Όποιος σπέρνει πολλές προσδοκίες, κερδίζει κάποιες εξουσίες. Ας ετοιμάζεται να θερίσει κι άλλες τόσες αποδοκιμασίες! Κανείς δεν θα κριθεί πια απ’ τις προθέσεις του, αλλά απ’ τα αποτελέσματα…
̶ Κρασί σε πίνω για καλό κι εσύ με πας στον τοίχο.
̶ Καλά να πάθεις! « Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι!»
«Λάδια πολλά, τηγανίτες πουθενά…» τ’ άκουσες ποτέ αυτά;
Περίοδος χάριτος
Την πρώτη μέρα που άνοιξα το καφενείο μου, λέει ένας πελάτης:
̶ Καφετζή, βρήκα μια μύγα στον καφέ.
̶
Τι ήθιλις να βρεις, πέστρουφα; Χουράει η πέστρουφα σι αυτήν τ’ν κύκαρη π’ σο’ ’βαλα
τουν καφέ; Θα σ’ φκιάσου άλλουν, μη στινουχουριόσι κι να μι συνχουρείς!
̶ Αυτό έχεις να πεις; Αν με ξαναδείς, κακατσίδα
να με πεις!...
̶
Καλά, κύριους! Ιγώ είπα ένα αστείου,
έτσι να γιλάσουμι… Στου καφινείου ήρθις, δεν ήρθις στ’ν Ακαδημία Αθηνών! Μι το
νου μ’, όμους, έλιγα: Ορέ, αϊ κατ’ ανέμ’ απού δω, γιδουξούρι, π’ σι πείραξι η
μύγα κι μυγιάσ’κις. Δεν έχιτι μύγις στου χουριό σ’; Δε σι κόβου κι για
προυτιβουσιάνου, αφού ήξιρις απού κακατσίδα… (όσοι δεν ξέρετε την κακατσίδα,
πάρτε το απόφαση: είστε πρωτευουσιάνοι…)
Καφιτζής είμι, δεν είμι δημόσιους υπάλληλους να κάθουμι ν’ αγναντεύου πού φλιντ’ράν οι μύγις… Λέου καλά; Ούτι θα στέκου μι τ’ μυγουσκουτώστρα σαν του Στέφου Τσιτσιπά μι τ’ ρακέτα, γιατί...
Συμπέρασμα: Ο καφετζής δεν έχει καμία μέρα περίοδο χάριτος.
Σάμπως έχει ο γιατρός; Ακούσατε να του λένε, χειρούργησε για κάνα ’ξάμηνο (να μάθεις κιόλας) και μην σε νοιάζει ποιος θα γλιτώσει, γιατί βρίσκεσαι σε περίοδο χάριτος (κι όποιον πάρει ο χάρος...); Ούτε γιατρός συμφέρει να ’σαι… Ελπίζω να σας έβαλα σε έναν προβληματισμό, σκεφτείτε εσείς άλλα επαγγέλματα που έχουν ή δεν έχουν περίοδο χάριτος κι εγώ να συνεχίσω τη δ’λειά μ’.
Περίοδος χάριτος είναι μια εφεύρεση των
πολιτικών, που την καθιέρωσαν ως προνόμιο, για να μην τους πειράζει κανένας
καμπόσο καιρό στην αρχή που ξεδιπλώνουν, παρουσιάζουν (και το χειρότερο
εφαρμόζουν) το περιεχόμενο των πολιτικών τους. Είναι η περίοδος που οι άλλοι,
οι οποίοι φεύγουν, ασχολούνται με το να μαζεύουν τα συντρίμμια τους, υποστηρίζοντας
πόσο λάθος ψήφισε ο λαός, αντί να κάτσουν να σκεφτούν τα λάθη τα δικά τους.
Προσωπικά, δεν δέχομαι την περίοδο χάριτος,
όσο κι αν κατανοώ ότι αυτός που αναλαμβάνει να κυβερνήσει, δεν μπορεί να τα
κάνει όλα σε μια μέρα. Προσωπικά, επίσης, αν αναλάμβανα τη διακυβέρνηση της
χώρας για μια μέρα, θα απολάμβανα τα αγαθά της εξουσίας και δεν θα έκανα τίποτε, γιατί έτσι κι αλλιώς θα
τα άλλαζαν την επομένη που θα έφευγα. Είμαι δύσπιστος και σε κάτι δήθεν
προγράμματα εκατό ημερών, αφού στην πραγματικότητα είναι εκατό μέρες πανηγυρισμών
που πήραν την εξουσία και τη μοιράζουν ως λαφυραγωγοί.
Ανέλαβες, κύριε, την εξουσία; Απ’ την πρώτη
μέρα ό,τι και να συμβεί έχεις την ευθύνη. Υποτίθεται ότι είχες πλήρη γνώση να
ανταποκριθείς σε αυτό που ζήτησες να αναλάβεις. Σαν δεν
ήξερες να υφάνεις, τα μασούρια τι τα κάνεις; Σου κάναμε τη χάρη και σε
ψηφίσαμε, μην μας ζητάς και χάριτες! Γι’ αυτό
περίοδο χάριτος δεν δίδω…
Για να μην με λένε, όμως, από καφετζή καβγατζή, άφησα κι εγώ μια περίοδο καλοπροαίρετης ανοχής (πώς μου κόλλησε αυτή η νεοφανής σύμφραση; Ίσως γιατί μου θυμίζει τις παχείς αγελάδες…). Ενημερώνω, λοιπόν, τον Κούλη (ονομαστικά), τον κάθε υπουργούλη, περιφερειαρχούλη, δημαρχούλη (εξαιρώ μόνο τον Σπανούλη που είναι παιχταράς) ότι τώρα ο χρόνος αυτός έληξε.
Αποτρεπτικά
Ου διάουλους φεύγει μι θυμιάμα, μι σκρούμπου,
μι καπνό απού τσιγάρα (άλλο που σας κρύβει ο Έκτωρ αυτό το πλεονέκτημα), μι
αλάτι (ειδικά ημίχοντρο που κάνει και για τουρσί), μι πιτρουβόλ’μα μι του ζιρβί
του χέρι, κι μι του πατηρημών…
Τα
φίδια απ’ του ’λαφουκέρατου κι άμα έχ’ς κάνα παλούκι στου χέρι…
Η λέρα φεύγει μι αλ’σίβα κι κάποια
απουρρυπαντικά (με πε χα 7 το λιγότερο…).
Του μάτιασμα αποτρέπιτι απ’ τ’ γαλάζια χάντρα
κι τα σκόρδα (ιδίως τα καυτερά).
Ου μουσουλμάνους φεύγει μι γουρ’νουκρίατου.
Η χαζαμάρα δε φεύγει μι τίπουτα.
Ιφκουλότιρα
απ’ ότι γλέπιτι φεύγει ου δαίμουνας, αλλά κανένας δεν προυσπαθεί να τουν
διώξει. Οι συνταγές έπισαν σι αχρησία…
Προξενητάδες ήρθανε πολύ μακριά απ’ την Κίνα…
Κάποιο προξενιό κρύβει αυτό το πηγαινέλα. Σε λίγο θα τα μάθουμε τα χαϊρ’λίτ’κα. Καλές δ’λειές να γένουντι!
Τα
μουσαφιρλίκια έγιναν στο προεδρικό μέγαρο. Η Μαρέβα ούτε ν’ ακούσει δεν ήθελε
ότι θα περάσει μια μέρα στο Μαξίμου μαγειρεύοντας. Άλλωστε, τι να μαγείρευε
στον Κινέζο; Μια συνταγή ήξερε απ’ την πεθερά της, την αείμνηστη Μαρίκα, τα
ντολμαδάκια, αλλά αυτά έχουν ρύζι…
Πήρε τον
δρόμο για το προεδρικό ο πρόεδρος Σι
Τζινπίνγκ, αλλά τον περίμεναν εκπλήξεις. Εκατέρωθεν του δρόμου είχαν παραταχθεί
διάφοροι ρατσιστές και ξενοφοβικοί, οι οποίοι μαγείρευαν με διάφορους τρόπους ρύζι,
για να τον πικάρουν, φωνάζοντας «είσαι Κινεζάκι,
τρως πολύ ρυζάκι». Τι λαπάδες, τι ατζέμ πιλάφια είδαν τα μάτια του, ούτε
στην Κίνα δεν τα είχε ματαδεί. Η Θεανώ πρωτοστατούσε με τα γεμιστά της. Μέχρι
και ρυζόγαλα απ’ το Λιανοκλάδι έφεραν. Κοντά στο προεδρικό ήταν άλλοι, οι
υποστηρικτές της ελληνοκινεζικής προσέγγισης, που του πετούσαν ρύζι για τα
καλορίζικα κι ο Σάββας Σιάτρας τραγουδούσε με την κλαψιάρικη κι όλο λυγμό φωνή
του το ηπειρώτικο τραγούδι «Ρίξε
ρύζι να ριζώσουν σαν το σ’τάρι να φυτρώσουν…»
Τα έβλεπε αυτά ο Κινέζος και σκεφτόταν:
Έχει πλάκα να πήξουμε κι εδώ στο λαχανόρυζο! Εγώ, δόξα τον θεό Κομφούκιο, δεν
είμαι μουσουλμάνος. Περίμενα να φάω στην Ελλάδα κάνα σουβλάκι, κάνα κοντοσούφλι
πρόβειο, κάνα σπληνάντερο να λαδώσει τ’ άντερο μ’… Δεν πήγαινα καλύτερα στην
Αργιθέα στο Βασίλη Παπαϊάννη να φάω αγριόγουρ’νου. Γένιτι να μη βάρισι κανένα
ου Γιώργου Πούπ’ς;
Τις σκέψεις του ακολούθησαν βρισιές, αλλά εσείς δεν ξέρετε κινέζικα, για να τις γράψω κι αν σας τις μεταφράσω εγώ που ξέρω, δεν τις περνάει ο Κώστας Τσιάκαλος ούτε ο Καραγιώργος (για ιδεολογικούς λόγους αυτός). Σκεφτείτε, λοιπόν, τι λέτε εσείς όταν δεν σας αρέσει το φαΐ και θα καταλάβετε...
Με βαριά καρδιά προχώρησε προς το μέγαρο, όπου τον περίμεναν για το γεύμα. Είδε εκεί ότι οι φόβοι του ήταν αβάσιμοι. Τα τραπέζια ήταν γεμάτα με του πουλιού το γάλα. (ΑΒ Βασιλόπουλος, ας κάνουμε και μια διαφήμιση!) Έκαναν τον σταυρό τους κι άρχισαν να τρώνε. Ο αοιδός ξεκίνησε να τραγουδά με το επιτραπέζιο:
Τα διάφορα ΜΜΕ παρουσίασαν το γεγονός με τον
δικό του τρόπο το καθένα. Η εφημερίδα ΨΕΜΑΤΑ
έγραψε: «Εκεί που χαριεντίζονταν ο Αλέξης με τον Άδωνι, πλησίασε ο Κυριάκος και
τους είπε:
̶ Το νου σας ρεμάλια! Μη μου διώξετε τους Κινέζους, θα σας πήξω στο ρύζι! Καταλάβατε ρεμάλια; Το νου σας! Ρεμάλιααααα!...»
Τελικά, υπόγραψαν, λέει, με τους Κινέζους κάμποσα μνημόνια κατανόησης. (Τι είναι αυτά ρε, ξέρει κανένας;) Ας υπόγραψαν! Από εκείνα τα ακατανόητα μην ξαναϋπογράψουν! Επίσης, οι Κινέζοι ενδιαφέρθηκαν και έδωσαν καπάρο να αγοράσουν κρόκο. Τι να τον θέλουν τον κρόκο οι κιτρινιάρηδες; (Ε, όχι να με πείτε και ρατσιστή που είπα κιτρινιάρηδες τους κιτρινιάρηδες… Τι θέλατε να τους πω, Γρυμπιανίτες;) Πάντως, ο Χρυσοχοΐδης πολύ καλά έκανε που έδωσε εντολή να ψάξουν τα μπαστούνια τους, μήπως είναι κούφια και μας κλέψουν σπόρο από κρόκο. Έτσι τους πήραμε εμείς τον μεταξόσπορο, μην πάθουμε τα ίδια…
Λευκές
νύχτες και μαύρες μέρες
Με σύνθημα «διασκεδάζουμε, στηρίζουμε, ψωνίζουμε»
ο εμπορικός σύλλογος Καρδίτσας οργάνωσε για πρώτη φορά « Λευκή Νύχτα » με ανοιχτά τα μαγαζιά για αγορές και διασκέδαση.
Οι
Καρδιτσιώτες με σύνθημα «αν είχαμαν παράδις ψώνιζάμαν κι την μέρα» παρακολουθούσαν το «πρότζεκτ» από μακριά. Κάτι γριές σταυροκοπιούνταν κι έλεγαν: «Λώλιψαν ντιπ για ντιπ οι ανθρώποι. Π’λιούν μέρα κι
αγουράζουν νύχτα…».
Έτσι είναι
το εμπόριο. Με σταθερό στόχο το κέρδος, πάντα βρίσκει τρόπους να μπαίνει στη
ζωή των ανθρώπων και να την αλλάζει. Εκμεταλλεύεται κάθε εκδήλωση του
κοινωνικού βίου, ορίζει σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις και τις συμπεριφορές τους.
Βάλαμε στη ζωή μας έναν σωρό αμερικανιές.
Κατά τα άλλα, κάνουμε και μια πορεία διαμαρτυρίας τον χρόνο στην αμερικανική
πρεσβεία. Από γνώση και άποψη; Για άλλοθι; Από ενοχή; Από συνήθεια; Κανένας δεν
ξέρει…
Λευκή νύχτα, μαύρη Παρασκευή και μαύρη ζωή που κάνουμε…
Παπούτσι από καφετζή κι ας είναι και…
βαρύγλυκο
Εμπόριο είπαμε! Τελευταία, πιάσανε καφετζή
που πούλαγε παπούτσια και έκανε φοροδιαφυγή. Πρωτάκουστο! Φοροδιαφυγή στην
Ελλάδα; Είναι δυνατόν; Τι σου είμαστε κι εμείς οι καφετζήδες! Άλλο που εγώ
κοιμάμαι με τα τσαρούχια και δεν τα καταφέρνω με τον Ερμή. Όμως, καιρός ν’
αρχίσω να επεξεργάζομαι σκέψεις…
Εδώ άλλοι εμπορεύονται ελπίδες, όνειρα,
ιδέες, σοσιαλισμούς, φιλελευθερισμούς, αριστεριλίκια, ηθικά πλεονεκτήματα και
κάθε μορφής αέρηδες, ειδικά κοπανιστούς…
Τουλάχιστον, ο καφετζής σου ’φερνε με τον καφέ κι ένα ζευγάρι μποτάκια (αντί για μπισκοτάκια).
Αλλά πώς γλίτωνε το θηρίο απ’ την εφορία; Φαίνεται ήταν πολύ καταφερτζής αυτός ο καφετζής…
Τάδε
έφη Λάππας
«Πείτε μου σας
παρακαλώ, ποιο αδίκημα διαπράττει αυτός που κατέχει μία βόμβα μολότοφ στην
πλάτη;» Έλα ντε, ρε Σπύρο! Καλά τους άναψες φωτιές μες στη Βουλή. Κρίμα
που δεν είχες μαζί σου και μια μολότοφ για εποπτικό υλικό, για να τους πείσεις
για το ακίνδυνον ή να τους την ανάψεις όταν σε ζόρισαν.
Τσιάρας – Λάππας σημειώσατε 1 και τελικά τη
μεταφορά μολότοφ την ξαναπήγαν κακούργημα. Όμως, και πάλι Καρδιτσιώτης θα δώσει
τη λύση. Ο καφετζής…
Οδηγίες
περί αποθήκευσης και μεταφοράς μολότοφ:
Να φυλάσσονται οι μολότοφ σε δροσερό μέρος και μακριά από εστίες φωτιάς! Καλύτερα να τις έχετε στη ντουλάπα, για να θυμάστε έτσι και τον Λάππα!...
Επίσης, μπορείτε να στολίσετε το στόμιο με μαντζουράνες
και βασιλικούς κι αν σας σταματήσει αστυνομικός να του πείτε: Καπιτάνιου έχουμι
γάμου ν’ απάν’ Κυριακή κι θα τουν κάμουμι παλιακόν μι ούλα τα ιθίματα. Ιγώ τώρα
πααίνου να καλέσου μι του μπουκάλι αυτό τ’ς συγγινήδις κι τ’ς φίλοι. Κι στα
θ’κά σ’ καπιτάνιου!
Το πολύ να σου πει ο αστυνομικός η ώρα η καλή! Δεν
πρόκειται να κάτσει να μυρίσει και το περιεχόμενο…
Εκλογικό σύστημα
Στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει απλή
αναλογική, γιατί δεν υπάρχει η απλή λογική.
Πρώτη
διαπίστωση.
Όλα τα εκλογικά συστήματα δίνουν κυβερνήσεις. Δεύτερη (και πιο θλιβερή) διαπίστωση.
Όποιος συμφωνεί ως εδώ, διαβάζει και το υπόλοιπο.
Τώρα ξαναματαψάχνουμε εκλογικό σύστημα. Σε
δουλειά να βρισκόμαστε! Γιατί, ρε παιδιά; Τα πράγματα είναι απλά. Θέλουμε να βγάζει το σύστημα κυβέρνηση ή να
βγάζει ψηφοφορίες; Αν απαντήσετε σ’ αυτό, ανοίγει ο δρόμος να συμφωνήσετε και
στο σύστημα. Ύστερα ρυθμίστε κάθε φορά τα θέματα που θα προκύπτουν, όπως τώρα
με την ψήφο των απόδημων Ελλήνων, αν θα ψηφίζουν οι ξανθές και μαυρομάτες κι αν
θα έχουν διπλή ψήφο οι ρούσες γαλανομάτες.
Αλέξη, γιατί δεν άλλαζες το νόμο το 2015 πριν
τις εκλογές Σεπτεμβρίου, ώστε το 2019 να γινόταν με την απλή αναλογική, για την
οποίαν τόσον κόπτεσαι;
Κυριάκο, γιατί πειράζεις τον νόμο του Αλέξη; Για να τον ξανακάνεις πρωθυπουργό;
Τελευταία ερώτηση και προς τους δυο: μας δουλεύετε;
Αντικαπνιστικός νόμος
Στο 1143 τηλεφωνείτε όταν ξεμείνετε από τσιγάρα, για να σας φέρουν.
Όμως, δεν είναι σωστό να πληρώνουμε το τηλεφώνημα καταγγελίας. Κανονικά, πρέπει να παίρνουμε 5 ευρώ για κάθε έναν που καταγγέλλουμε. Δεν μπορεί το κράτος να παίρνει 50 ευρώ πρόστιμο απ’ τον καπνιστή και να μη δίνει το 10% στον πολίτη που βοηθάει στην εφαρμογή του νόμου…
Άνεργοι! Μην μένετε στο σπίτι! Βγείτε στην αγορά! Νέο προσοδοφόρο επάγγελμα σάς περιμένει! Κυνηγοί καπνιστών!... Δέκα τσιγαρούληδες να καταγγείλετε θα το τσεπώσετε το πενηντάευρο.
Να
καώσι τα καπνοχώραφα και αι καπνοβιομηχανίαι! (προωθημένη πρόταση)
Μπάμπη, Παύλε, διατρέχω τον κίνδυνον δίωξης δια προτροπήν εις εκνόμους ενεργείας; Για εκείνα τα ειδικά φίλτρα σε τζιμινιέρες εργοστασίων ξανακούσατε τίποτε;
Ιδρύω κόμμα καπνιστών! ΚΚ χωρίς το ε. Ένα τρία τοις εκατό θα το πιάσω, για να μπω στη Βουλή. Εδώ μπήκαν άλλα κι άλλα καπνουδερά, γιατί να μην μπω κι εγώ; Θα βάλω στο επικρατείας την Κανέλλη που βγάζει καπνό από παντού και εννοείται ότι θα συνεργαστώ μετεκλογικά με τους θεριακλήδες Σπίρτζην και Πολάκην…
Το κάπνισμα πια επιτρέπεται μόνο υπό την εξής προϋπόθεσιν: Να έχιτι καπνό ξηρουμιρίτ’κου ή απού ξιρ’κό καπνουτόπι κι να στρίβιτι ’ν τσιγάρα σας σι ρουκόφ’λλου.
Ο ταμπάκος επιτρέπεται; Αν ναι, τότε να επανέλθωσι ως λύσις αι ρινοεισπνοαί…
Καπνιστές και καπνίστριες, φουμαδόροι και
φουμαδόρισσες, φουγάρα γενικώς
Ο μόνος τόπος που δεν απαγορεύεται το κάπνισμα είναι η Αργιθέα. Οργανώστε τις εκδρομές και τις εκδηλώσεις σας στα Άγραφα. Εδώ δεν πρόκειται να σας γράψει κανένας ούτε οι καταστηματάρχες θα σας εμποδίσουν. Κάπνισαν τα μάτια τους αγναντεύοντας να ιδούν πελάτη…
1142 ικεί; Είμαστι στουν Πουλύζου, στα Βραγκινά. Ιδώ καπνίζουν ούλοι. Σ’βαν του ένα, ανάβουν τ’ άλλου! Καπνίσ’καμαν σαν τα κ’νάβια. ’Λάτι απάν, για να μην κάνει ου πάσα ένας ό,τι τ’ καπνίζει. Άμα έρθιτι, φέρτι μας κι δυο καρβέλια ψουμί ουλικής αλέσιους, ν’ αμπώχνουμι καλύτιρα σια κάτ’ τα κουψίδια κι λίγις σόδις! Α, φέρτι κι δυο μπακέτα τσιγάρα στουν Τάκη!
Μην περιμένεις χρώμα στη ζωή σου
…από την έγχρωμη τηλεόραση!
29/11/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου