Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο διαβάστε περισσότερα...
Πέμπτη 29 Απριλίου 2021
Τετάρτη 28 Απριλίου 2021
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 75 - Ό,τι πράξεις θα εισπράξεις
και γίνανε τα τείχη φυλακή μας…
Κώστας Ουράνης
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
75
Λαλήσεις δεν λαλήσεις, κούκε μ’, εμείς… λαλήσαμε νωρίτερα από εσένα. Και να λαλήσεις ποιος θα σε ακούσει; Είμαστε στη δεύτερη φορά Απρίλης σε πολιορκία κι η λευτεριά μας μετατίθεται για τον… κόκκινο Μάη. Εξάμηνος αποκλεισμός και να δούμε… Βαρεθήκαμε, κουραστήκαμε, αγανακτήσαμε, απελπιστήκαμε. Φυλακισμένοι είμαστε μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Μας επιβλήθηκε «κατ’ οίκον περιορισμός» άνευ απολογίας, δίκης και καταδίκης… Είναι για την προστασία της δημόσιας υγείας, είπαν…
Γνωρίζουμε μόνο πότε και μέχρι ποια ώρα προαυλιζόμαστε. Οι κινήσεις μας γίνονται, αφού τύχουν προηγουμένως της έγκρισης της πολιτική προστασίας. Θέλεις να πας για καμιά δουλειά και πρέπει να ενημερώσεις τον Χαρδαλιά. Έτσι και ξέχασες να στείλεις το μήνυμα για δήλωση της μετακίνησης ή τη γραπτή βεβαίωση, κορόνα-γράμματα τα παίζεις τριακόσια ευρώ. Έτσι, για έναν κορονοϊό!
Πέρυσι τέτοιον καιρό δεν γνώριζαν, λέει, πώς
συμπεριφέρεται ο καινούργιος ιός και μας μαντρώσανε κάνα δίμηνο. Φέτος που τον
γνώρισαν καλύτερα, μας το έκαναν εξάμηνο, όπως ρογιάζονταν παλιά οι τσοπάνηδες.
Ξεκινούσαν τη δούλεψή τους από του Αγίου Δημητρίου κι από την… καλοπέραση που
είχαν, όταν έπεφταν για ύπνο έλεγαν: «Τ’ αϊ-Γιωργιού να
φέξει!», δηλαδή τη μέρα που θα ξερογιάζονταν. Λέτε να έχουμε κι εμείς
τέτοια ελπίδα… φτου ξελευτερίας;
Αποκλείεται!... Ο κορονοϊός μεταλλάσσεται,
γυροφέρνει και επιτίθεται. Είμαστε στο τρίτο κύμα και πάμε για το τέταρτο λένε
οι ειδικοί. Απού κύμα σι κύμα πααίνουμι. Αρχίν’σα να νιώθου κι ιγώ ναυτικός π’
δε ζ’γώνου σι θάλασσα, άμα δεν είμι διμένος μι σαμαρουτριχιά απού κάναν
πλάτανου κι να φτάνει του νιρό μέχρι του
κότσι απ’ του πουδάρι, όχι παριπάν’… Επομένως, αν αποκλείεται η ελπίδα, ο
αποκλεισμός δεν αποκλείεται… (καφετζή, μας φώτισες…)
Η ατομική ελευθερία πήγε περίπατο, άλλο
που εμείς δεν μπορούμε να πάμε όποτε θέλουμε… Βέβαια, ο περιορισμός αφορά
τους νομοταγείς, οι υπόλοιποι δεν έχουν πρόβλημα και στέλνουν με τη σειρά τους
τις απαγορεύσεις… περίπατο…
Ανδρών και
γυναικών νομοταγών
βάζει το
κράτος εις αποκλεισμόν.
Τι νόημα έχουν πια τα μηνύματα με
τους κωδικούς στο 13033; Πιο καλά θα
είναι να στέλνουμε το φωνητικό μήνυμα «παίρνω αμπάριζα και βγαίνω», για να θυμόμαστε
και «τα σκλαβάκια», το παιχνίδι που
παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά και στα χωριά μας ζούσαμε ελεύθερα πουλιά… Όσοι θέλουν
μπορούν να το λένε κι έτσι: «παίρνω αμπάριζα και βγαίνω
κι όθι μου γουστάρει πααίνω», αρκεί να μην φωνάζουν δυνατά τις πέντε τελευταίες λέξεις, επειδή μ’ αυτές
τις λέξεις μπορεί να μπλέξεις…
Έναν χρόνο τώρα ό,τι γίνεται, σωστό ή λάθος,
εύστοχο ή άστοχο, σοβαρό ή γελοίο, για τον ίδιο λόγο (πανδημία) και με τον ίδιο
τρόπο (απαγορεύσεις) γίνεται… Τα αποτελέσματα κρίνουν
τα πάντα και είναι αδιάψευστα…
Αδιάψευστη, επίσης, είναι και η
παροιμία (που είναι και τίτλος του σημερινού Καφενείου), η οποία θέλει να
υπενθυμίσει προς όλους την βεβαιότητα: «ό,τι πράξεις θα εισπράξεις». Άλλωστε, είναι
γνωστή η άποψη που υποστηρίζει, ακριβώς, το ίδιο, προβλέπει και προειδοποιεί:
«Συνέχισε να κάνεις αυτό που έκανες μέχρι τώρα και θα συνεχίσεις να παίρνεις αυτό που έπαιρνες μέχρι τώρα».
«Συνέχισε να κάνεις αυτό που έκανες μέχρι τώρα και θα συνεχίσεις να παίρνεις αυτό που έπαιρνες μέχρι τώρα».
Ανοιχτές επιστολές…
Τις περισσότερες φορές (άντε, μην τα πάρω και πω όλες τις φορές…) οι δημόσιες ανοιχτές επιστολές γίνονται προς κάποιον (συνήθως πολιτικό) είτε για… γλείψιμο είτε για… φτύσιμο. Είναι καθαρά υπόθεση και μέθοδος κολακοκοράκων, οι οποίοι στοχεύουν στα μάτια του παραλήπτη της επιστολής. Ο μεν κόλαξ να του τα κλείσει, ο δε κόραξ να του τα βγάλει. Η πρόθεσή τους ερμηνεύεται εύκολα, γι’ αυτό είναι και οι δυο για… κράξιμο. Σας καλώ, λοιπόν, να αναφωνήσομεν τρις: Κρα! Κρα! Κρα!... αν και θέλουν περισσότερο κράξιμο…
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν θα με εμποδίσουν να προβώ κι εγώ σε ανοιχτές επιστολές, παραβλέποντας το κράξιμο που θα προκαλέσω. Ήταν να μην ανοίξω το στόμα μου!... Το κάνω καθαρά για… εκπαιδευτικούς σκοπούς ή για...
Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας "Η ΑΡΓΙΘΕΑ όπως της ΑΞΙΖΕΙ"
…Υπάρχει καταγεγραμμένη πορεία δεκαετιών, καλά «χωνεμένη» στην Αργιθεάτικη συνείδηση, που κάνει και τούτη την νέα προσπάθεια να µη φαίνεται τόσο μάταιη.
Το παρόν τόλμημα δεν ανήκει σε κάποιο σύλλογο, αλλά είναι προϊόν μιας παρέας, είναι ιδιωτικό.
Ξεκινάμε, λοιπόν, έχοντας επίγνωση των ορίων και των δυνατοτήτων, µε στόχο την προβολή των θεμάτων που αφορούν την πατρίδα µας την Αργιθέα. Των προβλημάτων, των δυνατοτήτων, του φυσικού της πλούτου, της ιστορίας και του πολιτισμού της.
Σε αυτή την προσπάθεια επιθυμούμε τη συμβολή όλων, ώστε η φωνή του τόπου µας να ακουστεί πιο δυνατή. Να επικοινωνήσει, να µμεταφέρει προβληματισμό, απόψεις και -ελπίζουμε- ένα πνεύμα νέο, πιο αισιόδοξο. Γιατί η Αργιθέα δεν ανήκει µόνο στην παράδοση, στο χτες. Ανήκει και στο αύριο.
Η Αργιθέα όπως της αξίζει!
Από τη Συντακτική Επιτροπή
Δευτέρα 26 Απριλίου 2021
Περιφορά της Εικόνας της Παναγία Πετριλιώτισσας και Φαναριώτισσας την 7η Αυγ 2020 Νο 5
Μετά την θεία λειτουργία του Σωτήρος η εικόνα της Παναγίας «περνάει» με τη συνοδεία πιστών από όλα τα σπίτια σε όλους τους συνοικισμούς του Πετρίλου για ευλογία και αγιασμό και επιστρέφει μετά από 3ήμερον στην έδρα της στο συνοικισμό Κρανιά (Χάρις) Πετρίλου.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον εορτασμό στο διαβάστε περισσότερα...
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 59 - Εγκλεισμός κι αποκλεισμός
Αλλού βαρούν τα όργανα
κι αλλού χορεύει η νύφη.
(παροιμία)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
59
Καθίστε στα
αυγά σας!...
Όλοι αυτό μας λένε και καλά λένε!... Καθόμαστε
που καθόμαστε μέσα. Δεν παίρνουμε κι από τριάντα αυγά να τα κλωσήσουμε; Και να
κλουβιάσουν μερικά θα γεμίσει η χώρα μας ορνίθια και πριν αλέκτωρ φωνήσει
κι ο ιός την οικονομία μας δολοφονήσει
θα ξεκινήσει εκ νέου με ορμή η ανάπτυξη. Ας στηρίξουμε και μια φορά την πρόοδο
στις κότες
κι όχι στις αλλόκοτες
θεωρίες, οι οποίες καταλήγουν σε αναπτυξιακά ορνιθοσκαλίσματα. Εγώ έβαλα τη
φωλιά, εσείς κανονίστε για τα αυγά!
«Κλούβια αυγά, κλούβια μυαλά»
(παροιμία 22ου αιώνα)
Βέβαια, η οικονομία έχει τις δυσκολίες της
τώρα, επειδή «ο κορονοϊός μαζί με χιλιάδες ανθρώπους σκότωσε και το
νεοφιλελευθερισμό». (δήλωση πολιτικού αρχηγού, το όνομα του οποίου αρχίζει από
αλέ και τελειώνει σε ξης…) Τι σας έλεγα;
Καλά έκαναν οι αρχαίοι και νέρωναν το κρασί τους, για να μην τους πειράζει.
Αλέξιε, ποτέ άκρατον οίνον! Το φυσούν όταν το πίνουν…
Άφησε τον άκρατον για τους κυβερνώντες. Αυτοί ακράτητοι κι ασυγκράτητοι δεν κρατιούνται με τίποτα. Το τσούζουν το οινόπνευμα. Ούτε φωτιστικό δεν βρίσκεις στην αγορά και λένε ότι υπάρχει επάρκεια. Υπάρχει ανεπάρκεια...
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 58 - Ενός κορονοϊού μύρια έπονται
Α, πα, πα, καημός! Α, πα, πα, καημός!
Μας έκλεισε στα σπίτια ο
κορονοϊός.
(παραλλαγμένο παραδοσιακό τραγούδι)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
58
Κούκου!
Κούκου!
Α, πα, πα, καημός! Α, πα, πα,
καημός!
Έχασε τ’ς αρβύλες ο
μπαρμπα-Μαθιός…
(κι τι τ’ς ήθιλι; Αφού δεν τουν αφήνουν να γκιζιράει
όξου…)
Για τον ίδιο
ακριβώς λόγο, επειδή φέτος δεν βλέπω να μας επιτρέπουν να σεργιανίσουμε στας
εξοχάς και να ακούσουμε τον κούκο, σας έχω στην πρώτη φωτογραφία το πουλί της
άνοιξης. Τουλάχιστον, αν δεν το ακούσετε να το δείτε, έστω και σε φωτογραφία.
Υπάρχει και μια πληροφορία ότι η κυβέρνηση θα δωρίσει προς όλους μας, αντί
δώρου του Πάσχα, ένα «ρολόι κούκο», για να υποκαταστήσει τον πραγματικό και να
μας προϊδεάσει ότι σ’ αυτή την ιστορία του κορονοϊού θα
μας στοιχίσει ο κούκος αηδόνι…
Αν δεν σας αρέσει η
φωτογραφία του κούκου, βάλτε τη φωτογραφία από έναν κουκουέ! Το ίδιο πράγμα
είναι. Μάλιστα, ο κουκουές λέει το κούκου (βάζει
και το ε εννοείται) περισσότερες φορές από τον
κούκο. Απορώ, γιατί το κουκουέ δεν έχει για σύμβολο τον κούκο και διατηρεί
ακόμα το σφυροδρέπανον; Ο κούκος είναι κλασικός κομμουνιστής. Είναι εναντίον
της ιδιωτικής περιουσίας και γι’ αυτό δεν φκιάνει δική του φωλιά. Γεννάει τ’
αυγά του σε ξένες φωλιές και τα παιδιά του τα αναθρέφουν άλλα πουλιά. Και το
σημαντικότερον, δεν δουλεύει ποτέ… (για να μην καρπωθεί την υπεραξία το ντόπιο
και ξένο κεφάλαιο). Αντιθέτως, το σφυροδρέπανον είναι αποτρεπτικόν… Αν είναι να
δουλεύουμε και να μας ρουφάνε το αίμα, σου λέει ο άλλος, μας ικανοποιεί κι ο
καπιταλισμός, ο οποίος στο κάτω κάτω μας εξασφαλίζει και καλύτερα μηχανήματα
απ’ το δρεπάνι και το τσιόκι… (είναι τσιόκι ή βαριοπούλα, που έλεγε κάποτε κι ο
ξάδερφός μου ο Βάιος ο Στεργιούλης;) Γεια σου, Βάιο!...
Μένουμε σπίτι!
Μας τριβάλιασαν μ’
αυτό το σύνθημα. Όλοι οι αρμόδιοι και αναρμόδιοι το ίδιο μήνυμα. Κάθε τις,
όστις θέλει να δηλώσει την παρουσία του ή να φανεί ότι κάτι λέει, αμολάει ένα
«μένουμε σπίτι», λες και δεν μας το ’παν κι άλλοι. Πάει το καλημέρα!...
«Μένουμε σπίτι!» Καλά, κάνετε! «Μένουμε σπίτι!» Το ίδιο σας ευχόμαστε κι
εμείς!
Περνάει ο παλιατζής
κι αντί να φωνάζει ότι μαζεύει όλα τα παλιά κι ότι καθαρίζει αυλές και υπόγεια,
φωνάζει κι αυτός «Μένουμε σπίτι!»…
«Πού μένεις, πού βραδιάζεσαι, πού νυχτοξημερώνεις;»
(κλειστό τραγούδι Αργιθέας για κλεισμένους)… Του ’παμαν πέντι βουλές!... «Μένουμε
σπίτι!» (έξι μ’ αυτήν)…
Ακόμη και οι
ευχετήριες πασχαλινές κάρτες θα το κόψουν το «Χριστός Ανέστη!» και θα λένε «μένουμε
σπίτι!», «ψήνουμε σπίτι!», «τσιουγκράμι αυγά κι τα κιφάλια μας στου σπίτι!»
Κλείνω αυτό το σημείωμα με μια ανακοίνωση: Ο καφετζής και το Καφενείο, μαζί με τα καφόμπρικα και τα φλυντζιανουρακοπότηρα τ’, σας εύχονται καλή διαμονή στο σπίτι και σας ενημερώνουν ότι με ένα τηλεφώνημά σας...
Σάββατο 24 Απριλίου 2021
Περιφορά της Εικόνας της Παναγία Πετριλιώτισσας και Φαναριώτισσας την 7η Αυγ 2020 Νο 4
Μετά την θεία λειτουργία του Σωτήρος η εικόνα της Παναγίας «περνάει» με τη συνοδεία πιστών από όλα τα σπίτια σε όλους τους συνοικισμούς του Πετρίλου για ευλογία και αγιασμό και επιστρέφει μετά από 3ήμερον στην έδρα της στο συνοικισμό Κρανιά (Χάρις) Πετρίλου.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον εορτασμό στο διαβάστε περισσότερα...
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 57- Εμβλήματα, χρησμοί και αφηγήματα
Αλλιώς μας τα ’λεγες παπά,
πριν σε χειροτονήσουν.
(παροιμία)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ
ΓΙΑΝΝΗ 57
Βλέποντας και
κάνοντας
Έχω χρόνια που
έκοψα την… κακή συνήθεια του διαβάσματος βιβλίων. Γλίτωσα, έτσι, από πολλούς
ενοχλητικούς συγγραφείς, οι οποίοι μου έκλεβαν τον χρόνο μου. Προσαρμόστηκα όσο
γίνεται στη σημερινή πραγματικότητα. Όμως, καμιά φορά, όταν βαριέμαι να δω άλλο
τηλεόραση ή την περιπλάνηση στο διαδίκτυο, ξεπέφτω πάλι και μπορεί να καταφύγω
για λίγο στο ξεφύλλισμα κάποιου εντύπου, περιοδικού ή εφημερίδας. Ακόμα και
διαφημιστικά φυλλάδια διαβάζω, διότι, αν δεν έχεις χρήματα, ο καπιταλισμός μπορεί να μην σου
επιτρέπει να αγοράζεις, αλλά σου επιτρέπει να κοιτάζεις… (και να ξερογλείφεσαι, επίσης…)
Τελευταία, διαβάζω
κάποια προεκλογικά φυλλάδια κομμάτων, παρατάξεων, υποψηφίων, τα οποία είχα
μαζέψει στις περσινές απανωτές εκλογές και, ευτυχώς, δεν πέταξα στην ανακύκλωση.
Το τι ανακυκλώνουν από οράματα, προοπτικές, και υποσχέσεις δεν περιγράφεται.
Γαρνιρισμένες προτάσεις με άφθονα θα (τα θα είναι σαν τις τηγανητές πατάτες και πάνε
με όλα τα πιάτα) δίνουν λύσεις για όλα τα προβλήματα και δια πάσαν νόσον…
Κοντεύουν να περιλάβουν στις λύσεις τους ακόμα και το «δήλιον πρόβλημα»! Λογικά το λύνουν κι αυτό…
Τι πλούτος! Τι
φαντασία! Τι ευρηματικότητα! Τι με κοιτάς που γέρασα, διαβάζοντας προγράμματα!
Τι είνι ου κάβ’ρας κι τι είνι του ζ’μί τ’!... Τι παραμύθια! Ο Άντερσεν, οι αδελφοί
Γκριμ, η Σεχραζάτ, οι φημισμένοι παραμυθάδες και αυτή ταύτη η Χαλιμά με τις χίλιες
και μια νύχτες της ωχριούν και αποδεικνύονται τραγικά ερασιτέχνες. Οι
κοκκινοσκουφίτσες, οι πρασινοσκουφίτσες και οι γαλαζιοσκουφίτσες δεν παίζονται!
Κι άντε να σωθούμε εμείς τα κατσικάκια απ’ τον κακό λύκο!...
Εδώ ακριβώς
ξεκινάει το γέλιο. Αντιπαραβάλλοντας
προγράμματα και πεπραγμένα ως τώρα δεν σου μένει κάτι άλλο εκτός από το να
γελάς. Τουλάχιστον, όταν δεν εξοργίζεσαι… «Τι είχες
Γιάννη; Τι είχα πάντα». Βλέπεις ότι όλα είναι ίδια ή περίπου ίδια. Δεν
θα αποφύγω, όμως, να δημοσιοποιήσω για μελλοντική χρήση μια προσωπική άποψη,
ύστερα από μια προσωπική παρατήρηση. Όλα κι όλων τα προγράμματα πρακτικά συνοψίζονται,
συγκλίνουν, συναντώνται (τρία τα ρήματα από σ, δηλαδή σσς!... και ξαναδηλαδή
σαουριάστε!...) και καταλήγουν σε τρεις λέξεις: «βλέποντας και κάνοντας». Αυτό είναι
το σίγουρο κι εκ των προτέρων βέβαιο. Τα υπόλοιπα εντάσσονται στην τακτική: «να σας εξαπατήσομεν…». Μόνο μια φράση δικαιούνται, για να συμπληρώνουν το βλέποντας και
κάνοντας, κι αυτή η φράση είναι: «Με εμάς δεν θα
πλήξετε!» ή «προτιμήστε να σας κοροϊδεύουμε
εμείς και όχι οι άλλοι!» ή «ήθελές τα κι έπαθές τα!» Υπαναχωρώ και τους επιτρέπω,
αν θέλουν, να χρησιμοποιούν και τις τρεις
φράσεις…
Σταματήστε τα αφηγήματα, όπως λέτε τις (υποτίθεται)
πολιτικές προτάσεις σας. Προσγειωθείτε στην αλήθεια και την ανάγκη του
πραγματικού. Κανένα πρόγραμμά σας δεν μπορεί να περιλαμβάνει τη λύση
προβλημάτων έκτακτων, άγνωστων, αλλά πολύ πιθανών γεγονότων (σεισμών, λιμών,
λοιμών, κορονοϊών και κατακλυσμών), επειδή κανένας δεν μπορεί να τα προβλέψει
και ουδείς γνωρίζει τι θα κληθεί να διαχειριστεί στο αόρατο μέλλον. Ο καθένας
σας θα κριθεί με βάση τη λύση αυτών των προβλημάτων κι όχι με τα αφηγήματα των
προγραμμάτων, των θέσεων και των προθέσεων…
Για να σας
προφυλάξω από την αμετροέπεια, η οποία κάποια στιγμή θα σας εκθέσει, σημειώνω
και τα παρακάτω κι όποιος θέλει τα διαβάζει, αλλιώς κάποια στιγμή θα πάει… αδιάβαστος
και θα γελούν μαζί του κι όλα τα κατσίκια (παρδαλά και μονόχρωμα), τα οποία θα
γλιτώσουν απ’ τον λύκο (ας μην πω δεύτερη φορά κακό λύκο κι έχω τίποτε ντράβαλα
με τους οικολόγους!).
· Όποιοι πήραν την εντολή να κυβερνούν χώρα, περιφέρεια, δήμο, ας το κάνουν με αποφάσεις και δράσεις. Δεν είναι η δουλειά τους να μας λένε τι κάνουν και τι λένε οι της αντιπολίτευσης. Τους βλέπουμε και τους ακούμε μόνοι μας…
· Όποιοι είναι στην αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να μας λένε τι κάνει και τι λέει η κυβέρνηση. Κι αυτό το καταλαβαίνουμε. Θέλουμε να ακούμε τις προτάσεις τους και να μας λένε τι θα έκαναν αυτοί, αν ήταν στην κυβέρνηση.
Και το σπουδαιότερο
για πολιτικούς αλλά και πολίτες:
Το δύσκολο δεν είναι να κάνεις αντιπολίτευση. Το δύσκολο
είναι να κάνεις εκείνο, το οποίο θα βοηθάει αυτόν που κυβερνά να καταλαβαίνει
ότι δεν τα κάνει πάντα κι όλα σωστά…
Χειρισμοί…
Ήταν μια φορά μια μακρινή χώρα. Κάποτε της είπαν και την επιδοτούσαν να
ξεριζώσει τα αμπέλια της, να ξεπουλήσει τις αγελάδες της, να χαλάσει τα ξύλινα
καΐκια της τα ψαράδικα, να σταματήσει τις καλλιέργειές της. Την επιδοτούσαν
ακόμα και για γιδοπρόβατα που δεν
υπήρχαν. Της έδωσαν να σπαταλήσει και κάποια χρηματικά πακέτα. Έτσι, χωρίς να
το καταλάβει, από διατροφική υπερδύναμη που μπορούσε να είναι, βρέθηκε να
ζητιανεύει, για να αγοράζει κρεμμύδια Αιγύπτου, πατάτες Τουρκίας και λαχανάκια
Βρυξελλών…
Τότε της είπαν να βάλει φωτοβολταϊκά στους εύφορους κάμπους της και ανεμογεννήτριες στα βουνά, όπου βοσκούσαν
παλιότερα χιλιάδες ζώα, για να παράγει
ηλεκτρικό ρεύμα…
Τώρα
«Όπου λαλούν οι κόρακες, σωπαίνουνε τ` αηδόνια»…(παροιμία)
Χρησμοί…
«Οι ΚΑΕ εστί ΛΑΕ…» Αυτό
είπε η Πυθία και σπάγανε το κεφάλι τους οι ιερείς του μαντείου να καταλάβουν τι
στον κόρακα λέει αυτή η καρακάξα. Βάλανε και ήπιανε 40 μόστρες τσίπ’ρα, μέχρι
που ένας κατάλαβε τον χρησμό και έτσι θα ενημερώσουμε την αργιθεάτικη αμφικτυονία.
Βοήθησε πολύ κι ο
Γιάννης Θέος, ειδικός περί την αρχαιολογία, αν και όπως είπε δεν είναι δύσκολο
να ερμηνεύσεις τους αρχαίους, τους νέους είναι το δύσκολο.
ΚΑΕ είναι οι Kαινοτόμες Αειφορικές Επενδύσεις
ΛΑΕ είναι
οι Λαιμητόμες Αειφορικές Επενδύσεις
Είχε και
συμπληρωματικό χρησμό η Πυθία που έλεγε: «δεν θα σας σώσουνε μωρέ!»
Γίγαντας… ο Νάννος!
Το θέμα των αιολικών έθεσε στον πρωθυπουργό ο δήμαρχος του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, Παναγιώτης Νάννος κι εκείνος είπε: «Δεν μπορώ να φανταστώ μεγάλες εγκαταστάσεις αιολικών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας».
Κυριάκου, τι πίν’ς να κιράσουμι, αλλά να ξέρ’ς δεν τ’ αστουχάμι αυτό που ’πις. Γι’ αυτό το ’βαλα μι γαλάζια κι χουντρά γράμματα…
Έχει πλάκα να μας σώσει ο Κυριάκος, όταν οι αντιπρόεδροι στο κόμμα του, Άδωνις και Χατζηδάκης, είναι υπέρ των εναντίων μας…
Δημώδη άσματα και σοφές παροιμίες
«Όποιος αέρα κυνηγά, αέρας τονε παίρνει» (παροιμία χρησμός)
βλέπω ψηλά στις ράχες μας οι φτερωτές γυρίζουν…(δημώδες για κοιμισμένους δήμους και
ξύπνιους δήμιους)
−Τι έχετε δόλια Άγραφα και είστε μαραμένα;
Μην είν’ τα χιόνια σας βαριά και τα νερά σας κρύα;
−Θα σας έλεγα τώρα, αλλά… Ειδικά εσάς που κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε…
«Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε!»
(κι άλλη παροιμία)
Απορία: Πώς ένας λαός με τόσες σοφές παροιμίες κάνει τόσες και τέτοιες βλακείες;
Κάηκε… (καημένος χρησμός από άσμα
πυρκαγιάς)
«Από μια απροσεξία,
κάηκε μια συνοικία.
Κάηκε κι ένα
σχολείο», μαθητές κλάψανε δύο (κι
αυτοί από χαρά)
«Κάηκε και μια
δασκάλα, που ήταν άσπρη σαν το γάλα».
(δεν πειράζει
έχουμε κι άλλες δασκάλες κι ας μην είναι τόσο άσπρες!...)
Θα καούν και τα βουνά από τα αιολικά.
Κάηκε κι ένα βανάκι δίπλα απ’ το Βουτσικάκι…
(τι φωνάζουνε κάτι ρεμάλια εδώ
παρακάτω και δεν μπορώ να τελειώσω το τραγούδι;)
Είναι στημένοοο!... Είναι στημένοοο!... Είναι στημένοοο!...
Ρεμάλια, ρεμάλια, αλλά με έβαλαν κι εμένα στην υποψία!... Διό θεσμοθετώ
κι εγώ (ώσπερ η Κεραμέως τον δάσκαλο
εμπιστοσύνης) τον ανακριτή του
διαβόλου. (Τι μαναχά συνήγουρου θα να ’χει ου διάουλους; Αλλά, για να ’χει,
φαίνιτι ου συνήγουρους είνι διαουλίτιρους απ’ του διάουλου!...)
Ως ανακριτής λοιπόν ερωτώ, ρωτώ και ξαναρωτώ:
Τι απέγινεν με αυτήν την ιστορίαν;
Ποίον το έτος πρώτης κυκλοφορίας του οχήματος αυτού; (βανακίου)
Ήτο ασφαλισμένον το βανάκιον, εις ποίαν εταιρείαν και εκαλύπτετο ασφαλιστικώς δια πυράν και τρομοκρατικάς – εκνόμους ενεργείας;
Τι απέγινεν με αυτήν την ιστορίαν;
Ποίον το έτος πρώτης κυκλοφορίας του οχήματος αυτού; (βανακίου)
Ήτο ασφαλισμένον το βανάκιον, εις ποίαν εταιρείαν και εκαλύπτετο ασφαλιστικώς δια πυράν και τρομοκρατικάς – εκνόμους ενεργείας;
Ως Αργιθεάτης έχω κι άλλες ερωτήσεις:
Γιατί ο δήμος ή άλλος φορέας της Αργιθέας δεν προκάλεσαν ποτέ ως τώρα
μια ειδική εκδήλωση ενημέρωσης περί των αιολικών ή άλλων ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας;
Ποιος λέει ότι οι αποφάσεις
των δημοτικών συμβουλίων είναι αλάνθαστες κι ότι δεν μπορούν να αλλάζουν με
άλλες αποφάσεις;
Γιατί είναι ντροπή για τον τόπο μας, αν τελέστηκε σ’ αυτόν μια παράνομη πράξη από οποιονδήποτε; Θα μαζεύουμε και ντροπές τώρα; (προτιμάμε να μαζεύουμε ζόχια και ραδίκια)
Κύριε
ανακριτά
Εκτός απ’
το τεκμήριον αθωότητας υπάρχει και το τεκμήριον της ενοχής, το τεκμήριον υποψίας,
το τεκμήριον υπόνοιας και το τεκμήριον «μας δουλεύουνε»;
Κρίνι, κυρ-ανακριτή! Δεν κραίν’ς; Δεν π’ράζει!... Πάου σι άλλου θέμα…
Διαφωνία επί της ομοφωνίας
Με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ο
δήμος Αργιθέας επιχειρεί να κατοχυρώσει ένα έμβλημα – λογότυπο – σφραγίδα (κάτι
τέτοιο τέλος πάντων) το οποίο δόθηκε το 1883 στον νεοσύστατο τότε δήμο, μετά
την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.
Η είδηση προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στους κατοίκους, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους και πανηγύριζαν βροντοφωνάζοντας διάφορα συνθήματα: «Δώστε μας εμβλήματα κι ας έχουμε προβλήματα!», «Δεν μας νοιάζει για τις γίδες, άμα έχουμε σφραγίδες!», «Θέλουμε τα σήματα κι ας μη φάμε σήμερα!», «Ήταν δίκαιο έγινε πράξη!…» (του βιουλί τ’ αυτός…). Μόλις διαβάσετε αυτή την παράγραφο, παρακαλώ να την διαγράψετε αμέσως, επειδή...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)