Πανηγύρι της Αγίας Τριάδος στο Μάγειρο Πετρίλου την 17η Ιουνίου 2019

Με λαμπρότητα και κατάνυξη γιορτάστηκε η μεγάλη εορτή του Αγίου Πνεύματος την Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019 στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας που βρίσκεται στον Απάνω Μάγειρο Πετρίλου όπου τελέστηκε  Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας από τον εφημέριο του χωριού Αιδεσιμώτατο Πρεσβύτερο π. Δημήτρη Δεληγιάννη, τον Αιδεσιμώτατο Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Γυφτογιάννη και τον Ιερομόναχο π. Βαρσανούφιο Βοϊβόντα. 

Μετά τον εκκλησιασμό οι κάτοικοι του συνοικισμού τηρώντας το πατροπαράδοτο έθιμο φίλεψαν στα σπίτια τους με νόστιμα εδέσματα όλους τους παρευρισκομένους.

Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός και εορτάζει 50 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.

«….Και εις το πνεύμα το άγιον, το κύριον και ζωοποιόν, το εκ του πατρός εκπορευόμενον, το συν πατρί και υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών….» 

Αγία Τριάδα ονομάζεται το σύνολο των προσώπων (υποστάσεων) Του Θεού, στο Χριστιανισμό. Δηλαδή Ο Θεός είναι Ένας Τριαδικός, επειδή έχει μία ουσία (φύση), και τρία πρόσωπα (υποστάσεις). Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι Ο Πατήρ, Ο Υιός και Το Άγιο Πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά τη θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα δόγματα που αποδέχεται η πλειοψηφία των εκκλησιών του χριστιανικού κόσμου, το οποίο είναι γνωστό....
και ως Τριαδικό Δόγμα. 

Ο τριαδικός Θεός περιγράφεται ως "Τρισυπόστατη Μονάδα" η οποία φανερώνεται με ενέργειες και έργα στην κτίση και την ιστορία. Έχει μεν τρία πρόσωπα, αλλά αυτά τα τρία πρόσωπα δεν αποτελούν τρεις χωριστούς Θεούς, αλλιώς ο Χριστιανισμός δεν θα ήταν μονοθεϊστική αλλά τριθεϊστική θρησκεία. Κατά το δόγμα, ο λόγος που ο τριαδικός Θεός είναι ένας, αν και με τρεις υποστάσεις, είναι η απουσία χώρου και χρόνου. Ο χώρος και ο χρόνος διαφοροποιούν τις ανθρώπινες υποστάσεις μεταξύ τους, ώστε τα διαφορετικά πρόσωπα να αποτελούν διαφορετικούς ανθρώπους. Επειδή όμως ο χώρος και ο χρόνος είναι κτιστοί (δημιουργήματα του Θεού), ο Θεός δεν υπόκειται σε αυτούς. Έτσι έχουμε το μυστήριο (ακατάληπτο για τους ανθρώπους) της Τρισυπόστατης Μονάδας. Στην εκκλησιαστική ιστορία, η ταυτότητα της ουσίας και η διάκρισή της σε Τρία Πρόσωπα οδήγησε συχνά σε "αιρετικές" ερμηνείες. 

Η τάξη αυτή όπου, πρώτος αναφέρεται ο Πατήρ, δεύτερος ο Υιός και τρίτο το Άγιο Πνεύμα, δεν ανταποκρίνεται σε αληθινή και ουσιαστική διαβάθμιση των Τριών Προσώπων (π.χ. υπεροχή του Πατέρα) αλλά σχετίζεται με τη φύση του ανθρώπινου λόγου.

Τα τρία πρόσωπα αυτά ή αλλιώς υποστάσεις, έχουν μοναδικές και αμεταβίβαστες ιδιότητες που προκύπτουν από τις αιώνιες (χωρίς χρονική αρχή) σχέσεις τους. Ταυτόχρονα τα τρία πρόσωπα έχουν μία ουσία ή φύση. [Πηγή: wikipedia ]