Από τους κοχλιούς (σαλιγκάρια) του Αίσωπου στη
θουκυδίδεια επισήμανση και διαχρονικά ως τις μέρες μας ο Έλλην (άντε και η
Ελληνίς, μην τσακώσω κάναν μπελιά) άδει μερικές φορές ακόμα και σε
στιγμές που αυτό απάδει ως συμπεριφορά.
Είναι του μύθου η ειρωνεία στις συμπεριφορές μας. Πόσες φορές εφησυχάζουμε, αντί να ασχολούμαστε για να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά και σημαντικά θέματα, ζητήματα και τους επερχόμενους κινδύνους; Τα σπίτια μας ΄΄καίγονται΄΄ κι εμείς αμέριμνοι γλεντοκόποι που αδυνατούμε να ορίσουμε ανάγκες και προτεραιότητες…
Γλέντια παντού… (όπα!)
Γλέντια για κάθε λόγο και χωρίς λόγο… (όπα, είπα, λέου!)
Γλέντια γι’ αυτούς που φεύγουν και γι’ αυτούς που έρχονται (όπα, ματαλέου!)
Ημείς άδομεν (και φαλτσοτραγουδάμεν), χορεύομεν (και κουτσαπ’δάμεν).
Τσακίσαμε τα χέρια μας από τα παλαμάκια…
Μας πόνεσαν τα χέρια απ’ τα χειροκροτήματα…
Ας πηδάμε κι ας γελάμε, για να λεν πως δεν πεινάμε! (παροιμία)
Κατά τα κέρδη μας ας κρίνουμε και τα πανηγύρια μας… (κι άλλη παροιμία)
Προφανώς, δεν αναφέρομαι στα θεσμοθετημένα
πανηγύρια των χωριών μας που γίνονται τώρα το καλοκαίρι, έστω και με την
κακογουστιά που εισχώρησε πια στα περισσότερα.
Όλα αναβάλλονται, όλα τροποποιούνται, άλλα ματαιώνονται, τα γλέντια ποτέ ή σπανίως, για να αποφύγουμε το απόλυτο, κι ο χορός καλά κρατεί… Για έναν λόγο σταματάμε το γλέντι. Για...
Καλοκαίρι λέμε…
Μπήκαμε και ηλιακά στο καλοκαίρι με
βάση το θερινό ηλιοστάσιο. Παραλίγο να το χάσουμε κι αυτό με τις πρόσφατες
τροπολογίες. Σκέφτηκαν να το μεταθέσουν για αργότερα, αλλά υπό το βάρος γενικής
κατακραυγής σταμάτησαν κάθε μεταβολή, για να μη χαλάσουν και τα μπάνια του
λαού. Καλύτερα ο λαός στην παραλία παρά
να έρθει στην ψηφοφορία, ήταν το
σκεπτικό που κυριάρχησε. Όμως, ο κυρίαρχος λαός φαίνεται να μεταθέτει μόνος του
τα μπάνια του και το δικό του σκεπτικό λέει: Πρώτα θα σας μαυρίσουμε και μετά θα πάμε εμείς για μαύρισμα…
Καλοκαίρι λοιπόν… Οι μετεωρολόγοι προβλέπουν ότι θα έρθει ο καύσων κι ο Μητσοτάκης. Δεν έχουν, όμως, ακόμα όλα τα στοιχεία, για να μας πουν ποιος θα μας τσουρουφλίσει περισσότερο. Βέβαια, μια ανάσα δροσιάς θα επιφέρει η φυγή του Αλέξη μετά της προοδευτικής του συμμαχίας και άλλων τινών αερολόγων… Καλύτερα από καύσωνα καμένος παρά να κυβερνάει ο Καμμένος!
Με την ευκαιρία κι ανάμεσα στα γλέντια θα ξανακουβεντιάσουμε τα προβλήματα της περιοχής μας, θα προτείνουμε λύσεις (τι τις κουβαλάμε στο τσεπάκι για βάρος;), θα κάνουμε την κριτική μας (ποτέ την αυτοκριτική μας). Όταν βλέπετε έναν να ξεφορτώνει δυο βαλίτσες, στη μία να ξέρετε έχει την κριτική του προς κάθε αρμόδιο ή αναρμόδιο.
Αργιθεάτης κι εγώ, θεωρώ πως δυο
είναι τα βασικά προβλήματα στην Αργιθέα. Το ένα είναι όταν ανεβαίνω να βρίσκω τον δρόμο για το σπίτι μου καθαρό και να μην είναι καμένος ο λαμπτήρας
του εξωτερικού φωτισμού και το άλλο δεν το θυμάμαι…
Όμως, για να τη σπάσω στον Κυριάκο
που μιλάει για ψηφιακή διακυβέρνηση, ας γνωρίζει ότι εμείς στην Αργιθέα ήδη
προχωράμε στην ψηφιακή διακυβέρνηση του δήμου μας.
Κάθε Αργιθεάτης πριν ανεβεί στο χωριό του θα μπαίνει στην ιστοσελίδα του δήμου και θα πληκτρολογεί τον αριθμό δημοτολογίου του. Επιλέγοντας στη συνέχεια την ένδειξη «έρχουμι ταχιά του δειλ’νό» ή «έρχουμι μιθαύριου του γιόμα του πουλύ ως του μισ’μέρι» θα ανάβει ένα λαμπάκι θέσης στον ειδικό ηλεκτρονικό χάρτη της περιοχής. Αμέσως θα ενημερώνονται οι υπηρεσίες του δήμου, θα ελέγχουν δρόμο και λαμπτήρα, θα επικολλούν στην πόρτα του επιγραφή που θα λέει «καλωσήρθες πατριώτη!» (πότι θα φύβγ’ς;) και τέλος θα κρεμάνε έναν τρουβά με ξηρά τροφή μιας ημέρας. Ούλοι, όσοι ανιβαίνουν απάν’, δικιούντι νια μέρα φαΐ απ’ του δήμου.
Μιγάλους σουσ’μός του ίντιρνιτ!
Πώς
να πας σήμιρα στου σκάλου κι στου σκάρου
χουρίς γουάι φάι;
Θα
πεις, αν έχ’ς γουάι φάι, δεν τ’ράς κουπάδι κι
θα π’δήσει ου λύκους να στα φάει.
Τελευταία,
ίντερντετ και στ’ Αργύρι! Και μάλιστα ελεύθερο ίντερνετ! Δεν πρόκειται
να ξαναβρείτε Αργυράτη ελεύθερο… Μισοί θα παίζουν χαρτιά στο καφενείο κι οι
άλλοι μισοί θα περιηγούνται στο διαδίκτυο. Όξου στου χουριό θα ρασεύουν μαναχά
οι κότις κι τα σκ’λιά.
Μιγάλους ιγκλεισμός του ίντιρνιτ! αλλά:
Κανένα χωριό, κανένα μαντρί χωρίς διαδίκτυο!
Ας μην έχουν οδικό δίκτυο ή δίκτυο ύδρευσης! Εμπρός για το ελεύθερο ίντερνετ
των σκλαβωμένων ανθρώπων!…
Γύρω γύρω όλοι
Αυτό δεν έχει προηγούμενο… Μέσα στο
2019 κι ως τώρα είδαμε πράγματα παράξενα και παράταιρα σ’ αυτό που ονομάζουμε
πολιτική ζωή του τόπου. Ποιος ξέρει τι θα δούμε ακόμα… Το χειρότερο είναι που
θα τα συνηθίσουμε και μετά θα μας φαίνονται κανονικά. Πάντως, πολλά απ’ αυτά
που συμβαίνουν δεν τα λες και κανονικότητα.
Τι να πρωτοθυμηθείς!
Τους 6 πρόθυμους (Ζουράρις, όλε!!!
Κόκκαλης, όλε!!! Κουντουρά, όλε!!! Δανέλλης, όλε!!! Παπαχριστόπουλος, όλε!!!
Παπακώστα, όλε!!! κι αλί κι αλίμονο… ) που υπέγραψαν και χαρτί ότι θα ψηφίζουν,
αβλεπί, όλα τα νομοσχέδια που θα φέρνει η κυβέρνηση; Τι χειρότερο μπορεί να
υπάρξει για βουλευτή; Σκεφτείτε, είναι ή δεν είναι αυτοακύρωση του ρόλου του
βουλευτή; Σκεφτείτε από ποιους και γιατί πήραν την εντολή να είναι αντιπρόσωποι
λαού και πού τον έγραψαν αυτόν τον λαό… Ε, λοιπόν, λαός που θα τους ξανακάνει
αυτούς βουλευτές δεν είναι λαός σοβαρός και του αξίζουν τα χειρότερα…
Τον Σαρίδη που ενώ είναι ακόμα βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων, δήλωσε ότι ψήφισε Σύριζα. Εντάξει, δείξτε και λίγη κατανόηση! Πόντιος είναι. Ψηφίζοντας Σαρίδη, ψηφίζεις συριζίδη.
Τον Λεβέντη που μαζεύει ετερόκλητους γυρολόγους που δεν ντρέπονται, γιατί βαριούνται το κοκκίνισμα στο πρόσωπο κι έχουν τον φόβο μην τους περάσουν για κομμουνιστάς και νομίζει ότι θα κάνει κόμμα.
Προς κλαριντζήδες…
Προσαρμοστείτε! Το τραγούδι «πάρε με κι εμένα μπάρμπα» τροποποιήθηκε με τις τελευταίες τροπολογίες σε: «ψήφισε τη Βάνα Μπάρμπα!...». Υποψήφια με το Κινάλ στα Γιάννενα η θείτσα η μπαρμπα-Βάνα. Νομίζω πως το Κινάλ άλλαξε πάλι όνομα. Τώρα (με κάθε επιφύλαξη) λέγεται «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Απορώ γιατί δεν του δίνουν ένα σταθερό και μεταβαλλόμενο συνάμα όνομα. Προτείνω το «χαμαιλέων».
Εκλογικά,
αλλά όχι και τόσον λογικά…
Ο Αλέξης λέει ότι το ματς γυρνάει… Ή πιωμένος είναι ή η ζέστη τον βάρεσε στο κεφάλι. Ποιος είσαι, ρε Αλέξη, η Μπαρτσελόνα; Αλέξη, οι δημοσκοπήσεις λένε ότι οι λίγοι είναι πάρα πολλοί τελικά και το χειρότερο σε έχουνε καταλάβει. Βρες κάνα καλύτερο σύνθημα!
Καλά ο Παππάς είναι άσχετος και τα «παπαδάκια»
του, επίσης, που τα ταΐζανε και τα ποτίζανε με το «χωνί» (το αχώνευτο). Δε βρέθηκε ένας
χριστιανός και λαδοβαφτισμένος, να πει του Τσίπρα ότι στις 7
Ιουλίου (άντε του Ιούλη) είναι της Αγίας Κυριακής και γιορτάζει την ονομαστική
του εορτή ο Κυριάκος; Πώς όρισε αυτή τη μέρα να γίνουν οι εκλογές; Καλύτερο
δώρο στη γιορτή του δεν μπορούσε να του κάνει…
Άσε, που θα του λένε χρόνια πολλά και κανένας δε θα ξέρει για τι ακριβώς τον εύχονται. Για τη γιορτή του ή να μείνει πολλά χρόνια στην εξουσία, οπότε την χοντροπατήσαμεν…
Κυριάκο, θα σου ευχηθώ κι εγώ προκαταβολικά: (μην τον αγριεύεις μου είπε η ψυχολόγος μας η Χριστίνα στα Βραγκιανά. Δε βλέπεις που γυαλίζει το μάτι του;) Μακριά απού μας κι να ’σι χιλιόχρουνους!
Κυριάκο, για Πρέσπες δεν ακούω
τίποτα… Τα αναμασήματα περί τήρησης της συμφωνίας ως υποχρέωση της συνέχειας
του κράτους κι ότι η συμφωνία δεσμεύει τη χώρα, εμένα δε με πείθουν. Περίμενα,
τουλάχιστον, να πεις ότι θα ερευνήσετε τις πτυχές και τη νομιμότητα αυτής της
συμφωνίας. Περίμενα να πεις ότι θα κάνεις δημοψήφισμα, για να μάθουν οι εντός
και εκτός Ελλάδας ποια είναι η γνώμη αυτού του λαού. Τα υπόλοιπα είναι: Τάξε, Κυριάκο μ’, τάματα…
Ας καταλήξουμε κάποτε ότι η κατάληψη δεν είναι ηρωική και επαναστατική πράξη δημοκρατικού αγώνα αλλά σκέτος φασισμός, με ό,τι και να προβάλλεται ως δικαιολογία απ’ τους καταληψίες.
Μετά από δέκα χρόνια μίλησε και ο Καραμανλής! Καλά, αυτός ήταν
πολιτικός ή βουβός κινηματογράφος; Πώς γίνεται να είσαι βουλευτής δέκα χρόνια
και να μη μιλάς; Τι σε θέλουμε τότε;
Θα ξαναμιλήσει το 2029. Τώρα που συνηθίσαμε, μπορούμε να αντέξουμε
άλλη μια δεκαετή αφωνία του. Θα ξανακάνουμε υπομονή, αλλά μπροστά σε τέτοια
περιστατικά προτιμάς την τσιακατόρα τον Άδωνη.
Ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη, όμως, κανένας δεν κατάλαβε γιατί ανέβηκε. Να θάψει τον Κυριάκο ή να βοηθήσει τον Τσίπρα; Πήγε και στο περίπτερο του Σύριζα, αλλά δεν τον κρατήσανε. Ο Κυριάκος δεν μπορεί να τον ξεφορτωθεί όσο και να το θέλει. Μόνο ο Λεβέντης θα τον υποδεχόταν στο κόμμα του που μαζεύει πια όλα τα ανακυκλώσιμα πολιτικά υλικά.
Μίλησε κι ο Γιωργάκης. Τώρα τι να
σας λέω, έχουν και τα καλαμπούρια τα όριά τους. Του λες, Γιωργάκη, κρείττον του λαλείν το σιγάν, λάρωσε, πάψε να λες
χαζαμάρες, κλείσ’ το, ράψ’ το, αναπαούρα, σαούριασε, τίποτε ο Γιωργάκης… Αυτός συνεχίζει
το βιολί του και ψάχνεται, συνεχώς, για να καταλήξει με ποια φάτσα θα
κυκλοφορεί.
Άλλη μια φορά μηδέν στο πηλήκιο!
Ακτιβιστής συριζαίος (τι ακτιβιστής, δεν κόβεις ντορό απ’ αυτό!) ξύρισε σύριζα το κεφάλι του (εμ, τι σύριζα θα ήταν, αν δεν το ξύριζε σύριζα), για να προπαγανδίσει περί της αναγκαιότητας να ψηφίσουμε Σύριζα. Ρε, και στον θερμό να το βάλει και να το μαδήσει το κεφάλι του, εμείς το δικό μας το κεφάλι δεν το ματαβάνουμε στον τρουβά. Μας έφαγαν οι επικοινωνιακοί συμβολισμοί κι οι συμβουλάτορες… Συμβουλώστε το επιτέλους!
Σπάστε τα στερεότυπα! Αυτή είναι η
μόνη και μόνιμη προοδευτική συνταγή. Γιατί, ρε φίλε, να τα σπάσουμε; Τι είναι,
λαμπόγυαλα; Τα στερεότυπα είναι οι βάσεις που στηρίζεται το κοινωνικό οικοδόμημα. Να τα δούμε, να τα
βελτιώσουμε, να τα τροποποιήσουμε με σύνεση, να τα απαλλάξουμε από
αναχρονιστικά στοιχεία, αλλά, όχι και να τα σπάσουμε… Όποιος λέει να σπάσει τα
στερεότυπα, το λέει για να στήσει τα δικά του στερεότυπα, τα οποία δεν
πρόκειται να στηθούν όσο είναι εμπόδια τα ήδη υπάρχοντα στερεότυπα…
Σπάσε τίποτε άλλο, μεγάλε! Να σου δώσουμε ένα πλόχειρου κουκόσιες ή τίποτα λιφτουκάρια να τσακί’εις, αλλά να προυσέχ’ς μη στουμπή’εις τα χέρια σ’ μι τα λ’θάρια!
«Δεν αισθάνομαι ούτε ίχνος ενοχής και
ευθύνης». Έτσι είπε ο πρόεδρος της Βουλής, όταν έγιναν γνωστά τα διάφορα
ρουσφετολογικά περιστατικά με τις τροπολογίες της τελευταίας στιγμής. Ό,τι
τακτοποιήσουμε, όσο είμαστε στα πράγματα… Ό,τι αρπάξουμε, πριν φύγουμε…
Πρόσεξε, Νίκο, μην ξεχάσετε, προπαντός, να πάρετε το ηθικό σας πλεονέκτημα!
Δεν ξέρω πόσο είναι το ηθικό σας πλεονέκτημα, αλλά ξέρω το πλεόνασμα του θράσους σας. Καμιά απορία δε μου προξενεί η δήλωση περί ενοχής και ευθύνης.
Αναγκαίο κακό είπε τον Καμμένο ο Αλέξης. Αλέξη, να συμφωνήσω μαζί σου, αρκεί να συμφωνήσεις κι εσύ ότι το άλλο κακό, χωρίς μάλιστα να ήταν αναγκαίο, ήσουν εσύ. Κάπως έτσι μας βρήκαν τα δυο κακά της μοίρας μας…
Προς Καρδιτσιώτες υποψήφιους βουλευτές
Μπορεί να ξέρετε τα προβλήματα του νομού, αλλά εμείς δεν ξέρουμε πως σκέφτεστε να τα λύσετε, γιατί μπορεί και να μην κοτάτε να πείτε…
Γλέντι προσεχώς…
Ο νους μου πάει και στους νεοδημοκράτες… Πώς να χορέψουν στο Σύνταγμα με τόση ζέστα; Βέβαια, έτσι είναι αυτά. Χορεύεις όταν έρθει η σειρά σου, δεν μπορείς να κανονίσεις και τις καιρικές συνθήκες.
Να γνωρίζουμε όλοι κάτι: Αλλαγή επιχειρούμε και πετυχαίνουμε πολλές φορές, απαλλαγή δεν πετυχαίνουμε ποτέ…
Σε κάθε περίπτωση, προσοχή στα προσεχή γλέντια!
Αβάντι, μαέστρο!
Θα κλείσουμε φυσικά με
γλέντι. Να είναι
οι άνθρωποι καλά και
να γλεντάνε!
Ας είναι τα γλέντια μας στιγμές χαράς κι αντίδοτα στις λύπες και τις
δυσκολίες μας. Μην ξεχνάμε πως κουβαλάμε πάντοτε τη συλλογική και ατομική
χαρμολύπη μας. Ο λαός μας την αποτύπωσε με κάθε τρόπο και μέσο σε κάθε εκδήλωση
του κοινωνικού βίου του, στην παράδοση,
στα τραγούδια του και σ’ όλες τις μορφές της τέχνης του.
Ο Έλληνας πορεύεται σύμφωνα και με
τον φανταστικό του ήρωα Καραγκιόζη, ο οποίος επιβιώνει ανάμεσα σε τεράστιες
δυσκολίες και την πείνα, επειδή μηχανεύεται τρόπους κι επειδή δε χάνει ποτέ την
αισιοδοξία του μέσα από το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του.
Όταν πετυχαίνει να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον, τίποτε δεν τον σταματά από το να δίνει την εντολή να ξεκινήσει το γλέντι… Αβάντι, μαέστρο!
Ε, ρε γλέντια…
29/6/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου