Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 66
…κάθε φέτος και χειρότερα
Πολλές φορές και για
διάφορους λόγους λέμε ή ακούμε από άλλους το «κάθε πέρυσι και καλύτερα, κάθε φέτος και
χειρότερα». Μπορεί να είναι έτσι,
μπορεί και να μην είναι. Εξαρτάται σε τι αναφέρεται αυτή η διαπίστωση και ποια
πράγματα ή γεγονότα συγκρίνει. Κάποια είναι καλύτερα, κάποια είναι χειρότερα και κάποια
παραμένουν ίδια. Όμως, δεν μπορούμε και να συμφωνήσουμε όλοι για το τι είναι το
καθένα από αυτά τα κάποια… Έτσι, μπορεί τα ίδια να παραμένουν ίδια, εσύ να τα
βλέπεις ίδια και μερικοί να σου λένε ότι δεν είναι ίδια. Αναρωτιέσαι μήπως
πίνουν τίποτε χαλασμένα αλκοολούχα, αλλά έχεις και την αμφιβολία σου μήπως δεν
βλέπεις καλά και τραβάς γραμμή για τον οφθαλμίατρο, να σου κάνει έναν έλεγχο και
να σου δώσει και κάνα κολλύριο της προκοπής…
Άλλα, όμως, έχουν τη σημασία και την πρακτική αξία, αρκεί να πάρουμε ως
βάση ότι το
καλύτερο και το χειρότερο δεν σώνεται ποτέ. Διαπιστώνουμε τότε ότι αυτά
που θεωρούμε σημαντικά μπορεί να είναι ή να αποδειχτούν ασήμαντα και το
αντίστροφο. Κανένας δεν ξέρει τι είναι για καλό και τι για κακό. Ο λαός μας
πολύ σοφά έλεγε, για να ενισχύει και την αισιοδοξία του: «κάθε εμπόδιο για καλό»…
Οι λύσεις, βέβαια, δεν έρχονται με τις διαπιστώσεις, αλλά με τις προσπάθειες και τους αγώνες. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες…
Καταστροφή…
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις είναι και οι τελευταίες καταστρεπτικές
πλημμύρες του Σεπτεμβρίου. Μέχρι τότε γκρινιάζαμε (και με το δίκιο μας) για τις
λακκούβες των δρόμων μας. Σήμερα κανένας δεν τις θυμάται. Είναι τόσο ασήμαντες
πια, τώρα που το οδικό δίκτυο της περιοχής μας καταστράφηκε σε βαθμό που ακόμα
δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Αποκλεισμένα χωριά και δύσκολη ή αδύνατη η συγκοινωνία
από και προς την Αργιθέα. Αυτή τη συνθήκη βιώνουν οι μόνιμοι κάτοικοί της, αλλά
και όσοι έχουν ανάγκες μετακίνησης.
Ας κρατήσουμε το θετικό ότι δεν είχαμε απώλεια ανθρώπινης ζωής, όπως
έγινε σε άλλες περιοχές του νομού μας ή
όπου αλλού συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις. Οι καταστροφές στα άλλα χωριά,
στο Μουζάκι και στην Καρδίτσα είναι τεράστιες και δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
Ο νομός μας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης πια...
Ως προς τα υπόλοιπα μπαίνουμε ξανά σε μια περιπέτεια. Μέτρο μέτρο και με πολλούς αγώνες τον αποκτήσαμε αυτόν τον δρόμο, έστω με την προχειρότητά του, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις κακοτεχνίες του… Πριν προλάβει...
να ενοποιηθεί εσωτερικά η Αργιθέα αποκόπτεται πάλι οδικά και ξαναμετράει πληγές.
Οι Αργιθεάτες δεν είμαστε άμαθοι από περιπέτειες. Όμως, χρειάζεται και
να μαθαίνουμε απ’ τις περιπέτειες, για να αποφεύγουμε λάθη που στοιχίζουν. Ας
αναρωτηθούμε, γιατί δεν έπεσαν οι παλιές γέφυρες, που, δυστυχώς, παραμένουν
χωρίς συντήρηση; «Το ποτάμι εκεί που πέρασε θα
ξαναπεράσει…», έλεγαν οι παλιοί με απόλυτη βεβαιότητα από την εμπειρία
τους.
Ίσως, αυτή η περιπέτεια να είναι και μια προειδοποίηση. Οι αλόγιστες παρεμβάσεις στο περιβάλλον θα φέρνουν ως λογικές
συνέπειες ανυπολόγιστες επιπτώσεις. Ας σκεφτούμε τι θα γινόταν, αν υπήρχαν
αυτοί οι δρόμοι που χρειάζονται για τα φαραωνικά έργα εγκατάστασης ανεμογεννητριών
στα βουνά μας. Ολόκληρες πλαγιές θα έπαιρναν τον κατήφορο (μου διέφυγε ότι θα
είχαν μελέτες μηχανικού και μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων), αλλά θα σας τα
πει καλύτερα παρακάτω ο Αλέξης σε μικρό απόσπασμα από πρόσφατο κείμενό του.
Ο λόγος στον Αλέξη Καρδαμπίκη, δήμαρχο Αγράφων:
«Βλέποντας τις μεγάλες καταπτώσεις, τις πεσμένες γέφυρες, τους
διαλυμένους δρόμους… αναρωτήθηκα: Οι σχεδιάζοντες, οι γνωρίζοντες και οι μη
γνωρίζοντες θιασώτες της εγκατάστασης βιομηχανικού πάρκου ανεμογεννητριών στα αγραφιώτικα
βουνά, το ελάχιστο που οφείλουν να κάνουν είναι να ξανασκεφθούν τη θέση τους…
μετά τις πρόσφατες μεγάλες κατολισθήσεις και καταστροφές στο Δήμο Αγράφων και
στους διπλανούς μας Δήμους.
Μια
απλή επίσκεψη θα πείσει και τον πιο δύσπιστο, ότι εδώ πάει να γίνει μια
καταστροφή, πλην εκείνων που βλέπουν μόνο το κέρδος και το εφήμερο χρήμα.
Φανταστείτε πού θα πήγαιναν τα βουνά μας και οι ανεμογεννήτριες μαζί, με τόσα
νερά μετά και το πέσιμο 6000 κυβικών μέτρων μπετόν πάνω στα βουνά και μετά το
άνοιγμα χιλιάδων χιλιομέτρων νέων χωματόδρομων».
Μακάρι, αυτό το κείμενό σου να διαβαστεί απ’ όλους του Αγραφιώτες και να
προβληματιστούν για τον τόπο μας!…
Της ΔΕΗς… ΔΕΗθώμεν!...
Υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν την καταστροφή ευκαιρία διαφήμισης και
προπαγάνδας.
Η εταιρεία ΔΕΗ Ανανεκρώσιμες στηρίζει
τις πληγείσες περιοχές της Καρδίτσας (κι τα φασ’λόξυλα στηρίζουν τ’ς φασ’λιές,
αλλά δεν του λεν…). Συνεργάζεται, λέει, με τους αρμόδιους φορείς, διαθέτει τα
μηχανήματά της από το εργοτάξιο κατασκευής αιολικού (ελπίζουμε να μάθουμε απ’
τους φορείς με ποιον τρόπο εμπλέκεται), για να συνδράμει στην αποκατάσταση των ζημιών. Πήρε «Αέρα» το «Αφεντικό» και λέει
ό,τι θέλει (τρελάθηκε το αφεντικό που λένε και στα παζάρια…). Μας υπενθυμίζει
ότι οι θεμελιώδεις της αξίες είναι να στέκεται αρωγός στους κατοίκους με σκοπό
την επιστροφή στην ομαλή καθημερινότητα (κι εμείς νομίζαμε ότι έχει σκοπό το
κέρδος).
Άιντε, τώρα να ψάξω να βρω κι εγώ θεμελιώδεις αξίες για το Καφενείο!...
Δεν παίρνουνε τα γράμματα, μα είναι καλά στη μάσα…
Νεονανούρισμα (όχι νιαούρισμα, μωρέ!…)
Τον όρο υπνοπαιδεία
τον έκλεψα απ’ τον αείμνηστο Μανώλη*
Ανδρόνικο. Οι αείμνηστοι, βλέπετε, δεν μπορούν να σου κάνουν μήνυση ούτε εμείς
μπορούμε να κάνουμε το ίδιο στους αείμνηστους. Κάπως έτσι τη γλίτωσε πρόσφατα
κι ο σπουδαίος φωτογράφος Σπύρος Μελετζής… (ξέρω τι λέω, παρακαλώ μην με
διακόπτετε!...) Τον έσωσε ο θάνατος!… (αλλιώς θα πέθαινε από αηδία…) Τυχερέ,
Μελετζή!...
άλλαξε κι ο Μανωλιός κι έβαλε το ο αλλιώς…
Αργότιρα θα βάλου κι κάνα πουλιτικό μέσουν να του διουρίσω!...
Ας κοιμούνται στα θρανία, να μην κάνουν φασαρία…
Ο ύπνος τρέφει τα παιδιά κι ο ήλιος τα μοσχάρια
(σχολεία στην κατάληψη κι οι μαθητές ντουβάρια…)
και το κρασί τους γέροντες τους κάνει παλληκάρια.
(μα όταν το τσούζουνε πολύ γίνονται και γομάρια…)
Τώρα, τι σχέση μπορεί να έχουν τα παιδιά με τους γέροντες, ένα βρίσκω να σας πω:
Πολλά παιδιά και πολλοί νέοι σήμερα είναι πιο γέροντες κι από τους γέροντες…
Μασκολείον ή μασχολείον… Από το μάσκα και σχολείο παράγεται, Γρίβα, τι το κοιτάς περίεργα; (Μην επιμένεις να σου πω και τι παράγεται στο μασκοσχολείον!...)
Η σχολική χρονιά που άρχισε χαρακτηρίζεται
από τη χρήση μάσκας σε μαθητές και
δασκάλους. Το σχολείο έγινε για όλους μια πολύ δύσκολη υπόθεση. «Με τη μάσκα τα βάζω, με τη
μάσκα τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και δεν
προχωράν;…»
Στην αρχή υπήρξαν και αντιδράσεις. Άλλοι
συμφωνούσαν και άλλοι διαφωνούσαν με τη μασκοφορία. Χωρίστηκαν έτσι σε… μασκαράδες
και αντιμασκαράδες… Πολλοί άνθρωποι έκαναν και διαδηλώσεις εναντίον της μάσκας
στα σχολεία.
Τόσα χρόνια δεν βρήκαν άλλη αιτία να
διαδηλώσουν για τα δεινά, τα χάλια και τα αδιέξοδα της Παιδείας, η μάσκα τους
πείραξε!...
Κι όμως!... Η μάσκα θα λύσει πολλά προβλήματα
στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας και της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων, όπου «τα παιδία παίζει»,
αρκεί να γίνει σωστά η χρήση της.
Στην αρχή είπαν ότι είναι μεγάλες οι μάσκες.
Κανείς δεν είδε τα θετικά. Η μάσκα ήταν σχεδόν ολόσωμη και επανέφερε,
επιτέλους, την καταργημένη ποδιά… Η ομοιομορφία των μαθητών επανήλθε. Ανοίγει ο
δρόμος και για το πηλήκιο, ώστε οι μαθητές να μπορούν να βάζουν εκεί και το
μηδέν των διαιρέσεών τους (δηλαδή, μηδέν στο πηλήκιο
που έλεγε κι ο ΓΑΠ…) Επίσης, στα νήπια και στα μικρότερα παιδιά αντικαθιστούσε
επιτυχώς τη σαλιάρα.
Μεγάλη μάσκα σημαίνει και μεγάλη επιφάνεια.
Ένας επιμελής μαθητής μπορεί να γράψει εκεί σε σκονάκι όλα τα μαθήματα της
μέρας και να γράφει εικοσάρια, χωρίς να μπορεί ο καθηγητής να τον ελέγξει.
Η μάσκα θα κρύβει αυτόν που θα μιλάει, αυτόν
που θα μουγκρίζει μέσα στην τάξη και έτσι θα εκπαιδεύεται καλύτερα ο μαθητής,
για να αποκτήσει συμπεριφορά του όχλου και να καλύπτεται ανάμεσα στο πλήθος.
Επανιδρύεται ο Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών
Βιβλίων, αλλά, δεν θα τυπώνει βιβλία, θα ράβει μάσκες (!)… Κάθε μάσκα θα έχει
το δικό της λογότυπο (για να ανεβάσουμε και λίγο το κόστος) και κάθε μαθητής θα
επιλέγει τη μάσκα με τον αγαπημένο του ήρωα (!)… Το είπε στα σοβαρά η πάντα
γελαστή επί της Παιδείας υφυπουργός. Έτσι και δεν βρήκε ο Κωστάκης τον Μόγλη
και η Ελενίτσα την Κοκκινοσκουφίτσα, δεν μπορεί ν’ αρχίσει το μάθημα… (άφησε
κάτω τον Πινόκιο, παλιόπαιδο! Είναι για την
Κεραμέως αυτή η μάσκα...)
Επιτέλους! Πιάσαμε τον διαχρονικό στόχο του
15% του προϋπολογισμού για την Παιδεία… (12% για τις μάσκες και 3% για τα
υπόλοιπα)
Κι ο δάσκαλος…
«Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!» (χωρίς
σμίλες και άλλα εργαλεία!...)
Ποιος μπορεί να καταλάβει πόσο
δύσκολο έγινε πια το έργο του;
Να μιλάει με τη μάσκα, να μην
μπορεί να πλησιάσει τον μαθητή, να προσέχει για την τήρηση των υγειονομικών
μέτρων, να μην μπορεί να ελέγχει τα
τετράδια και τις εργασίες των μαθητών, να μην έχει ούτε λεπτό για ξεκούραση
ακόμα και στο διάλειμμα… Εκπαίδευση εξ αποστάσεως… Διδασκαλία με κάθε είδους
δυσκολία…
Τι να σου πούμε, δάσκαλε;... «Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη.
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το
παλάτι!»
Ίτε,
παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα!...
Μην το ακούτε!... Καταληψούτε και καταστροφούτε σχολείον, απαγορευούτε
διδασκαλίαν, καταργούτε δημοκρατίαν, επιβαλούτε την αναρχίαν, προχωρούτε κι όλα
μπροστά σας θα τα ευρούτε! Νυν υπέρ
πάντων αυτών! Νυν εμπρός για τον
γκρεμόν!
Δεν πρόλαβαν ν’ ανοίξουν τα σχολεία, άρχισαν
οι καταλήψεις. Τα παιδιά πρέπει να εκπαιδευτούν και στον φασισμό και στον
βανδαλισμό, ώστε να αποκτήσουν πνευματικά εφόδια για το μέλλον.
Παιδαγωγικά θα αντιμετωπίσουμε τις
καταλήψεις, ξαναείπε η υφυπουργός. Να δίνετε και μόρια στους καταληψίες, ώστε
να μπαίνουν ευκολότερα και στο Πανεπιστήμιο!... Συνεργαστείτε και με καμιά ΜΚΟ
να φέρνει σάντουιτς και καφέ στα παιδιά, για να την περνάνε… ζάχαρη, κυρία
Ζαχαράκη!
Μισή ήταν η προηγούμενη σχολική χρονιά. Πάση
θυσία μισή πρέπει να γίνει και η καινούργια… Σιγά μην εμπιστευτούμε τον
κορονοϊό, για να την περικόψουμε!... Θα το πετύχουμε δια της καταλήψεως…
Περιληπτικά θα αναπτύξομεν το αργο-σχολικόν έτος!... Απέραντη θλίψη… Τριάντα
και πλέον χρόνια συνθλίβεται η κάθε προσπάθεια εκπαίδευσης ανάμεσα στις
συμπληγάδες της εγκατάλειψης και της κατάληψης…
Η καλύτερη λύση είναι να σταματήσουν τα σχολεία. Όλοι οι μαθητές να μπαίνουν κατευθείαν στα Πανεπιστήμια! Έτσι θα γλιτώσουμε χρόνο και χρήματα. Παλιά στους δέκα περνούσε ο ένας στα ΑΕΙ. Τώρα στους δέκα περνάνε οι εννιά (ο αποτυχών ξέχασε να συμπληρώσει το μηχανογραφικό). Αυτό δείχνει αυτή η απλή μέθοδος των τριών, όπου τα ποσά είναι πάντα αντιστρόφως ανάλογα και τα αποτελέσματα ευθέως παράλογα… Ζήτω, η μέθοδος των τριών!... Με μέσο όρο τρία περνάς!... Με τρεις χιλιάδες μόρια περνάει ο άλλος στο Μαθηματικό. Λογικά πρέπει να έγραψε την προπαίδεια του 1 (μία μία μία, μία δύο δύο… συνέχα το, ξεφτέρι μου!...) Λογικά, επίσης, αν πάρει αυτός πτυχίο μαθηματικών, εγώ από καφετζής θα γίνω αστροναύτης.
Τρεις το λάδι, τρεις το
ξύδι, τρεις το Μαθηματικό… (τρία π’λιά κι ένας μπούφος…)
Σαμιώτισσα, Σαμιώτισσα, στη Σάμο εγώ θα ’ρθω
και φοιτητής θα
γίνω στο Μαθηματικό…
Σαμιώτισσα,
Σαμιώτισσα, θα έρθω να σπουδάσω,
μα βλέπω λίγο δύσκολα
πτυχίο ν’ αποσπάσω…
ρεφραίν
Τρία παιδιά, τρία παιδιά λυκειόπαιδα, περάσανε με τρία στην τριτοβάθμια…
(Συγχαρητήρια!... Καλές σπουδές!... Και καλό κουράγιο στους γονείς!...)
Τα τελευταία χρόνια οι επιδόσεις των μαθητών
πέφτουν. Τα αποτελέσματα ειδικά στην Νεοελληνική Γλώσσα είναι αποκαρδιωτικά.
Αποτυπώνεται η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο βαδίζει με πιλοτικά προγράμματα δίχως πιλότο και,
προπαντός, δίχως προορισμό. Ευθύνεται γι’ αυτό το σχολείο, αλλά και τα
φροντιστήρια, όπου πάνε οι μαθητές. (Εξαιρείται το φροντιστήριο του Πάνου Στάθη
στην Έδεσσα, όμως, δεν μπορούνε να πάνε όλοι οι μαθητές στον Πάνο… Πάνο, τζάμπα
διαφήμιση δεν κάνω!...)
Γι’ αυτό το χάλι
πρώτα φταίμε εμείς και ύστερα οι άλλοι…
Προσοχή! Προσοχή! Μην περνάτε έξω από το
Πανεπιστήμιο!... Έτσι και πέρασες, σε
αρπάζουν με το ζόρι και σε εγγράφουν ως φοιτητή.
«Ελάτε, κύριε, είναι εντελώς δωρεάν η εγγραφή
σας. Θα έχετε σίτιση και μειωμένο εισιτήριο στα μέσα μεταφοράς. Τι έχετε να
χάσετε; Εμείς, αν ξεμείνουμε από φοιτητές, θα χάσουμε τη δουλειά μας. Θα
μείνουν ξενοίκιαστες οι γκαρσονιέρες της πόλης μας, θα κλείσουν οι καφετέριες, οι ταβέρνες και θα καταστραφούν άδικα γυράδικα και
φαστφουντάδικα…»
Το καλύτερο θα ήταν να παίρνουμε δυο τρία
πτυχία, χωρίς να πηγαίνουμε σε καμιά σχολή, χωρίς να διαβάζουμε και να σπάμε το
κεφάλι μας, χωρίς να γράφουμε εξετάσεις. Η μέθοδος βρέθηκε: Να περαστούν τα μαθήματα…
Το ανακάλυψαν φοιτητές στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο και το πρότειναν σε συγκέντωση διαμαρτυρίας: «Θεωρούμε πως είναι δίκαιο
να περαστούν τα μαθήματα και να προαχθούμε στο επόμενο εξάμηνο, πως είναι λογικό
να μη γίνει η εαρινή εξεταστική…»
Και δίκαιο και λογικό… Αυτό είναι!... Να
περαστούν!... Και στους διαβασμένους και στους αδιάβαστους! Άνευ εξετάσεων!
Περαστικά μας!...
Από την εκπαίδευση της ήσσονος προσπάθειας
προχωράμε στην εκπαίδευση της ντιπ προσπάθειας…
«Τριών δει παιδεία: φύσεως, μαθήσεως,
ασκήσεως». Άιντε, πάλι με το
τρία κι εσύ, Αριστοτέλη, με τα
ρητά σου!... Κι εμείς το ξέρουμε ότι τρία
πράγματα χρειάζονται για την εκπαίδευση: η φύση, η μάθηση και η
άσκηση… Τι είμαστε, υπουργοί Παιδείας να μην το ξέρουμε;…
Μόνο έτσι, θα θρέψουμε καρπούς!... Ποιος το είπε, ποιος το είπε, ψάξτε μόνοι σας να βρείτε!...
Πικρές και… άβολες
αλήθειες
«Όποιος λέει την αλήθεια έχει τον Θεό βοήθεια». Με τους ανθρώπους δυσκολεύεται λίγο…
«Το να και το θα τα ’σπειραν και δεν
φύτρωσαν». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Δεν πειράζει καπετάν Θοδωράκη! Δεν μας
νοιάζει πια για την παραγωγή, για τις επιδοτήσεις έχουμε έγνοια…
Όλοι σε καταλαβαίνουν, αν είσαι και με τον
χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα και καλύτερα απ’ όλους ο δασοφύλακας…
Όσοι πατούν σε δύο βάρκες κάποια στιγμή θα
πέσουν στη θάλασσα. Συνιστάται σωσίβιο σαμπρέλας από ρόδα γεωργικού ελκυστήρα,
σύστημα αναπνευστήρα και μπρατσάκια (καλού – κακού, ας υπάρχουν κι αυτά!...
)
«Θέλει
αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Ανδρέας Κάλβος
Και να λες ελεύθερα τη
γνώμη σου θέλει πια αρετή και τόλμη… Μας έφαγε ο τακτικισμός, η ρεαλιστική
πολιτική, ο φόβος του ορθού λόγου κι η πονηριά ότι θα βγάλουν άλλοι… το φίδι
από την τρύπα. Χρυσούς κανών η ουδετερότητα…
Όμως, ουδετερότητα δικαιούνται μόνο τα ουδέτερα… όχι, οι υπεύθυνοι πολίτες…
«Αν δεν πετύχεις με την πρώτη, σταμάτα να ασχολείσαι με τον
αλεξιπτωτισμό!...»
Κάπου το διάβασα κι αυτό και σας το μεταφέρω
με τη συμβουλή: ιδιαίτερη προσοχή σ’ όσους πηδούν από ελικόπτερα, μην πιαστούν
από κανέναν έλικα!…
Όπου
μιλούν τα πράγματα, τα στόματα σωπαίνουν. (για να μην εκτίθενται κιόλας…)
Φωτογραφίες…
που βλέπετε στου Καφενείου την αρχή;
Ποιος χάραξε χωρίς έναν διαβήτη
ουράνιο τόξο σαν σταμάτησε η βροχή;
Όταν εσείς δεν βρείτε την απάντηση,
μην περιμένετε κανείς να σας το πει…
Έχω γενέθλια σήμερα.
5/10/20
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου