Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, την Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019, χοροστάτησε στην Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κρανιάς Πετρίλου, λόγω της αναχώρησης της Παναγίας Πετριλιώτισσας και Φαναριώτισσας για το Φανάρι Καρδίτσας, συνοδευόμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιερόθεο Αργύρη, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Δήμου, Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πετρίλου, τον Αιδεσιμώτατο Πρεσβύτερο π. Δημήτριο Δεληγιάννη Εφημέριο του Ιερού Ναού, τον Ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοϊβόντα, τον Αιδεσιμώτατο Πρεσβύτερο π. Ιωάννη Διάκο εφημέριο Φαναρίου και τον Αρχιδιάκο π. Θωμά Κάϊα.
Παναγία Πετριλιώτισσα & Φαναριώτισσα
Ο Ιερός ναός στην Κρανιά Πετρίλου είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Στις 13 Μαΐου 1885 κτίστηκε πάνω στον παλαιό ο σημερινός ναός, με την συνδρομή και προσωπική εργασία των κατοίκων.
Στις 6 Αυγούστου του Σωτήρος, έχει καθιερωθεί και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα μετά τη Θεία Λειτουργία και την Παράκληση, να μεταφέρεται η εικόνα της Παναγίας σε όλα τα σπίτια του χωριού για αγιασμό.
Η εικόνα της Παναγίας αποκαλείται ¨Πετριλιώτισσα¨ και ¨Φαναριώτισσα¨. Η παράδοση αναφέρει ότι με την κατάργηση του Μοναστηριού στο Φανάρι που ήταν αφιερωμένο στην Παναγιά, από τους τούρκους το 1393, έγινε αφορμή να ¨φύγει¨ η Παναγία από το Φανάρι και για καταλληλότερο μέρος διαμονής της διάλεξε το Πετρίλο, στο οποίο έκτοτε και φυλάσσεται.
Την βρήκαν οι κάτοικοι κάτω από ένα δέντρο μια κρανιά. Σ΄ αυτή τη θέση έκτισαν ναό και τοποθέτησαν την εικόνα. Όταν το έμαθαν οι Φαναριώτες και διαπίστωσαν ότι είναι η δική τους εικόνα την πήραν μαζί τους. Την επόμενη ημέρα η εικόνα δεν ήταν στη θέση της. Πληροφορήθηκαν ότι βρίσκεται πάλι στο Πετρίλο. Η προσπάθεια για την επαναφορά της επαναλήφθηκε. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς όταν νύχτωσε, σταμάτησαν βορειοανατολικά του βουνού Οξιά στη θέση ¨Μάλια¨ και κάρφωσαν την εικόνα σε ένα μεγάλο μαλόκεδρο. Όταν ξημέρωσε είδαν πάλι ότι η εικόνα έλειπε και ήταν στην Κρανιά του Πετρίλου. Τα κομμένα καρφιά της εποχής εκείνης με τις μεγάλες κεφαλές σώζονται μέχρι σήμερα στην εικόνα. Τότε οι κάτοικοι των δύο χωριών συμφώνησαν να παραμείνει η εικόνα στο Πετρίλο και μετά τις 15 Αυγούστου και μέχρι τον Οκτώβριο να μεταφέρεται στο Φανάρι. Η συνήθεια αυτή έγινε έθιμο και τηρείται μέχρι σήμερα.
Πηγές: Προφορική παράδοση & Βιβλίο +Νίκος Κ. Χόντζιας, ¨ΠΕΤΡΙΛΟ¨, Αθήνα 1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου