Αν θέλετε
να μην αποτυγχάνουν τα σχέδιά σας,
μην κάνετε σχέδια! (καφετζής)
8/3/2020
Γράφει
ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 56
Μάθημα κοινωνικής και πολιτικής αγωγής
Ζήτημα 1ον :
Κράτος, κράτα με να σε κρατώ να δουλεύω τον λαό!...
Το κράτος, Κυριάκο,
έχει τρία στοιχεία: χώρο, λαό και εξουσία. (Αυτή η πληροφορία είναι εντελώς δωρεάν.
Πες ότι θα ήμουν μια εταιρεία και θα σου ’κανα ένα δώρο, όπως συνηθίζεται…)
Το κράτος αυτό, για
να έχει δημοκρατία,
Κυριάκο, πρέπει να έχει δικαιοσύνη και η εξουσία του να μπορεί να επιβάλλει
την εφαρμογή των νόμων και των
δικαστικών αποφάσεων. Αν δεν μπορεί, τότε καλύτερα να μαζευόμαστε σε μια
λάκα και να παίζουμε το «κουτσό», το
«περνά περνά η μέλισσα» (η σφήκα
σίγουρα) και το «λύκο με τ’ αρνί». (Η δεύτερη πληροφορία
και οι υπόλοιπες από τούδε και στο εξής θα πληρώνονται, επειδή όλα εδώ
πληρώνονται…)
«Ο μπαινάκης ο βγαινάκης κι ο Λευτέρης Αυγενάκης…» (από πού ήρθε αυτό το παράσιτο στην εκπομπή μου;… Δεν
βαριέσαι! Ας ήρθε! Συνεχίζουμε!... )
Όταν, Κυριάκο, ένας μεγαλοκέρατος παρανομεί κι αντί να τον αρπάξει ο νόμος απ’ το κέρατο, αρπάζεις εσύ τον νόμο και τον αλλάζεις (με κομματική πειθαρχία), κατά παραγγελίαν του θιγόμενου υποθέτω, πρέπει να παραδεχτείς ότι...
Όπως ακριβώς τα σημερινά θέματα
του Καφενείου… Αν προσπαθήσετε να βγάλετε άκρη, δεν θα καταφέρετε τίποτε. Σας
προειδοποιώ, για να μην έχετε απαιτήσεις και προσδοκίες. Αυτές να τις
αναζητήσετε σε άλλα καφενεία και κυρίως σ’ αυτά που σας τάξανε και σας ταράξανε
και τις ψήφους σας αρπάξανε και θα σας ταράξουν κι άλλο!
Επίσης, ουδεμία ή ελάχιστη
συνάφεια έχει με τα θέματα ο σημερινός τίτλος. Ξέρω ότι αυτό δεν σας ενοχλεί,
γιατί κι άλλα καφενεία το εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία ως τώρα, ώστε άλλα να σας
δείχνουν στη βιτρίνα κι άλλα να σας μαγειρεύουν στην κουζίνα, χωρίς να
διαμαρτύρεστε για τις δύσοσμες οσμές και τις άγευστες γεύσεις…
Τώρα, αν βρείτε και καμιά μεγαλύτερη συνάφεια απ’ ό,τι σας προετοίμασα,
χρεώστε το στις αδυναμίες του καφετζή, αλλά δεν είναι ανάγκη να το λέτε και
παραπέρα!...
Στην Αργιθέα (κι αλλαχού εις την
ορεινήν ύπαιθρον χώραν) δεν έχουμε πλίνθους και κεράμους, γιατί δεν βρίσκανε
χώμα να τους φτιάξουν. Έτσι οι άνθρωποι
πήραν τους δρόμους της ξενιτιάς κι έκτοτε τους τραγουδάει ο Τάκης Καρναβάς «Σε ξένο χώμα περπατάς»
(και γεια σου, Βασιλειάδη, με το κλαρίνο σου!). Ό,τι υπάρχει κεραμοειδές ή
τούβλο (τούβουλου καλύτιρα), μάς έρχιτι απού σια κατ’, απού κείθι. Ελπίζουμε
τώρα με την Κεραμέως να παραχθώσι πολύ περισσότερα κεραμικά προϊόντα. Η ανάληψη
των καθηκόντων της ως υπουργού επί της παιδείας το εγγυάται. Επιτυχέστερη τοποθέτηση δεν μπορούσε να κάνει
ο πρωθυπουργός!...
Από λίθους, όμως, ο τόπος μας δεν αδικήθηκε. Λίθους να δουν τα μάτια σας! Παντού τσιουγκάρια και χαλιάδες!... Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Γνωρίζουμε ότι ο λίθος συνδέθηκε, δικαίως, με τον ανθρώπινο βίο και πολιτισμό. Η εποχή του Λίθου με τις περιόδους της (Παλαιολιθική, Μεσολιθική, Νεολιθική), μελετάται ακόμα και σήμερα απ’ τους επιστήμονες για την σημασία της στην εξέλιξη της ανθρώπινης προόδου (καλά από τότε υπήρχε αριστερά;). Σε πολλά σημεία της περιοχή μας, βέβαια, η επιστήμη δεν μπορεί (με βάση αυτά που βλέπει) να αποφανθεί...
Περνούν τα τρένα
και τα χρόνια, τα βάσανα του κόσμου δεν περνούν…
Χάθηκε να μετράει τον χρόνο μας
ένας ψευδός που να πεδικλώνεται η γλώσσα του, ένας κεκές (όχι κουκουές βρε, που
αντιδράσατε αμέσως) που να λέει το εφτά εφ… εφ… εφ… εφ… εφ… εφτά (το οχτώ να
μην το λέει έτσι. Ποιος αντέχει τόσες φορές το οχ… ), για να μην περνάει τόσο
γρήγορα σαν το τρεχούμενο νερό;
Περνάει ο χρόνος. Κάθε δευτερόλεπτο κτίζει το παρελθόν μας, κάθε δευτερόλεπτο
γκρεμίζει το μέλλον μας. Περνάει ο καιρός, ζούμε τις στιγμές, τις
ώρες, τα γεγονότα. Όλοι θέλουμε το καλό
και το καλύτερο, αλλά πώς να αποφύγουμε και το κακό; Πάντα θα υπάρχει κι αυτό. «…Σαν να ’χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου» μας λέει ο Παπαδιαμάντης,
κι η παροιμία του λαού μας μάς θυμίζει: «Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος»
Τότε πάλι στον χρόνο
τον πανδαμάτορα
καταφεύγουμε και επικαλούμαστε διότι: «Πάντων των
αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν.» (Μένανδρος)
Αυτά, όμως, είναι άνευ σημασίας και άχρηστα για φέτος, γιατί ο καινούριος χρόνος θα είναι πολύ καλός. Δεν είμαι απολύτως σίγουρος, αλλά σας το εύχομαι ολόψυχα!…
Το ύψος της ζωής
σας
Υπάρχουν κάποια ημερολόγια τοίχου,
που ξεφυλλίζεις ένα φύλλο την ημέρα. Τι νομίζετε είναι η μια μέρα; Ένα φύλλο
χαρτιού που αφαιρείτε απ’ το ημερολόγιό σας (κι απ’ τη ζωή σας, παρότι δεν θέλω
να σας το θυμίζω).
Τα ημερολόγια αυτά έχουν πάχος 3
εκατοστά το λιγότερο. Δεν έχετε παρά να πολλαπλασιάσετε τα χρόνια σας επί 3 και
θα βρείτε πόσο ύψος έχει το βιβλίο της ζωής σας που ξεφυλλίσατε ως τώρα. Αν για
παράδειγμα είστε 50 ετών, το βιβλίο σας είναι 150 εκατοστά, δηλαδή ενάμισι μέτρο
ύψος. Μακάρι να το φτάσετε τρία μέτρα!
Αυτό, βέβαια, δεν μπορούν να το εφαρμόσουν οι γυναίκες, γιατί δεν λένε ποτέ τον πραγματικό πολλαπλασιαστέο (επειδή κρύβουν χρόνια), άρα δεν βγάζεις άκρη. Μην τους πεις για πολλαπλασιασμό! Μόνο αφαίρεση και...
