Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 12
Δε
θα είμαι υποψήφιος
Προς όλους τους Αργιθεάτες
Ανακοινώνω σήμερα ότι δε θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Γνωστοποιώ
την απόφασή μου αυτή, που είναι αποτέλεσμα αλλοπρόσαλλης και επιπόλαιης σκέψης
αλλά και ανύπαρκτου προβληματισμού, στην ίδια θέση και με τα ίδια τυπογραφικά
στοιχεία, όπως επιτάσσει η δημοσιογραφική δεοντολογία. (Χειροκροτήστε με γιατί,
αν δε σας το ’λεγα, ούτε που θα γνωρίζατε πως υπάρχει και τέτοια δεοντολογία,
όπως δε γνωρίζετε κι αν είχαν φέτος οι κρανιές κράνια κι οι κράταιγοι
τσάπουρνα).
Η σημερινή ανακοίνωση είναι το τέλος μιας πορείας που δεν ξεκίνησε ποτέ. (Τουλάχιστον γλυτώσαμε τις σόλες απ’ τα παπούτσια. Κάτι είναι κι αυτό!).
Μην κλαίτε που φεύγω, μη λυπάστε, ως αύριο θα με ξεχάστε…
Γνωρίζω πόσο σας συγκλονίζει αυτή η εξέλιξη.
Γκρεμίζονται οι ελπίδες και τα όνειρα που εναποθέσατε στην υποψηφιότητά μου και
κατανοώ το γοερό κλάμα σας. Όμως, μη στεναχωριέστε! Ο Μενέλαος αναστηλώνει κι
απ’ αυτά. Ήδη περιφέρεται μαζί με τον Αντώνη Κοσσυβάκη και τον Χρήστο Καπερώνη
στα χωριά των Τζουμέρκων και κάνει αναγκαστική επιστράτευση στους φημισμένους
Τζουμερκιώτες μαστόρους, καλφούδια και τσιράκια τους. Σε λίγο θα γίνεται στη
Γέφυρα Κοράκου συναυλία από τσιόκια,
σκεπάρνια και μυστριά. Η επίσκεψη Σπίρτζη άνοιξε τον δρόμο για το μεγάλο έργο.
Οι υποσχέσεις που έδωσε, παραλίγο να φράξουν
τον Αχελώο και να γίνει το φράγμα σε μια μέρα. Δικαίως θα του γράψει κι ο
Μήτσιος τον σπιρτζοΰμνιον ύμνον. Και μετά θα του τον ψάλλει…
Τέλος τα κλάματα! Το Καφενείο το ’χουμε για να γελάμε, όχι να κλαίμε…
Γιατί αποχωρώ…
Για να φτάσω στην ανάκληση της υποψηφιότητας,
μόλις μια βδομάδα μετά την αναγγελία της, πολλοί ήταν οι λόγοι που με ανάγκασαν
και συνέβησαν πολλά. Ο λαός δικαιούται
να γνωρίζει και πρέπει να μάθει, κυρίως αυτά που δεν τον ενδιαφέρουν, ενώ αυτά που τον ενδιαφέρουν, καλά είναι να μην τα γνωρίζει.
Πρώτον. Όταν έγινε
γνωστή η υποψηφιότητά μου, δημιουργήθηκε μια πρωτοφανής αναστάτωση στη χώρα.
Εκατομμύρια πολίτες έσπευσαν στα ΚΕΠ και ζητούσαν επίμονα μεταδημότευση για
Αργιθέα, για να με ψηφίσουν. Στο ΚΕΠ Ανατολικής Αργιθέας για παράδειγμα η ουρά
ξεκινούσε απ’ τα Πετρίλια και έφτανε στα Στουρνέα. Ο Βασιλός στις Γούρνες έκανε
τον μεγαλύτερο τζίρο από τότε που άνοιξε.
Ρωτάτε και τη Βάσω στο ΚΕΠ να σας πει. Την
πόνεσε το χέρι να πρωτοκολλάει αιτήσεις. Τον Βασιλό μην τον ρωτάτε, μπορεί να
θέλει να κρύψει και τίποτε απ’ την εφορία. Κατεπειγόντως άνοιξε πάλι για τον
ίδιο λόγο και το ΚΕΠ Αργυρίου.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα δεν ήξεραν τι να
κάνουν. Το θέμα ήρθε σε προ ημερησίας διάταξης συζήτηση. Ο Αλέξης είπε πως τα
σκυλιά προχωρούν κι ας ουρλιάζει το καραβάνι. Ο Κυριάκος ότι θα ακυρώσει τον
νόμο Κατρούγκαλου. Η Φώφη μίλησε επ’ ευκαιρία για τον τυφώνα Ξενοφώντα και
ζήτησε την απομάκρυνση του Ξενοφώντα Κουτή απ’ την Αθήνα. Ο Κουτσούμπας είπε να
αντισταθούμε στα ξένα και ντόπια κεφάλαια και να καταργήσουμε τα κεφαλαία γράμματα.
Οι άλλοι αρχηγοί κομμάτων, των μπαίνω δεν
μπαίνω στη Βουλή, δεν ξέρω τι είπαν. Πετάχτηκε κάποια στιγμή ο Κουβέλης (νόμιζε
ότι είναι ακόμη αρχηγός) και είπε πως δεν τον πειράζει αν γίνει όλη η Ελλάδα
ένας δήμος (δήμος Αργιθέας), αρκεί να διοικείται από ένα δημοτικό συμβούλιο σε
προοδευτική κατεύθυνση.
Τους άκουγε ο Παυλόπουλος που ήταν όλοι εκτός
θέματος, μαύρισαν τα μαλλιά του απ’ την οργή και κοκκίνισε σαν τον
Ομπράντοβιτς, όταν τρώει καλάθι απ’ τον Σπανούλη. Με πήρε τηλέφωνο…
─ Σε
παρακαλώ, Γιάννη, μου είπε, ανακάλεσε την υποψηφιότητά σου. Είναι η χώρα ένα απέραντο φρενοκομείο, ας μη γίνει και ένα απέραντο δημαρχείο.
─ Πρόεδρε, θα
το σκεφτώ, θα ρωτήσω και τον Αχιλλέα και θα σου απαντήσω.
Σκέφτηκα τότε διάφορα… Αν χαλάσει, λέω, το νερό στην Κoρνοφωλιά Έβρου, πρέπει να στείλω τον Κώστα Πέτσα και τον Βαγγέλη Μόσκοβο για να το φκιάσουν. Ο Κώστας θα φύγει ξυρισμένος και θα γυρίσει μετά από έναν μήνα με μια πιθαμή μούσι, ο Βαγγέλης δεν πετυχαίνει να ξαναγυρίσει, το πιθανότερο είναι να περάσει στην Τουρκία, θα τον πιάσουν και θα μας εκβιάζουν πάλι τα μεμέτια: «Δώστε μας τους οχτώ, να πάρετε το Βαγγέλη». Τι τους απαντάς;...
