Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025 η γιορτή του Αγίου Χαραλάμπους στο Μοναστήρι της Γενέσεως της Θεοτόκου και Αγίου Χαράλαμπους του Πετρίλου όπου τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας από τον Καθηγουμένο της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πετρίλου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεοκλήτο Δήμου και Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα. Την παραμονή 9 Φεβρουαρίου 2025 τελέσθηκε στο Μοναστήρι πανηγυρικός εσπερινός.
Μετά τον εκκλησιασμό προσφέρθηκε τράπεζα (καφές και φαγητό) από τον ηγούμενο της μονής Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Δήμου, τον Ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοϊβόντα και με την συνεπικουρία των οικογενειών κ. Κώστα Γαντζούδη, κ. Θωμά Δημητρίου, κ. Δημητρίου Αργυρού και του κ. Τέλη Καμπούρη σε όλους του προσκυνητές που ανέβηκαν στο Μοναστήρι στο Πετρίλο για να εορτάσουν τον Άγιο Χαράλαμπο.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο διαβάστε περισσότερα…
Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025 η γιορτή του Αγίου Χαραλάμπους στο Μοναστήρι της Γενέσεως της Θεοτόκου και Αγίου Χαράλαμπους του Πετρίλου όπου τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας από τον Καθηγουμένο της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πετρίλου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεοκλήτο Δήμου και Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα. Την παραμονή 9 Φεβρουαρίου 2025 τελέσθηκε στο Μοναστήρι πανηγυρικός εσπερινός.
Μετά τον εκκλησιασμό προσφέρθηκε τράπεζα (καφές και φαγητό) από τον ηγούμενο της μονής Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Δήμου, τον Ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοϊβόντα και με την συνεπικουρία των οικογενειών κ. Κώστα Γαντζούδη, κ. Θωμά Δημητρίου, κ. Δημητρίου Αργυρού και του κ. Τέλη Καμπούρη σε όλους του προσκυνητές που ανέβηκαν στο Μοναστήρι στο Πετρίλο για να εορτάσουν τον Άγιο Χαράλαμπο.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο διαβάστε περισσότερα…
Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025 η γιορτή του Αγίου Χαραλάμπους στο Μοναστήρι της Γενέσεως της Θεοτόκου και Αγίου Χαράλαμπους του Πετρίλου όπου τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας από τον Καθηγουμένο της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πετρίλου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεοκλήτο Δήμου και Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα. Την παραμονή 9 Φεβρουαρίου 2025 τελέσθηκε στο Μοναστήρι πανηγυρικός εσπερινός.
Μετά τον εκκλησιασμό προσφέρθηκε τράπεζα (καφές και φαγητό) από τον ηγούμενο της μονής Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Δήμου, τον Ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοϊβόντα και με την συνεπικουρία των οικογενειών κ. Κώστα Γαντζούδη, κ. Θωμά Δημητρίου, κ. Δημητρίου Αργυρού και του κ. Τέλη Καμπούρη σε όλους του προσκυνητές που ανέβηκαν στο Μοναστήρι στο Πετρίλο για να εορτάσουν τον Άγιο Χαράλαμπο.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο διαβάστε περισσότερα…
Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025 η γιορτή του Αγίου Χαραλάμπους στο Μοναστήρι της Γενέσεως της Θεοτόκου και Αγίου Χαράλαμπους του Πετρίλου όπου τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας από τον Καθηγουμένο της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πετρίλου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεοκλήτο Δήμου και Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα. Την παραμονή 9 Φεβρουαρίου 2025 τελέσθηκε στο Μοναστήρι πανηγυρικός εσπερινός.
Μετά τον εκκλησιασμό προσφέρθηκε τράπεζα (καφές και φαγητό) από τον ηγούμενο της μονής Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Δήμου, τον Ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοϊβόντα και με την συνεπικουρία των οικογενειών κ. Κώστα Γαντζούδη, κ. Θωμά Δημητρίου, κ. Δημητρίου Αργυρού και του κ. Τέλη Καμπούρη σε όλους του προσκυνητές που ανέβηκαν στο Μοναστήρι στο Πετρίλο για να εορτάσουν τον Άγιο Χαράλαμπο.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο διαβάστε περισσότερα…
Βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 μέτρων, πάνω από τον συνοικισμό Αργυρέικα των Αγράφων, με θέα τους συνοικισμούς του Πετρίλου και στις μεσημβρινές πλαγιές της Γράπας που κατεβαίνουν από το όρος Βουτσικάκι, σε μία όμορφη κι απάνεμη τοποθεσία, σε ένα πραγματικό φυσικό μπαλκόνι.
Το Πετρίλο, του Δήμου Αργιθέας, στα Άγραφα, απλώνεται σε μία μεγάλη έκταση και αποτελείται από πολλούς οικισμούς: Τον Μάγειρο, τα Λειβάδεια, το Πολύδροσο (Καμπουρέικα), τα Αργυραίικα, τα Βλαχογιαννέικα, την Κρανιά (Χάρις), τους Βασιλάδες, το Χαλκιόπουλο, το Ρώσση, τα Τεκέικα, τα Κουκλαρέικα και τα Παγουρέικα ενώ είναι κτισμένο σε υψόμετρο περίπου τα 1.200 μέτρα ανάμεσα σε δυο μεγάλα βουνά, το Βουτσικάκι και το Ντελιδίμι.
Η Μονή Πετρίλου, είναι αφιερωμένη στη μνήμη της Γενέσεως της Θεοτόκου, ή όπως έχει επικρατήσει να λέγεται μεταξύ των κατοίκων της περιοχής το «Μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπου», λόγω της ύπαρξης του Χαριτόβρυτου τεμαχίου από το λείψανο του Αγίου, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή.
Από τα λίγα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα, τεκμηριώνεται η άποψη ότι, η Μονή, είχε μια συνεχή ζωντανή παρουσία τουλάχιστον από το 1600 ως Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή μάλιστα.
Πρώτος κτήτορας αναφέρεται σε μία παρρησία, ο Ιερομόναχος Δανιήλ ενώ ως ανακαινιστές παρουσιάζονται οι Ιερομόναχοι Ζωσιμάς και αργότερα ο ιερομόναχος Θεόκλητος και ο μοναχός Καλλίνικος γιατί η Μονή καταστράφηκε πολλές φορές από τις Τουρκικές επιδρομές, καθώς η οχυρωματική του θέση βοηθούσε να προφυλαχθούν μέσα σε αυτό οι μοναχοί και οι κάτοικοι του χωριού.
Από την αλληλογραφία του διδασκάλου του γένους, Αγίου Αναστασίου Γόρδιου (1654 - 1729), που υπογράφει χρονολογημένες επιστολές από τη Μονή το 1713, μαρτυρείται ότι η Μονή τότε είχε 47 μοναχούς.
O ίδιος ο Άγιος Αναστάσιος ο Γόρδιος, μαθητής του Αγίου Ευγενίου Γιαννούλη φιλοξενήθηκε στο Μοναστήρι, ενώ δίδασκε στο «σχολείο κοινών γραμμάτων», το οποίο είχε ιδρύσει και συντηρούσε η Μονή.
Η Παναγία στο υπέρθυρο της εισόδου, στο Καθολικό της Μονής
Η σημερινή μορφή του Μοναστηριού είναι νεότερη με το καθολικό να χρονολογείται το 1830, όπως μαρτυρείται από επιγραφή στη θύρα, (επιγραφή από κτίσεως κόσμου ΖΤΛΗ = 1830 - 1829).
Ο εσωτερικός διάκοσμος του καθολικού αποτελείται από σχεδόν 140 έντονες χρωματικά τοιχογραφίες τού περιοδεύοντος συνεργείου των Σαμαριναίων αδελφών Ματθαίου και Μιχαήλ Παπαϊωάννου το 1851, όπως μαρτυρείται από την αναθηματική επιγραφή.
Ακόμη πολύ εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο με διαμπερή διακόσμηση και παραστάσεις πάνω και κάτω από τις εικόνες, από τις οποίες αυτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο τέμπλο χρονολογείται από το 1700.
Από το Μοναστήρι σώζονται οι δύο πτέρυγες που χρονολογούνται από το 1906 στα νότια και στα δυτικά, η ανατολική δεν υπάρχει πλέον, όπως και το παλιό δίκτυο ύδρευσης που μετέφερε νερό από την «μάνα τοῦ νερού», όπως ονομάζεται η πηγή που μέχρι σήμερα υδροδοτείται η Μονή.
Η κατασκευή του διώροφου μεγαλοπρεπούς κτηρίου των κελιών κτίστηκε με την βοήθεια των κατοίκων και ήταν ένας πραγματικός άθλος, μία απόδειξη ότι η Μονή είχε ακόμη ανθηροὺς πόρους από τα κτήματα, τα αιγοπρόβατα και...
Βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 μέτρων, πάνω από τον συνοικισμό Αργυρέικα των Αγράφων, με θέα τους συνοικισμούς του Πετρίλου και στις μεσημβρινές πλαγιές της Γράπας που κατεβαίνουν από το όρος Βουτσικάκι, σε μία όμορφη κι απάνεμη τοποθεσία, σε ένα πραγματικό φυσικό μπαλκόνι.
Το Πετρίλο, του Δήμου Αργιθέας, στα Άγραφα, απλώνεται σε μία μεγάλη έκταση και αποτελείται από πολλούς οικισμούς: Τον Μάγειρο, τα Λειβάδεια, το Πολύδροσο (Καμπουρέικα), τα Αργυραίικα, τα Βλαχογιαννέικα, την Κρανιά (Χάρις), τους Βασιλάδες, το Χαλκιόπουλο, το Ρώσση, τα Τεκέικα, τα Κουκλαρέικα και τα Παγουρέικα ενώ είναι κτισμένο σε υψόμετρο περίπου τα 1.200 μέτρα ανάμεσα σε δυο μεγάλα βουνά, το Βουτσικάκι και το Ντελιδίμι.
Η Μονή Πετρίλου, είναι αφιερωμένη στη μνήμη της Γενέσεως της Θεοτόκου, ή όπως έχει επικρατήσει να λέγεται μεταξύ των κατοίκων της περιοχής το «Μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπου», λόγω της ύπαρξης του Χαριτόβρυτου τεμαχίου από το λείψανο του Αγίου, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή.
Από τα λίγα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα, τεκμηριώνεται η άποψη ότι, η Μονή, είχε μια συνεχή ζωντανή παρουσία τουλάχιστον από το 1600 ως Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή μάλιστα.
Πρώτος κτήτορας αναφέρεται σε μία παρρησία, ο Ιερομόναχος Δανιήλ ενώ ως ανακαινιστές παρουσιάζονται οι Ιερομόναχοι Ζωσιμάς και αργότερα ο ιερομόναχος Θεόκλητος και ο μοναχός Καλλίνικος γιατί η Μονή καταστράφηκε πολλές φορές από τις Τουρκικές επιδρομές, καθώς η οχυρωματική του θέση βοηθούσε να προφυλαχθούν μέσα σε αυτό οι μοναχοί και οι κάτοικοι του χωριού.
Από την αλληλογραφία του διδασκάλου του γένους, Αγίου Αναστασίου Γόρδιου (1654 - 1729), που υπογράφει χρονολογημένες επιστολές από τη Μονή το 1713, μαρτυρείται ότι η Μονή τότε είχε 47 μοναχούς.
O ίδιος ο Άγιος Αναστάσιος ο Γόρδιος, μαθητής του Αγίου Ευγενίου Γιαννούλη φιλοξενήθηκε στο Μοναστήρι, ενώ δίδασκε στο «σχολείο κοινών γραμμάτων», το οποίο είχε ιδρύσει και συντηρούσε η Μονή.
Η Παναγία στο υπέρθυρο της εισόδου, στο Καθολικό της Μονής
Η σημερινή μορφή του Μοναστηριού είναι νεότερη με το καθολικό να χρονολογείται το 1830, όπως μαρτυρείται από επιγραφή στη θύρα, (επιγραφή από κτίσεως κόσμου ΖΤΛΗ = 1830 - 1829).
Ο εσωτερικός διάκοσμος του καθολικού αποτελείται από σχεδόν 140 έντονες χρωματικά τοιχογραφίες τού περιοδεύοντος συνεργείου των Σαμαριναίων αδελφών Ματθαίου και Μιχαήλ Παπαϊωάννου το 1851, όπως μαρτυρείται από την αναθηματική επιγραφή.
Ακόμη πολύ εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο με διαμπερή διακόσμηση και παραστάσεις πάνω και κάτω από τις εικόνες, από τις οποίες αυτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο τέμπλο χρονολογείται από το 1700.
Από το Μοναστήρι σώζονται οι δύο πτέρυγες που χρονολογούνται από το 1906 στα νότια και στα δυτικά, η ανατολική δεν υπάρχει πλέον, όπως και το παλιό δίκτυο ύδρευσης που μετέφερε νερό από την «μάνα τοῦ νερού», όπως ονομάζεται η πηγή που μέχρι σήμερα υδροδοτείται η Μονή.
Η κατασκευή του διώροφου μεγαλοπρεπούς κτηρίου των κελιών κτίστηκε με την βοήθεια των κατοίκων και ήταν ένας πραγματικός άθλος, μία απόδειξη ότι η Μονή είχε ακόμη ανθηροὺς πόρους από τα κτήματα, τα αιγοπρόβατα και...
