Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος
Το πιο αξιόλογο μνημείο της Οξυάς Μουζακίου είναι το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, το οποίο ιδρύθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα και είναι κτισμένο σε ένα μικρό και στρογγυλό πλάτωμα με θαυμάσια θέα.
Το καθολικό της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος του είναι τρίκογχος σταυρεπίστεγος ναός αθωνίτικου τύπου (χρονολογίας 1662) ενώ ο νάρθηκας μεταγενέστερης. Οι τοιχογραφίες είναι του 1682 ενώ οι δεσποτικές εικόνες, του Χριστού και της Παναγίας, φέρουν τις χρονολογίες 1735 και 1785.
Στοιχεία, χρονολογία σε πέτρα του ναού, μαρτυρούν ότι ο ναός αυτός είναι πιθανό να υπήρχε από πολύ νωρίτερα και συγκεκριμένα από τον 11 ο αι. (1020) και σύμφωνα με επιγραφή πάνω από την είσοδο του ναού, αυτός ανακαινίσθηκε το έτος 1662 ενώ άλλη επιγραφή μαρτυρεί ότι το έτος 1682 ολοκληρώθηκε η αγιογράφησή του, βυζαντινής αυστηρά τεχνοτροπίας.
Το μοναστήρι είναι σήμερα φτωχό σε κειμήλια. Κατά την Τουρκοκρατία οι κατακτητές άρπαξαν ότι ήταν πολύτιμο και είχε αξία, ενώ η εγκατάλειψη κατά τα τελευταία μέχρι και το 1940 χρόνια συμπλήρωσε την καταστροφή. Την περίοδο, μάλιστα, αυτή το μοναστήρι, λόγω... της ολοκληρωτικής εγκατάλειψής του, παρουσίαζε εικόνα ερείπωσης. Καθοριστική για την επιβίωσή του ήταν, τότε αλλά και μεταγενέστερα, η συμβολή του μακαριστού ιερέως Θωμά Κούτσικου, ο οποίος το παρέλαβε σχεδόν ερειπωμένο και κατάφερε όχι μόνο να αποτρέψει την ολοκληρωτική του καταστροφή αλλά να το παραδώσει γεμάτο ζωή στις επόμενες γενιές.
Από τις εργασίες για την αναστύλωση του μοναστηριού, που έγιναν από τον παραπάνω ιερέα, ξεχωρίζουν η ανακατασκευή του παλιού υδραγωγείου το 1945, η ανέγερση των βορειοδυτικών κελιών το 1965, η προσθήκη νάρθηκα στον κυρίως ναό, που έγινε το 1951 και σήμερα χρησιμοποιείται ως γυναικωνίτης, η κατασκευή, το 1965, του επιβλητικού δωδεκάμετρου καμπαναριού, που δεσπόζει στη θέση του εντυπωσιακό μέχρι και σήμερα. Σημαντικότατο είναι επίσης και το έργο του σημερινού ιερέα του μοναστηριού Κωνσταντίου Τόλια, που μερίμνησε για την επέκταση των εγκαταστάσεών του, την αποτροπή της ολοκληρωτικής καταστροφής των αγιογραφιών του, την ανάπτυξη δραστηριοτήτων με σκοπό να διατηρηθεί η ζωή σ’ αυτό. Κατά την περίοδο της ακμής του το μοναστήρι διατηρούσε μεγάλη κινητή (ζώα, μικρά ή μεγάλα) και ακίνητη περιουσία, κυρίως κτήματα, καλλιεργήσιμα και μη, τα οποία όμως αργότερα πουλήθηκαν ή απαλλοτριώθηκαν.
Πηγή: https://www.oxyakarditsas.gr/about-oxya/
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου