Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Επενδύσεις του «αέρα» στον Δήμο Αργιθέας με αυθαίρετες ενέργειες, χωρίς καν την ενημέρωση ή συναίνεση του δήμου

Προσπαθώντας να ενημερωθούμε σχετικά με την εγκατάσταση των ανεμολογικών ιστών  και  την πιθανή εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην περιοχή μας απευθυνθήκαμε στο Δήμο Αργιθέας και ζητήσαμε να ενημερωθούμε σχετικά με το θέμα. 
Διαβάζοντας την όλη αλληλογραφία που μας έστειλε ο Δήμος Αργιθέας διαπιστώσαμε ότι όλα γίνονται αυθαίρετα  χωρίς την ενημέρωση ή συναίνεση του δήμου Αργιθέας
Παρακάτω παραθέτουμε την όλη αλληλογραφία…



«ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο ???”

Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό βιώνουμε την επέλαση των πάσης φύσεως «επενδύσεων του αέρα». Ελικόπτερα να ίπτανται και ανεμο-ιστοί να στήνονται σε κορφές του δήμου και να καταγράφεται κατάσταση «μπάτε σκύλοι ν’ αλέσετε … χωρίς «αλεστικά»…

Με την 92/2012 ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου «Περί καθορισμό πλαισίου πολιτικής του Δήμου επί των αιτήσεων αδειοδότησης Α.Π.Ε» είχαν τεθεί οι όροι και το πλαίσιο πολιτικής του δήμου Αργιθέας που παραβιάζεται καταφανώς από αυθαίρετες και de facto ενέργειες, χωρίς καν την ενημέρωση ή συναίνεση του δήμου Αργιθέας.

Επαναφορά αιτημάτων, που είχαν απορριφθεί ομόφωνα από το Περιφερειακό Συμβούλιο και εγκατάσταση ανεμο-ιστού, «με άδεια» άλλης υπηρεσίας. Αυθαίρετη εγκατάσταση σε δημοτικούς χώρους χωρίς καν ενημέρωση του δήμου Αργιθέας, πόσο μάλλον την έγκριση ή συναίνεση.

Συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε μια σειρά εγγράφων και ενεργειών, προς ενημέρωση των δημοτών μας…   

1. Η ομόφωνη απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Αργιθέας  «Περί καθορισμού πλαισίου πολιτικής του Δήμου επί των αιτήσεων αδειοδότησης Α.Π.Ε. -Ορισμός Νομικού Συμβούλου».



2. Αρνητική γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικού πάρκου(Α/Π) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ιδιοκτησίας RENEX ΑΙΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ Ε.Ε., ισχύος 18,4 MW στη θέση «ΧΟΝΔΡΟΣΠΑΝΙ» της Δ.Ε. Ανατολικής Αργιθέας, του Δήμου Αργιθέας, στην ΠΕ Καρδίτσας της Περιφέρειας Θεσσαλίας».













3. Δασαρχείο Μουζακίου  
 Έγκριση εγκατάστασης ενός ανεμολογικού ιστού ύψους 80 μ., στη θέση ¨Χονδροσπάνι¨, στα όρια των Δημοσίων Δασών Δροσάτου - Πετροχωρίου, στην Δ.Ε. Ανατολικής Αργιθέας, του Δήμου Αργιθέας, Π.Ε. Καρδίτσας».


4. Δασαρχείο Μουζακίου  
«Έγκριση εγκατάστασης δύο (2) ανεμολογικών ιστών ύψους 80 μ. στις θέσεις: «Παλιομάνδρι» εντός του Δημοτικού Δάσους Πετρίλου, και «Ζυγουρολίβαδο» στα όρια του δημοτικού δάσους Πετρίλου, του Δημοτικού δάσους Ανθοχωρίου και του Διακατεχόμενου Δάσους Βλασίου, των Δήμων Αργιθέας και Μουζακίου, Π.Ε. Καρδίτσας

5. Ο Δημάρχος Λάμπρος Τσιβόλας
«Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννητριών δεν απαιτείται η ... συστημάτων και μικρών ανεμογεννητριών σε κτίρια και άλλες δομικές κατασκευές, αντί ...... 8 Ιανουαρίου 2010, 18:03 | Λάμπρος Τσιβόλας ... Η Αργιθέα κινδυνεύει; Μήπως κινδυνεύει ολόκληρη η περιοχή των Αγράφων;

Άρθρο 9 Θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων ΑΠΕ | Yπουργείο ...
www.opengov.gr/minenv/?p=93&cpage=2
1.
Jan 15, 2010 - «Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννητριών δεν απαιτείται η ... συστημάτων και μικρών ανεμογεννητριών σε κτίρια και άλλες δομικές κατασκευές, αντί ...... 8 Ιανουαρίου 2010, 18:03 | Λάμπρος Τσιβόλας ... Η Αργιθέα κινδυνεύει; Μήπως κινδυνεύει ολόκληρη η περιοχή των Αγράφων;


8 Ιανουαρίου 2010, 18:03 | Λάμπρος Τσιβόλας
Μόνιμος Σύνδεσμος
Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά:   0   0
κ. Υπουργέ.

Θα ήθελα πριν σχολιάσω να αναφέρω μερικά γεγονότα.

• Τη δεκαετία του 80 υλοποιήσαμε πρόγραμμα της Ε. Ε. για δρόμους σε ορεινούς βοσκοτόπους. Δεν αφήσαμε κανένα αλπικό τοπίο χωρίς να το «ξεκοιλιάσουμε» και τούτο στην προοπτική ανάπτυξης της κτηνοτροφίας. Τόσα χρόνια μετά διαπιστώσαμε ότι ούτε η κτηνοτροφία αναπτύχθηκε και οι δρόμοι που ανοίξαμε κατάντησαν να εξυπηρετούν μόνον τους κυνηγούς και τον αφανισμό της πανίδας των ορεινών περιοχών.

• Πριν 5 χρόνια κάποια εταιρεία υλοποιώντας άδεια εγκατάστασης υδροηλεκτρικού στον τόπο μου (Αργιθέα Αγράφων), με την ανοχή των υπηρεσιών και την συνδρομή τοπικών παραγόντων εισέβαλλε σε παραπόταμο του Αχελώου, διανοίγοντας δρόμους σε παραποτάμια έκταση και σε αρχαιολογικό χώρο, όταν την ίδια ώρα η Υπουργική απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων διατύπωνε «δεν θα διανοιγούν νέοι δρόμοι», για να προσφύγουμε στο ΣτΕ (γι’ αυτό και για άλλους λόγους) και να εκκρεμεί ακόμη η έκδοση απόφασης.

• Στο παράρτημα Γ. στο άρθρο 13 του ν. 3481/2006 « ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΕΡΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΝΩ ΡΟΥ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ..» έχουν θεσμοθετηθεί μια σειρά από περιβαλλοντικούς όρους και προϋποθέσεις για την συνέχιση του περίφημου έργου του Αχελώου, μεταξύ των οποίων … η εκπόνηση αναπτυξιακού προγράμματος στις περιοχές των Δήμων που εξελίσσεται το έργο, …η εκπόνηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ (με δαπάνες που θα βαρύνουν τις πιστώσεις του έργου) Χωροταξικής περιβαλλοντικής μελέτης…

• Ερώτημα: Μεταξύ των δικαιούχων των αδειών ΑΠΕ που είχαν χορηγηθεί στο παρελθόν υπήρχαν και τέως Βουλευτές (;) και αν εξακολουθούν να είναι δικαιούχοι αυτών ή τις πούλησαν σε εταιρείες;
Επειδή σύμφωνα με το νόμο και το Σύνταγμα τα ύδατα, ο αέρας και ο ήλιος αποτελούν κοινά, εκτός συναλλαγής πράγματα θα όφειλε το Κράτος να ’έχει προσδιορίσει εκ των προτέρων και να ορίσει χωροταξικά πού, πόσες μονάδες ΑΠΕ μπορούν να εγκατασταθούν, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα περιβαλλοντικά, και λοιπά χαρακτηριστικά και αφού προσδιορίσει κατά θέση και ποσότητα να καλέσει όποιον ενδιαφερόμενο να υλοποιήσει την επένδυσή του. Ποιος μηχανισμός ελέγχει τον προϋπολογισμό και την κοστολόγηση της πρότασης καθώς και την βιωσιμότητά της; Μήπως τελικά το ποσό της επιδότησης είναι εκείνο που κινητοποιεί τους επενδυτές; (στην ίδια περιοχή έχει υλοποιηθεί υ/η με προϋπολογισμό 5 εκατ. και ακόμη βρίσκεται εκτός λειτουργίας).

Ποιος μηχανισμός ελέγχει την πορεία υλοποίησης, την εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων και ποιες κυρώσεις προβλέπονται αν και όταν κάποιος σταματήσει το έργο (ποιος αποκαθιστά το περιβάλλον;) για οποιονδήποτε λόγο που αφορά τον ίδιο (μην μου απαντήσετε ο φορέας υλοποίησης, γιατί συνήθως είναι ανώνυμη εταιρεία, που δεν έχει να χάσει τίποτε). Στείλτε τους επιθεωρητές περιβάλλοντος στον Αχελώο και στους παραποτάμους του να δείτε τι αισχρά περιβαλλοντικά εγκλήματα εξελίσσονται ακόμη και σήμερα (αμμοληψίες, διανοίξεις δρόμων κλπ).-στη διάθεσή σας όποτε επισκεφθείτε το χώρο για ενημέρωση_

Η περιοχή της Αργιθέας και των Αγράφων γενικότερα, αρκετό τίμημα έχουν ήδη πληρώσει από την εκτροπή του Αχελώου, δίχως να λάβουν καν ως τώρα στα πλαίσια της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώσει» τα όποια ανταποδοτικά ωφελήματα.

Η ανάπτυξη στον ίδιο χώρο ανεμοηλεκτρικών ή και υδροηλεκτρικών έχουν πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις από τα όποια αυτονόητα ωφελήματα. Η μορφολογία της Πίνδου δεν επιτρέπει τη διάνοιξη ακόμη και ελάχιστου πλάτους δρόμου.

Ακολούθως σας επισυνάπτω εισήγηση νέων της περιοχής σε Παναργιθεάτικο Συνέδριο (Βραγκιανά 9-8-2009).

Δεν επαιτούμε, απαιτούμε.

Η Αργιθέα κινδυνεύει; Μήπως κινδυνεύει ολόκληρη η περιοχή των Αγράφων;

Τα μεγαλύτερα ποτάμια ξεκινούν από εδώ και σβήνουν τη δίψα εκατομμυρίων Ελλήνων.

Τα απέραντα και πανάρχαια δάση της τροφοδοτούν με καθάριο οξυγόνο την επιβαρημένη ατμόσφαιρα, που οι σύγχρονοι νεοέλληνες στο βωμό της απληστίας και υπερκαταναλωτικής μανίας συνεχώς υποβαθμίζουν.

Το μοναδικής ομορφιάς και καθαρότητας αλπικό τοπίο χαρίζει στιγμές χαλάρωσης και ξεκούρασης από τους ανώμαλους ρυθμούς των σύγχρονων μεγαλουπόλεων.

Και κάπου εκεί στο βάθος, ως εναρμόνιση στα καθοριζόμενα από το Πρωτόκολλο του Κιότο περί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, προβάλλει, δειλά η φτερωτή μιας ανεμογεννήτριας.

Στην Ελλάδα των πρακτικών «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» το μέλλον της Αργιθέας φαντάζει ζοφερό. Τι θα γίνει τελικά; Θα μετατραπεί το ήπιο και χιλιοτραγουδισμένο τοπίο σε ένα απέραντο αιολικό πάρκο; Τι συμβαίνει με τις περιβόητες ανεμογεννήτριες; Γιατί να υπάρχει αντίδραση όταν κανείς δεν εναντιώνεται στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, οι οποίες μάλιστα διαφημίζονται (και είναι υπό προϋποθέσεις) φιλικές προς το περιβάλλον;

Η ενεργειακή ανάπτυξη βρίσκεται ήδη στο κατώφλι μας. Από εμάς εξαρτάται αν θα ανοίξουμε την πόρτα. Με μια διευκρίνιση. Πρόκειται για δρόμο χωρίς επιστροφή. Οι αποφάσεις, όποιες και να είναι, πρέπει να στηριχθούν σε σφαιρική και ρεαλιστική θεώρηση των δεδομένων.

Σήμερα μια από τις πιο διαδεδομένες στον ελληνικό χώρο Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι η αιολική, δηλαδή η παραγωγή ενέργειας από τον άνεμο. Αποτελεί λοιπόν η αιολική ενέργεια πεδίο δραστηριοποίησης πολλών επιχειρηματιών, οι οποίοι μετά τα νησιά του Αιγαίου αρχίζουν να αλληθωρίζουν και κατά τα βουνά. Γιατί άλλωστε να μην το κάνουν όταν οι συγκεκριμένες δράσεις επιδοτούνται με περίπου 40%; Ο βασικός όμως λόγος;

Μήπως είναι οικολογικά ευαίσθητοι και θέλουν να συνεισφέρουν και αυτοί στο πρόβλημα που λέγεται περιβαλλοντική ρύπανση; Όποιοι σπεύδουν να απαντήσουν ναι, ας σκεφτούν για λίγο τις τεράστιες Mercedes τους, που ρουφάνε τόνους βενζίνης και ξερνάνε τόνους διοξειδίου του άνθρακα, τα ιδιωτικά αεροσκάφη και κότερά τους, που σε ένα τους ταξίδι μολύνουν όσο τα αυτοκίνητα μιας κωμόπολης.

Με τους άμεσα ενδιαφερόμενους να πλέουν σε μαύρα σκοτάδια, δηλαδή αυτούς στα εδάφη των οποίων θα εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες και με τη δικαιολογία της αειφόρου ανάπτυξης, αρχίζει σιγά – σιγά το φύτεμα των κορυφογραμμών μας.

Μέχρι τώρα η εντύπωση που πιθανόν έχει αποκομίσει κάποιος για την αιολική ενέργεια να είναι αρνητική. Κατηγορηματικά η απάντηση είναι όχι. Πρόκειται για μια καθαρή μορφή ενέργειας. Δεν υπάρχουν καύσεις υδρογονανθράκων, ενώ ο άνεμος είναι πρακτικά ανεξάντλητος. Το μόνο θεωρητικά μειονέκτημα είναι ότι κατά την κίνηση των πτερυγίων παράγεται αμελητέο ποσό θερμότητας λόγω της τριβής και ηχορύπανση με τη μορφή θορύβου, που όμως λόγω του μεγάλου ύψους των γεννητριών, συνήθως δεν είναι ενοχλητικός.

Στην Ελλάδα όμως της προχειρότητας κατά την λήψη των αποφάσεων από εκλεγμένες μεν, ανενημέρωτες δε στην πλειοψηφία τους αυτοδιοικήσεις, το δόλωμα φαίνεται δελεαστικό. Μαζί μάλιστα με την πρόβλεψη του νόμου για την απολαβή από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις του «ιλιγγιώδους» 3% των εσόδων λειτουργίας των γεννητριών, περιοχές με ελάχιστα έσοδα όπως η δική μας φαίνεται προς βρίσκουν μια επιπλέον οικονομική διέξοδο.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Τι συνεπάγεται η έγκριση εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην περιοχή μας; Ποια τα προαπαιτούμενα για την εγκατάσταση και λειτουργία των γεννητριών; Ποιος έχει για παράδειγμα ακούσει για τα Vestas V-90, ένα υποψήφιο είδος γεννητριών; Επειδή «κάλλιον το προμανθάνειν του επιμανθάνειν», ας γνωρίζουμε κάποια από τα παρακάτω.

Οι συγκεκριμένες ανεμογεννήτριες έχουν ύψος 105 μέτρων έκαστη, και άνοιγμα πτερυγίων 90 μέτρα. Σύνολο δηλαδή 150 μέτρα, όσο και μια πολυκατοικία 50 ορόφων, ή όσο 5 ψηλά ελάτια. Στην περιοχή μας, παρά την έλλειψη χωροταξικού, τα κτίσματα δεν ξεπερνούν 7 – 8 μέτρα. (δίπατα με σκεπή). Επιπλέον σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές των κατασκευαστών της, η καθεμιά ζυγίζει 390 τόνους και χρειάζεται 800! κυβικά μέτρα μπετόν για να στερεωθεί. Και δεν τελειώνουμε εδώ. Χρειάζονται σημαντικότατες και εκτεταμένες χωματουργικές επεμβάσεις και έργα οδοποιίας, που θα αλλοιώσουν το ανάγλυφο των βουνών μας, αλλά και έργα αυλακωμάτων για τα καλώδια μεταφοράς τους παραγόμενου ρεύματος. Τα οχήματα που θα μεταφέρουν τα τμήματα των γεννητριών θα έχουν μήκος 40 έως 55 μέτρα. Οι υφιστάμενοι δρόμοι δεν τις χωρούν. Πρέπει στις εκατοντάδες στροφές του υπάρχοντος οδικού δικτύου να γίνουν τεράστιες διαπλατύνσεις, συνεπώς ολάκερα βουνά πρέπει να κατακρημνιστούν. Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι θεωρητικά απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον, ακόμα και η χάραξη μονοπατιού, αναρωτείται κανείς ποιες θα είναι οι επιπτώσεις αυτού του «διαστημικού» τοπίου στην περιοχή μας; Έπειτα, μια τέτοιου μεγέθους ανεμογεννήτρια πώς συμπεριφέρεται; Έχουν γίνει μελέτες σεισμολογικές, χωροταξικές και επικινδυνότητας;

Ακόμη υπάρχει η οπτική ρύπανση. Ο υποτυπώδης τουρισμός, ο οποίος αποτελεί την αιχμή του δόρατος στις προσπάθειες εξόδου της Αργιθέας από την απομόνωση θα μαραζώσει ολοκληρωτικά, πριν καν προλάβει να ανθίσει;. Ποιος από εσάς θα θέλει να κάνει διακοπές δίπλα σε ένα αιολικό πάρκο, που είναι μια μορφή βαριάς βιομηχανίας, ή τουλάχιστον να χαζεύει τις ανεμογεννήτριες εκεί που υποτίθεται ότι διάλεξε να πάει για να νιώσει το δέος της θείας δημιουργίας και της μεγαλοσύνης της φύσης;

Άλλωστε όταν έρευνες δείχνουν ότι σε αντίστοιχες περιοχές της Δανίας ο τουρισμός έχει μειωθεί κατά 40%, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικότεροι. Ειδικά η προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια από κάποιους συμπατριώτες να διατηρήσουν όλο το χρόνο ανοικτά μαγαζιά στην περιοχή, θα καταρρεύσει.

Επίσης έχουν ληφθεί υπόψη οι ενεργειακές ανάγκες της περιοχής; Και εξηγούμαι. Η ορεινή μειονεκτική περιοχή της Αργιθέας κατοικείται μόνιμα από 1000 το πολύ κατοίκους, στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι. Ο τρόπος ζωής τους κάθε άλλο παρά ενεργειακά σπάταλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Δε διαθέτουν αυτοκίνητα, δε σπαταλούν μισθούς ολόκληρους στα σουπερμάρκετ, δεν ξενυχτούν σε νάιτ-κλαμπς, ούτε αναλώνονται σε shopping therapy σε πολυτελή Mall.

Η δε προσέλευση των αποδήμων για 15 ημέρες το καλοκαίρι δεν ανατρέπει την υπάρχουσα φιλοσοφία, ούτε το μέγεθος του ενεργειακού και μολυσματικού αποτυπώματος της περιοχής στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Οι ενεργειακές ανάγκες κατ’ εκτίμηση είναι το μέγιστο 3 Μεγαβάτ και αυτό μόνο κατά το μήνα Αύγουστο.

Συνεπώς θα μπορούσε στη χειρίστη των περιπτώσεων να καλυφθεί με περίπου 10 ανεμογεννήτριες. Ούτε λόγος για παραπάνω. Με αυτή τη συνθήκη η Αργιθέα εξισώνει την όποια επιβάρυνση προκαλεί στο περιβάλλον. Αν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η Αργιθέα επιβαρύνει το περιβάλλον!

Γιατί λοιπόν να επωμιστεί μια παρθένα περιοχή της χώρας 100 ή 200 ή 300 Μεγαβάτ, όταν χρειάζεται πολύ λιγότερα; Η απάντηση είναι αφοπλιστικά εύκολη. Διότι άλλες περιοχές έχουν ανάγκη το πλεόνασμα του ρεύματος που θα παραχθεί.

Μιας όμως που μιλάμε πλέον για πλεόνασμα και τα βάλαμε κάτω να τα ζυγίσουμε, ποια είναι η αξία και η συνεισφορά των εκατομμυρίων τόνων οξυγόνου που εκλύεται στην ατμόσφαιρα από τα δάση της Αργιθέας;

Αν ο Αμαζόνιος θεωρείται ο πνεύμονας της γης, θα ήταν λάθος να ισχυριστούμε ότι η Πίνδος και κατ’ επέκταση και η Αργιθέα αποτελούν τον πνεύμονα της Ελλάδας; Φυσικά και όχι. Με όλα τα περιαστικά δάση σε όλες της πόλεις της Ελλάδας να αποτελούν πλέον σωρό από αποκαΐδια, οι μόνοι σοβαροί πνεύμονες της χώρας είναι τα δασωμένα βουνά της. (Όσα απέμειναν και απ’ αυτά).

Αν λοιπόν στην αρχική εξίσωση προστεθεί και αυτή η παράμετρος, το ενεργειακό και περιβαλλοντικό ισοζύγιο γέρνει ξεκάθαρα υπέρ της Αργιθέας. Η Αργιθέα όχι μόνο δεν μολύνει, αλλά αντιθέτως συμβάλλει καθοριστικά στην πράσινη ανάπτυξη, που ευαγγελίζονται οι πολιτικοί ταγοί. Στα παραπάνω συμπεριλάβετε και τον εμπλουτισμό του Αχελώου με τα νερά της, από τα οποία ξεδιψούν οι Αθηναίοι και θα λάβετε την πλήρη εικόνα του τι προσφέρει στον τόπο η Αργιθέα.

Η ευθύνη ανήκει στην πολιτεία. Πρέπει να θεσπίσει όρους και κριτήρια που βάζουν ένα μέτρο στη χωροθέτηση και στο μέγεθος των αιολικών πάρκων. Επιπρόσθετα όταν αποτελεί πλέον Νόμο του Κράτους ότι η ανάπτυξη της ορεινής, φθίνουσας και μειονεκτικής περιοχής της Αργιθέας, που διαθέτει πλούσιο φυσικό και πολιτιστικό απόθεμα, πρέπει να στηριχθεί στην ανάπτυξη ήπιων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού (αγροτουρισμός, δασικά χωριά, ορεινή κατασκήνωση, παρατηρητήρια, θρησκευτικός τουρισμός, ανάδειξη γεφυριών), στην στήριξη της επιχειρηματικότητας και βιοτεχνίας ειδικών μορφών (προώθηση τοπικής αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, έργων λαϊκής τέχνης, εργόχειρων, οικοτεχνίας και βιοτεχνίας μικρής κλίμακας) και στο μετασχηματισμό της αγροτικής δραστηριότητας (τυροκομεία για προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, αξιοποίηση κτηνοτροφικής παραγωγής, ιχθυοπαραγωγή), ώστε να αποτελέσει η Αργιθέα αναπτυξιακό ορεινό πρότυπο, τότε για ποια ενεργειακή αναπτυξιακή πολιτική μιλάμε;

Και τι σχέση έχει αυτή με την αειφόρο ανάπτυξη;

Όσο για το οικονομικό όφελος, μετά από όλα αυτά, το αφήνω για τους αφελείς.

Ποιον θα ενδιαφέρουν πια τα χρήματα όταν η εικόνα της περιοχής δεν θα είναι πια η ίδια;

Το πάθημα του φράγματος της Συκιάς δεν προκαλεί κανενός την αγανάκτηση; Ή μήπως έχει ήδη μετατοπιστεί στην λήθη του πρόσφατου, αν είναι δυνατόν, παρελθόντος;

Όσο για τα μεγάλα έργα υποδομής που ήδη συντελούνται και καλώς συντελούνται γιατί τα έχει ανάγκη ο τόπος, μπορούν να συνεχιστούν μέσω της δημοτικής, νομαρχιακής και κρατικής δραστηριότητας. Βλέπουμε άλλωστε τις πληγές που έχουν ανοίξει. Αναπόφευκτες και αναγκαίες, ναι, αλλά πάντα πληγές.

Στις δήθεν δελεαστικές προτάσεις των αριθμών που θα επικαλεστούν οι επιχειρηματίες, η εμπειρία δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται. Το τελικό κέρδος είναι πάντοτε κατά πολύ μικρότερο του αρχικά αναμενόμενου. Για να μην αποτελέσουμε λοιπόν το ποντίκι που είδε το τυράκι, δεν πρόσεξε ωστόσο τη φάκα, δεν χρειάζεται καν να μπούμε στη λογική των ευρώ.

Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαστε ενάντια στις ανεμογεννήτριες. Ούτε μηδενιστές. Ούτε ειδήμονες της ενέργειας. Απλά θέτουμε τους λογικούς προβληματισμούς μας.

Είμαστε η γενιά, που δε γεννήθηκε στην Αργιθέα. Γεννιέται όμως σ’ αυτή κάθε στιγμή, καλοκαίρι και χειμώνα, και αντρειώνεται στη σκέψη για να βρεθεί όλο και περισσότερο κοντά της. Μια γενιά που όσο και να φαίνεται περίεργο ενδιαφέρεται για τον τόπο της. Ας μας πείσουν οι γνώστες ότι το αιολικό πάρκο αξίζει πραγματικά.

Και ας μας διαβεβαιώσουν ότι θα εφαρμοστούν όλοι οι περιβαλλοντικοί όροι κατά την εγκατάστασή τους. Και ας εγκατασταθούν τότε οι ανεμογεννήτριες. Γιατί στην Ελλάδα αυτό είναι το πρόβλημα. Η εφαρμογή των νόμων.

Τα δημοτικά συμβούλια ας σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και ας πάρουν την σωστότερη απόφαση για τον τόπο, όποια και να είναι αυτή. Αρκεί να λάβουν υπόψη τους όλα τα δεδομένα, δρώντας για το καλό του τόπου, όπως οφείλουν.

Για την πολιτεία και με βάση την κείμενη νομοθεσία ( Υπουργική απόφαση (Σιούφα) περί Πιλοτικού Σχεδίου Ανάπτυξης) το μέλλον της Αργιθέας είναι γενικά προδιαγεγραμμένο. Ήπια ανάπτυξη.

Αυτό είναι όμως που πρέπει να μας ανησυχεί. Οι νόμοι στην Ελλάδα υπάρχουν δυστυχώς για να παραβιάζονται. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση όλων το μεγαλόπνοο έργο της εκτροπής του Αχελώου και συγκεκριμένα τα έργα του φράγματος της Συκιάς.

Η ιστορία εν ολίγοις έχει ως εξής: Μετά από πολλούς αγώνες και πιέσεις για ένα έργο που δρομολογείται και υλοποιείται με προχειρότητα από τη δεκαετία του 80, σε ό,τι αφορά το περιβαλλοντικό του προφίλ, κατέστη δυνατή η θέσπιση περιβαλλοντικών όρων για την κατασκευή και λειτουργία των έργων μερικής εκτροπής του Αχελώου.

Διαφωνείτε να τεθούν ως υποχρεωτικοί όροι η λήψη μέριμνας για έργα προστασίας, διαχείρισης και αναβάθμισης τους περιβάλλοντος σε όλες τις φάσεις του;.

Η διευθέτηση των χώρων διάθεσης προϊόντων εκσκαφής, δανειοθαλάμων και αποθεσιοθαλάμων;.
Η διαχείριση πάσης φύσεως αποβλήτων του προσωπικού των εργοταξίων;.
Η προστασία του εδάφους από διαρροές ορυκτελαίων, καυσίμων κτλ.;
Η ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο ατμοσφαιρικό περιβάλλον από τη λειτουργία του εργοταξίου;.
Η διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής με την ανασκαφική έρευνα, σχεδιαστική και φωτογραφική αποτύπωση όλων των ήδη υποδειγμένων αρχαιολογικών θέσεων που θα κατακλυσθούν από τα νερά του φράγματος, σύμφωνα με το Ν. 3028/2002 «Περί προστασίας των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς»;.
Η αποκατάσταση και ανάπλαση του τοπίου μετά το πέρας των έργων;.
Η μεγιστοποίηση των όποιων θετικών οικονομικών ωφελειών από την κατασκευή του έργου για τους κατοίκους της άμεσης ζώνης επιρροής του, που αφορούν στην κατασκευή οδικών αξόνων και παρεμβάσεων, και στην πρόληψη εργατικού δυναμικού από τους δήμους και τις κοινότητες πλησίον στα έργα;.

Η εκπόνηση αναπτυξιακών προγραμμάτων, χωροταξικών και περιβαλλοντικών μελετών με έμφαση στις δυνατότητες ανάπτυξης οικοτουρισμού, προβολής του πολιτιστικού και φυσικού περιβάλλοντος, καθορισμού σαφών αρχιτεκτονικών όρων δόμησης, με γνώμονα την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής;.

Εφόσον δεν διαφωνείτε και, ω! τι έκπληξη!, αυτά ακριβώς προβλέπει το «παράρτημα» Σουφλιά «περί περιβαλλοντικών όρων για τη συνέχιση των έργων εκτροπής του Αχελώου», τότε γιατί δεν κινείται τίποτα στην Αργιθέα και γιατί αυτές οι προβλέψεις αποτελούν μια ουτοπία για τους ιθύνοντες;

Και αν η απορία είναι ποιος πληρώνει για όλα αυτά, υπάρχει η απάντηση.
Οι 2 δήμαρχοι (κυρίως ο άμεσα θιγόμενος) και ο πρόεδρος θα κοιτάζουν απορημένοι.
Οι πιστώσεις μέχρι τώρα έρχονται στην Αργιθέα με το σταγονόμετρο.
Η Αργιθέα από καταβολής κόσμου έδινε.
Έδινε τα νερά της να ξεδιψούν και να ποτίζουν οι καμπίσιοι, τον αέρα της να αναπνέουν, την ξυλεία της να κτίζουν σπίτια στο Αγρίνιο, στο Μουζάκι και την Καρδίτσα, έδινε τον πολιτισμό της, τους ανθρώπους της για να δουλέψουν στα εργοστάσια και να αναπτυχθεί η Ελλάδα.
Έδινε, έδινε, έδινε.
Στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες τάιζε πρόθυμα, από το υστέρημα των κατοίκων της, που οι κακομοίρηδες ούτε τον εαυτό τους δεν μπορούσαν να θρέψουν, τα στρατεύματα που μάχονταν.
Στα Αργυροσελίπιανα ο λογαριασμός, που ζήτησε ο διοικητής Δυτικής Ελλάδας να κρατηθεί όταν τάισε τους στρατιώτες του, μένει απλήρωτος από το 1828!

Αργότερα στην κατοχή και τον εμφύλιο η Αργιθέα ρημάχτηκε, αφού είχε την ατυχία να γίνει ο χώρος συμπλοκής των αντιμαχομένων.

Και τι πήρε για όλα αυτά;

Από το περιβόητο σχέδιο ανασυγκρότησης Μάρσαλ, που αφορούσε στην παροχή επισιτιστικής βοήθειας από τις αντικομουνιστικές ΗΠΑ στους αναξιοπαθούντες της εμφύλιας σύρραξης, στην Αργιθέα έφταναν αδειανές σακούλες της ΟΥΝΤΡΑ, που υποτίθεται ότι περιείχαν αλεύρι. Προλάβαιναν και τα ρήμαζαν στον κάμπο, που οι καημένοι δεν είχαν τόπο για να σπείρουν! Και αντί οι δικοί μας να τους τα γυρίσουν, ακόμα και αυτά τα είχαν ανάγκη! Καταλαβαίνετε εσείς οι αρμόδιοι;;;

Τις αδειανές σακούλες οι γονείς σας, οι γονείς μας, τα είχαν και αυτά ανάγκη! Ήταν γερά τα πανιά!. Και έφτιαχναν σώβρακα και σεντόνια για να κοιμούνται, ή το καλοκαίρι που δεν χρειάζονταν σεντόνια, για να απλώνουν κάνα τραχανά.

Και αργότερα, στα χρόνια μας, η Αργιθέα αφέθηκε να ρημάξει πληθυσμιακά από όλες τις κυβερνήσεις, αφέθηκε χωρίς υποδομές, αφέθηκε να αποκλειστεί οδικά, ως και κλιματολογικά ακόμη.
Το πρώτο χιόνι, αυτό που σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αποτελεί ευλογία και ευκαιρία για ήπια τουριστική ανάπτυξη, στην Αργιθέα αποτελεί κατάρα για τα παιδιά της και νέο στα δελτία ειδήσεων ότι ναι, τα χωριά της Αργιθέας είναι τα πρώτα που αποκλείστηκαν για ακόμα μια φορά από τα χιόνια.
Την ίδια ώρα κάποιοι «έχοντες και κατέχοντες» της Πατρίδας μας, πληρώνουν πανάκριβα τα σαλέ των Ευρωπαϊκών – και όχι μόνον- χιονισμένων βουνών.

Και σήμερα η Αργιθέα παλεύει με τα προγράμματα ΘΗΣΕΑΣ, ΕΑΠΝΑ, ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ, ΠΙΝΔΟΣ μπας και δει άσπρη μέρα.

Με πιστώσεις που δεν επαρκούν ούτε την οδική της απομόνωση να άρουν το έτος 2009! Όχι να μιλήσουμε για υποδομές και ανάπτυξη.

Ειδικά δε με το ΠΙΝΔΟΣ η κοροϊδία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Στα προαπαιτούμενα 600 μέτρα υψομέτρου για ένταξη μιας περιοχής στο πρόγραμμα, μπορείτε να μαντέψετε ποιοι άλλοι έχουν ενταχθεί; Μουζάκι, Ελασσόνα, Θεσπρωτία, Ιόνιο γενικά, Αιγαίο και δε συμμαζεύεται.

Αυτή είναι η Πίνδος κύριοι της κεντρικής εξουσίας και των υπουργείων; Κάποιοι φαίνεται βάλθηκαν να αλλάξουν το χάρτη της Ελλάδας, όταν μυρίστηκαν κάποια εκατομμυριάκια.

Και μετά από όλα αυτά, φανταστείτε ότι στο Αργύρι δεν ενέταξαν στο ΠΙΝΔΟΣ την γέφυρα Αυλακίου, που κοντεύει να πέσει, από το φόβο μήπως κοπεί και δημιουργηθεί κακό προηγούμενο, μιας και είχε υψόμετρο 550 μέτρα!

Άντε να ελπίσεις ότι θα εντάξουν τα μοναστήρια και τα μνημεία της Αργιθέας, που κινδυνεύουν με κατάρρευση.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα των Δήμων και της Κοινότητας ψάχνουν χρηματοδότηση.

Το διαδημοτικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της Αργιθέας, που περιλαμβάνει την κοιλαδογέφυρα Συκιάς, τη σήραγγα Φραμένου – Φυλακτής, τη σήραγγα Τυμπάνου και την οδική διασύνδεση των λιμνών Πλαστήρα, Σμοκόβου, Συκιάς και Στεφανιάδας του νομού Καρδίτσας, βρίσκεται στον αέρα.
Οι ευσεβείς και διακαείς πόθοι των Αργιθεατών, χτυπούν σε κλειστές πόρτες και βουλωμένα αυτιά πολιτικών. Ως πότε όμως; Μήπως ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε δυναμικά το μέλλον μας; Ζητάμε μήπως πολλά; Εμείς νομίζουμε ότι ζητάμε τα αυτονόητα. Αυτά που τα νομοθετήματα, που έγιναν με πρωτοβουλία Σουφλιά – Σιούφα, μνημονεύουν.

Αρκεί να τα απαιτήσουμε. Το «παράρτημα» Σουφλιά περιγράφει ξεκάθαρα το είδος των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που πρέπει να λάβει η περιοχή από την όχληση του έργου εκτροπής του Αχελώου.

Μεριμνεί ακόμα και για τις πιστώσεις που θα χρειαστούν, αυτές που απεγνωσμένα ψάχνουν οι δήμοι και η κοινότητα.

Γράφει χαρακτηριστικά: «Οι δαπάνες των αναγκαίων ανασκαφικών εργασιών θα καλυφθούν από τον προϋπολογισμό του έργου», σε ό,τι αφορά τις αρχαιολογικές έρευνες, ενώ σε πλήθος παραγράφων και παρακαλώ τους αρμόδιους της τοπικής αυτοδιοίκησης, της νομαρχίας και της περιφέρειας Θεσσαλίας να σημειώσουν, μνημονεύεται η εκπόνηση σχεδίων και μελετών, άλλοτε με πιστώσεις που βαρύνουν τον προϋπολογισμό του έργου, άλλοτε από την νομαρχία και τις αρμόδιες υπηρεσίες της και άλλοτε από την περιφέρεια.

Όλες οι μελέτες και ο σχεδιασμός λοιπόν είναι πληρωμένες. Τα χρήματα από τα τρέχοντα προγράμματα τα απαιτούμε για την υλοποίηση των έργων!

Και καλούν τα νομοθετήματα το ίδιο το κράτος μέσα από τις υπηρεσίες του, είτε λέγονται δήμοι, είτε νομαρχία, είτε περιφέρεια, είτε υπουργείο, να μεριμνήσει για αυτό, αφού όλοι οι παραπάνω όροι, στους οποίους αναφέρθηκα, είναι υποχρεωτικοί.

Γιατί λοιπόν η Αργιθέα ακόμα παρακαλάει για πιστώσεις; Γιατί δεν εφαρμόζεται ο Νόμος;

Στη Μεσοχώρα τρέχουν ήδη τα αντισταθμιστικά ωφελήματα. Εμείς εδώ έχουμε δύο νομοθετήματα του κράτους στα χέρια μας και δεν μπορούμε να τα εφαρμόσουμε!

Την ώρα αυτή, που τελειώνουν οι σκέψεις και τα λόγια και αρχίζουν οι πράξεις, διατρανώνουμε τη φωνή μας ως νέοι.

Η Αργιθέα δε χρωστάει! Μας χρωστάνε!

Δεν επαιτούμε πλέον!

Απαιτούμε εδώ και τώρα εφαρμογή των νομοθετημάτων που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων και συνυπέγραψαν οι Υπουργοί!

Απαιτούμε την άρση της οδικής απομόνωσης με τις σήραγγες Φραμένου – Φυλακτής, Τυμπάνου, κοιλαδογέφυρας Συκιάς και οδικής διασύνδεσης των λιμνών του Νομού Καρδίτσας!

Απαιτούμε την διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος της Αργιθέας και την ειδική της μεταχείριση με την ένταξη ενός παρθένου τοπίου με απαράμιλλες κλιματικές προδιαγραφές, ζηλευτή βιοποικιλότητα, εδαφική και υδάτινη ποιότητα τέτοια, που καθίσταται πραγματικός θησαυρός στα Βαλκάνια και την Ευρωπαϊκή επικράτεια, σε προστατευόμενη, από διεθνείς συνθήκες περιοχή!
Απαιτούμε την καταγραφή και διάσωση των μνημείων του πολιτισμού μας, με την αναστήλωση των ετοιμόρροπων μοναστηριών και γεφυριών, παραδοσιακών νερόμυλων, σπιτιών και σχολείων.
Απαιτούμε την ίδρυση του πολύπαθου μουσείου Αχελώου και την αναστήλωση της γέφυρας Κοράκου, της μεγαλύτερης στα Βαλκάνια στα χρόνια της!

Απαιτούμε δράσεις με προτεραιότητα τον πολίτη και μόνιμους κατοίκους της περιοχής και όχι τις κομματικές σκοπιμότητες!

Απαιτούμε τέλος αυτοδιάθεση και αυτοδιοίκηση των Αργιθεατών, ως ενιαία ανεξάρτητη, ορεινή, και αδιαμφισβήτητα ξεχωριστή οντότητα, διοικητικά, γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτισμικά!
ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΑΡΓΙΘΕΑΤΩΝ. (Για την συγγραφή: Γιάννης Καπούλας, Γιάννης Κ. Θέος).
Είμαι βέβαιος ότι δεν είναι αρεστά όλα αυτά, θέλω να πιστεύω ότι είναι χρήσιμα, γιατί έχουμε τις ίδιες αγωνίες για τις ορεινές Πατρίδες μας.

Λάμπρος Τσιβόλας, δικηγόρος.

*εάν δεν είναι υποχρεωτικό, δεν επιθυμώ καν τη δημοσίευση του παρόντος σχολίου.









6. Η διαδικασία που εφαρμόζουν άλλοι δήμοι σχετικά με την τοποθέτηση ανεμολογικού ιστού


7. Η εταιρία RENEX ΑΙΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ Ε.Ε. που ενδιαφέρεται για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Αργιθέα   














Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου