Παρασκευή 14 Μαΐου 2021
Τετάρτη 12 Μαΐου 2021
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 50 - Σύλλογοι, επιτροπές και συλλογισμοί ασυλλόγιστοι…
αλληλοθαυμάζονται και αλληλομισούνται
Φώτης Κόντογλου
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
50
Απ’ τον σύλλογο της ανάγκης στην ανάγκη
του συλλόγου
Οι
άνθρωποι τα παλιότερα χρόνια δεν είχαν συλλόγους. Όμως, είχαν έντονη και
καθημερινή συλλογική δράση και συγκροτούσαν μια αυτάρκη (έστω και ολιγαρκή)
κοινωνία αλληλοβοήθειας και συνεργασίας, που αντιμετώπιζε όλες τις ανάγκες τους. Ήταν
αυτός ο άτυπος, αλλά και ο ισχυρός σύλλογος της ανάγκης. Τα πεπραγμένα
του επιβεβαιώνονταν καθημερινά με
αποτελέσματα και δεν χρειάζονταν να πάρουν ποτέ σχετική έγκριση. Τέσσερις
λέξεις το καταστατικό τους: «Άμ’ έπος άμ’ έργον». Έχτισαν έτσι
και συντηρούσαν τα χωριά τους, τα σχολεία και τις εκκλησιές τους, τις στράτες
και τα γεφύρια τους, τ’ αλώνια τους, τις βρύσες
και τ’ αυλάκια τους… Στις δουλειές που ήθελαν πολλά χέρια, προσέτρεχαν
όλοι να βοηθήσουν αυτόν που είχε την ανάγκη. «Οι
πουλλοί πήραν τ’μ πόλη κι ου μαναχός
απόμεινι», έλεγαν σχετικά και έδιναν το παρόν στην παρακαλιά (έτσι
έλεγαν την επείγουσα ομαδική εργασία).
Αργότερα, οι
περισσότεροι άνθρωποι μετακινήθηκαν από την ύπαιθρο προς τα αστικά κέντρα ή βρέθηκαν μετανάστες στο
εξωτερικό. Στους νέους τόπους διαμονής ξαναέστησαν τη ζωή τους, αλλά δεν
ξέχασαν και τους τόπους καταγωγής και θέλησαν να κρατήσουν όσο πιο πολλά στοιχεία
μπορούσαν απ’ τις μικρές πατρίδες. Ένιωσαν την ερημία των πόλεων. «Στην πόλη εδώ βουβοί,
τυφλοί ’ναι οι δρόμοι κι όλο λύπη…» σημειώνει σε ποίημά της η Διαλεχτή Ζευγώλη – Γλέζου.
Έτσι ήρθε η ανάγκη του συλλόγου.
Οι σύλλογοι έγιναν το σημείο αναφοράς, επικοινωνίας
και δράσης των ανθρώπων και σημαντικό μέσο επαφής τους με τον τόπο τους. Επιτέλεσαν
τεράστιο και σημαντικό έργο σε πολλούς τομείς. Όμως, με τα χρόνια, δυστυχώς,
πήραν οι περισσότεροι τους δρόμους της παρακμής. Απόμειναν σύλλογοι σφραγίδες,
είτε γιατί στέρεψαν από ιδέες, είτε γιατί ατόνισε ο αρχικός ζήλος και οι
άνθρωποι ακολούθησαν τις νέες υποχρεώσεις τους και ανάγκες, είτε γιατί υπήρξαν
διάφορα νοσηρά φαινόμενα, είτε γιατί δεν μπόρεσαν να αντιπαλέψουν τον
απομονωτισμό του ατόμου που επέβαλε με πολλούς τρόπους η σημερινή πραγματικότητα.
Πολλές φορές δράσεις ερμηνεύονται ή είναι
απροκάλυπτος κομματισμός, υπάρχουν φαινόμενα παραγοντισμού, κάποιοι δεν
διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ως όχημα οποιονδήποτε σύλλογο για την επιδίωξη
προσωπικών στόχων. Σε περιβάλλον γενικευμένης υπόνοιας και καχυποψίας δεν
μπορεί να υπάρχει υγιής συλλογική έκφραση. Σ’ αυτή τη γενίκευση το χειρότερο
είναι ότι αδικούνται, πικραίνονται κι απογοητεύονται άνθρωποι με αγνότητα, που
πάντα υπάρχουν και έχουν τη διάθεση της προσφοράς.
Σύλλογος
δεν υπάρχει εκεί που αλληλοστριμώχνονται κι ανταγωνίζονται τα ατομικά υπερεγώ.
Σύλλογος
δεν είναι η περιπλάνηση αυτάρεσκων γλεντοκόπων από γλέντι σε γλέντι.
Συλλογικότητες σήμερα ονομάζονται ακόμα και ομάδες με αντικοινωνικές δράσεις, βία και παρανομία. Ασυλλόγιστοι κι όσοι έτσι τις αποκαλούν…
Αλλά δεν θα κλείσω εγώ το Καφενείο, για να περιγράφω τι εστί σύλλογος…
Ιδρύεται…
Ιδρύεται σύλλογος ατόμων που δεν
ανήκουν σε σύλλογο με την επωνυμία «Οι ξισ’λλόιαστοι». Ήδη το καταστατικό του, που
αποτελείται από ένα και μόνο άρθρο (όπως ο νόμος του Αλέξη με τον οποίο κατάργησε
τον ΕΝΦΙΑ και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ), πήρε τη στράτα το στρατί και πάει γραμμή για τον
κατή.
Με αίτηση ζητήθηκε να ορισθεί τριμελής προσωρινή διοικούσα επιτροπή, αλλά ο πρωτοδίκης όρισε μόνο τα δυο απ’ τα προτεινόμενα πρόσωπα με σκεπτικό: Στους δύο τρίτος δεν χωρεί και ότι...
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 51 - Αστραπόβροντα…
του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει,
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 51
…κι αστραποτσιοκανίσματα
Χειμώνας πια,
αλλά πουθενά χειμώνας!... Τι έγινε αυτή η ψυχή, που μας έβγαζε την ψυχή με τις
κακοκαιρίες του; Πού πήγαν τα αστραποτσιοκανίσματα, οι αέρηδες, τα δρολάπια και
οι χιονοθύελλες; Χιονιάδες που σκέπαζαν τα πάντα και κάναμε δυο μήνες να
πατήσουμε μαύρη γης!
Αυτή η χώρα
ούτε χειμώνα δεν μπορεί να παράγει πια… Έχουμε σχεδόν δεκαετία να δούμε… σοβαρόν
χειμώνα ή χειμώνα μεγάλης διάρκειας όπως παλιότερα. Ίσως, μας λυπήθηκε κι ο
Θεός από τότε που μπήκαμε στην κρίση. Γλιτώνουμε έτσι αρκετό πετρέλαιον, για να
αγοράζομεν ολίγον έλαιον και να φκιάνουμε μπουκουβάλα, τηγανίτες και χαλβάν.
Κλιματική
αλλαγή λένε κάποιοι. Αν δε μπουν ανεμογεννήτριες στο Χονδροσπάνιον, το χιόνι θα γίνει πολύ σπάνιον και θα αχρηστευτούν
και τα χιονοδρομικά σας… (ευτυχώς που
δεν τα φτιάξαμε δηλαδή)
Ποιος ξέρει
του καιρού τα γυρίσματα; Και γιατί δεν χαιρόμαστε αυτά του καιρού τα
γυρίσματα; Ακόμα κι ο πιο βαρύς χειμώνας
απλώς προετοιμάζει την άνοιξη που έρχεται… Πάντα έρχεται η άνοιξη!
Έφυγαν οι
άγριοι χειμώνες, αλλά αγρίεψαν οι ζωές μας. Τώρα αυτό πρέπει να αλλάξουμε.
Ο νέος...
Σάββατο 8 Μαΐου 2021
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 61 - Μένουμε ανασφαλείς!
Είμαστε επισφαλείς, ευπαθείς και απαθείς
συμπαθείς, αντιπαθείς, κι όλοι οι εγωπαθείς.
(εξαιρούνται
οι αυτοπαθείς αντωνυμίες)
Γράφει
ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 61
Είμαστε επισφαλείς…
Συμπολίτες μου!
Κατ’ αρχάς ήθελα να ’ξερα ποιος μου κόλλησε αυτή τη λέξη,
πάνω σε περίοδο ιδιαίτερα κολλητικών επιδημιών, ανασφαλειών και φόβων.
Απ’ τα διαγγέλματα το έπαθες, μου είπε ένας φίλος, ο οποίος θέλει να
κρατήσει την ανωνυμία του (απ’ τον φόβο του κι αυτός…). Βρήκα λογική την
εξήγησή του, διότι, τελευταία, όπως διαπιστώνετε κι εσείς, μας πέρασαν κι ένα
σωρό άλλες λέξεις, αλλά δεν είμαι και φιλόλογος να δώσω απαντήσεις σε
ενδεχόμενες απορίες σας. Μην ανησυχείτε, οι απαντήσεις θα έρθουν με το πέρασμα
του χρόνου! Δεν εγγυώμαι ότι θα είναι κι ευχάριστες. Πολλές απ’ αυτές τις
απαντήσεις θα σας κάνουν και να γελάσετε (έστω και πικρά), αλλά «από καταδυομένης νηός ό,τι αν λάβεις κέρδος». Δηλαδή, από
πλοίο που βουλιάζει, ό,τι αρπάξεις κέρδος είναι, λέει αυτή η αρχαιοελληνική
παροιμία. Δεν ξέρω γιατί το έλεγαν ούτε θέλω να απολογούμαι στο Καφενείο μου
γι’ αυτά που έλεγαν τα αρχαία καφενεία…
Συμπολίτες μου! Προσπαθώ να επαναφέρω
το Καφενείο στη νέα κανονικότητα και δεν μπορώ. Σταδιακά θα το επαναφέρεις, μου
είπαν διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Η διαβεβαίωσή τους είναι ένας λόγος
ανησυχίας παραπάνω…
Συμπολίτες μου! Πώς θα σουμπουλιάσου
πάλι του μαγαζάκι μ’ να βγάνου του μιρουκαματάκι μ’; Βουηθάτι, συμπουλίτις, του
συμπουλίτη σας!
Συμπολίτες μου! Θέλω ν’ αγιάσω και δεν
μ’ αφήνουν οι διαόλοι…
Συμπολίτες μου! Θέλω
να σας ρωτήσω: Δεν ανησυχείτε που ανησυχούν τόσοι για σας; Τόση έγνοια
μαζεμένη, δεν σας βάζει σε έγνοια; Σας είχαν συνηθίσει έτσι;
Αυτό το ασυνήθιστο
ενδιαφέρον για την προστασία της υγείας και της ζωής των πολιτών με τα πρωτοφανή
μέτρα μεγάλων και διαφόρων επιπτώσεων προκαλεί ανησυχία, φόβους και πολλά
ερωτήματα. Ουδείς διαφωνεί με το ενδιαφέρον ούτε ακυρώνει προθέσεις, προσπάθειες και ενέργειες των
αρμοδίων για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε κρίσης. Όλα αναγνωρίζονται, αλλά και
όλα κρίνονται. Τα αποτελέσματα είναι οι καλύτερες αποδείξεις, γι’ αυτό και...
Παρασκευή 7 Μαΐου 2021
Σε άθλια κατάσταση η επαρχιακή οδός Πευκόφυτου - Πετρίλου
Σε άθλια κατάσταση βρίσκεται η Επαρχιακή Οδός Πευκόφυτου – Πετρίλου από την Βρύση Αλαμανή και πάνω αφού μέχρι τώρα δεν έγινε καμία σημαντική παρέμβαση, αν και έχουν περάσει έξι μήνες από τα προβλήματα που άφησε πίσω του ο Ιανός. Επίσης προστέθηκαν και οι καταστροφές από τις καιρικές συνθήκες του περασμένου χειμώνα με αποτέλεσμα η διέλευση της οδού να είναι επικίνδυνη.
Πέμπτη 6 Μαΐου 2021
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 60 - Διάγγελμα!
Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα
ταχύ,
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά
στην πιλοτή!
(διάγγελμα Άγγελου Βλάχου, ποιητή)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ
ΓΙΑΝΝΗ 60
Διαγγέλματα και διαγγέλματα
Είχα την εντύπωση
ότι το διάγγελμα ήταν ένα σύντομο
κείμενο, το οποίο χρησιμοποιούσε ένας ηγέτης, όταν ήθελε να ανακοινώσει προς τον λαό ένα πολύ σημαντικό
θέμα ύψιστης σημασίας και απόλυτης ανάγκης.
Το διάγγελμα
παράγεται από το διά + αγγέλω, ενώ
απ’ την Αγγέλω παράγεται το: «Αγγέλω μ’ κραίνει η μάνα σου, δεν ξέρω τι σε θέλει...» Παράγεται
και το Άγγελα, αλλά δεν θέλω να σας θυμίζω αχώνευτες φάτσες, δυσάρεστα
περιστατικά και τις πληγές του Φαραώ. Αρκετά τραβάμε από τον κορονοϊό, ας μην
επιβαρύνουμε κι άλλο την κατάσταση!...
Τα διαγγέλματα
παλιά ήταν σπάνια. Σήμερα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και με τη χρήση
κατάλληλων λιπασμάτων παράγονται πάρα πολλά, περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να
καταναλώσουμε, γι’ αυτό έπεσε πολύ και η τιμή τους.
Την τελευταία
δεκαετία ο ΓΑΠ απ’ το Καστελόριζο, ο Λουκάς (ο Παπαδήμος, όχι ο μπατίρης ο
Λουκάς του άσματος, άλλο που εμείς γίναμε τότε μπατίρηδες και άνευ άσματος…), ο
Αντώνιος (της Αντώναινας, μην πάει ο νους σας στην Κλεοπάτρα), ο Αλέξης (όταν
είδε τα κουμπιά της Αλέξαινας) και τώρα ο Κυριάκος μάς τάραξαν στα διαγγέλματα. Ευτυχώς δεν μας
τάραξαν και στη νομιμότητα…
Εκτός της τιμής τους έπεσε και η σημασία τους. Πολύ λίγο διαφέρουν απ’ τις ανακοινώσεις των τελάληδων, προεξάρχοντος του Χατζηαβάτη, κι αυτών ακόμα των πλανόδιων πωλητών. Δεν μας φτάνει που δεν ξέρουμε...
Τρίτη 4 Μαΐου 2021
Σάββατο 1 Μαΐου 2021
Παρασκευή 30 Απριλίου 2021
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)