Άλλο μαγιόξυλον, άλλο κλιτσόξυλον, άλλο φασ’λόξυλον κι άλλο εκλογικό βρωμόξυλον σε κάθε πολιτικό στραβόξυλον… Στο Σύνταγμα λυράρηδες και κρητικοί χοροί… Κι ο πολίτης παράμερα δεν μπορεί να ξεμπερδέψει τα αισθήματα της χαράς που φεύγει ο Αλέξης και της λύπης που έρχεται ο Κυριάκος.
Ιούνιος: Έχετε τον Κυριάκο πρωθυπουργό. Από εδώ και πέρα κανένας Καζαμίας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί. Αρχίστε να ψάχνετε τον επόμενο…
Στράβων: «Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία»
Αυτά έλεγε ο Στράβων, Έλληνας γεωγράφος, ιστορικός και φιλόσοφος που έζησε από το 64 π. Χ. – 24 μ. Χ.
Τόσο ήξερες, τόσο έλεγες, Στράβωνα!... Άνοιξε και κάνα κανάλι, Στράβων (κατά προτίμηση την ΕΡΤ), για να πληροφορηθείς ότι αυτά που έλεγες δεν έχουν καμία αξία στην εποχή των θεόΣτραβων. Για τέτοια στραβωμάρα λέμε!... Άνοιξε τα στραβά σου, Στράβων, να δεις τι μας κόβουν και τι μας ράβουν…
Στη χρονιά που φεύγει, κυριάρχησε η συμφωνία των Πρεσπών. Εκεί στους Ψαράδες (ακριτικό χωριό της περιοχής), στήθηκε ένας πρόχειρος παιδότοπος, όπου ο χαζοχαρούμενος Κοτζιάς, ως καθ’ ύλην υπεύθυνος, οργάνωσε με επιτυχία τα γενέθλια του Νίμιτς (να μην τον εύρει ο χρόνος…) και υπέγραψε συμφωνία με τα Σκόπια με τα γνωστά σημεία της. Όλα τα παιδάκια που παραβρέθηκαν, πέρασαν μια αξέχαστη μέρα κι αντάλλαξαν δώρα. Ο Αλέξης πήρε δώρο μια γραβάτα κι εμείς οι άλλοι μια θηλιά στον λαιμό μας…
Στην τελετή δεν επετράπη να βρίσκεται για να γιορτάσει κι ο λαός (πλην των συμφωνούντων με τη συμφωνία), γιατί υπήρξε πληροφορία ότι ο λαός την προηγουμένη είχε φάει τεράστιες ποσότητες από φασόλια Πρεσπών. Κάποιους δε, επειδή τους έπεσαν πλάκωμα, τους κυνηγούσαν στα γύρω βουνά τα ΜΑΤ, για να τους πλακώσουν στο ματσούκι και να ξαλαφρώσουν απ’ το τρέξιμο.
Η συμφωνία πανηγυρίστηκε απ’ όλον τον ελληνισμό, με εξαίρεση μιας θλιβερής μειοψηφίας που μόλις άγγιζε το 80% των Ελλήνων, αποτελούμενο κυρίως από εθνίκια και όχι καρανίκια.
Το Καφενείο με ξεκάθαρο τρόπο τοποθετείται:
Εκεί που ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας και πλήθος άλλων μακεδονομάχων υπέγραψαν με τη θυσία τους, οι υπογραφές με μελάνι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές.
Ας αναγνωρίσουν όλες οι χώρες τα Σκόπια όπως θέλουν. Η Ελλάδα δεν πρέπει να το κάνει ποτέ. Όσοι και όποιοι πολιτικοί να υπογράψουν, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν υπογράφει… Ποτέ…
Η Ελλάδα δεν ελευθερώθηκε και δεν κράτησε την ελευθερία της με τη ρεαλιστική πολιτική του δήθεν ορθού λόγου, αλλά με την τρέλα την κολοκοτρωνέικη… τα «μολών λαβέ», τα «ελευθερία ή θάνατος» και τα «όχι».
Προτιμώ να ενημερώνομαι στο θέμα απ’ την ιστορική μνήμη του λαού μας και τους Καργάκους κι όχι απ’ τους Μπαλαούρηδες. Και προφανώς δεν μπορούν να δώσουν σωστή λύση αυτοί που συζητούσαν ακόμη και το «Μακεδονία του Ίλιντεν», αλλά ούτε οι επερχόμενοι που θα προσπαθήσουν να κρυφτούν στις ευθύνες των προηγούμενων.
Ξεστράβων: «Έστι ουν Αργιθέα και το Μαρκελέσι»
Απ’ τα Σκόπια στα Τουμπλέρια! (Είναι η περιοχή της ανηφορικής διαδρομής απ’ τη διασταύρωση για το μοναστήρι του Κώστη προς Μαρκελέσι. Έτσι λέει κι ο Στράβων…). Δρόμος πολύπαθος! Δρόμος περιπέτεια! Αλλά και δρόμος μνημείο κατά πρόσωπο της κρατικής αδιαφορίας, μιας και έγινε μέχρι τον οικισμό με χρήματα των ξενιτεμένων και των κατοίκων του, καθώς και με την προσωπική εργασία κάποιων μόνιμων ονειροπαρμένων... Δε θα αναφερθώ ονομαστικά στους συντελεστές εκείνης της προσπάθειας. Τους γνωρίζουν εκείνοι που ξέρουν να αναγνωρίζουν…
Πότε θα γίνει άσφαλτος; Δε γνωρίζω. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι πραγματική σύνδεση Ανατολικής με Δυτική Αργιθέα θα γίνει όταν αυτός ο δρόμος ολοκληρωθεί. Με επίκεντρο την Παναγία Σπηλιώτισσα, η Αργιθέα τότε θα γίνει πέρασμα και προορισμός. Ας το καταλάβουν πρωτίστως οι Αργιθεάτες, ειδικά εκείνοι που δε βλέπουν πέρα απ’ το χωριό τους. Ας το έχουν στον νου τους οι διάφοροι υποψήφιοι και προς Θεού μην το γράψουν μόνο, ως έργο στόχο, στο πρόγραμμά τους… Τον χωματόδρομο τον αντέχουμε, το δούλεμα όχι…
Μήτσιο, τι την έκανες εκείνη την πινακίδα που έλεγε ούτε εκατοστό ασφάλτου; Μπορείς να μας τη δανείσεις, μην αναγκαστούμε τώρα να κλέβουμε και πινακίδες;
 |
 |
Αύριο πάλι εδώ, στη λίμνη Στεφανιάδας, στο Κεφαλόγουρνο κι όπου αλλού στην Αργιθέα
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
5/1/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου