Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 Νο 05



 

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 στο διαβάστε περισσότερα...

Εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 Νο 04 (Ενημέρωση νέου ταχυδρόμου)




Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020   (Ενημέρωση νέου ταχυδρόμου) στο διαβάστε περισσότερα...

Εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 Νο 03 (Το ρέμα της Λεύκας τεσσεράμισι 4 ½ χρόνια ύστερα από την καταστροφή του δρόμου από την έντονη βροχόπτωση της 11ης Οκτωβρίου 2015)





Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την κατάσταση του δρόμου στο Ρέμα της Λεύκας μετά από τεσσεράμισι  (4 ½) χρόνια  ύστερα από την καταστροφή του δρόμου από την έντονη βροχόπτωση της 11ης Οκτωβρίου 2015  στο διαβάστε περισσότερα...

Εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 Νο 02





Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 στο διαβάστε περισσότερα...

Εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 Νο 01





Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την εξόρμηση στην Ανατολική Αργιθέα την 3-6 Ιουλίου 2020 στο διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020

Βιότοπος Κατούνας Καρδίτσας DJI 0393


Ο Βιότοπος Κατούνας εκτείνεται στους ορεινούς όγκους των Αγράφων, βρίσκεται  49 χλμ.  ΝΔ της πόλης των Τρικάλων, 75 χλμ. δυτικά της πόλης της Καρδίτσας και απέχει έξι χλμ. από τον οικισμό Ελληνικά Αργιθέας.   Είναι έκτασης 3.100 στρεμμάτων και  αποτελεί μέρος του συνιδιόκτητου δάσους Κατούνας συνολικής έκτασης 7.120 στρεμμάτων. Οι 89 συνιδιοκτήτες του δάσους Κατούνας  είναι κάτοικοι Ελληνικών και η έκταση ανήκει δασικά στο Δασαρχείο Τρικάλων και διοικητικά στο Ν. Καρδίτσας. 

Στο σύνολό της η έκταση εμφανίζει ποικιλία υψομέτρων, που κυμαίνονται από 900 έως 1.935 μέτρα, έχει  δασικές εκτάσεις με  οξιές,  έλατα και ψευδαλπικές εκτάσεις.  Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως βοσκότοπος, μέχρι το 1954, όπου αρχίζει η δασική του εκμετάλλευση, ενώ  το υπόλοιπο του δασοκτήματος, δηλαδή οι γυμνές, θαμνοσκεπείς και μερικώς δασοσκεπείς εκτάσεις, χρησιμοποιούνταν μέχρι και το 1997 ως ενοικιαζόμενος θερινός βοσκότοπος. Από το 1998 και μετά η έκταση τέθηκε υπό περιβαλλοντική διαχείριση, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΟΚ) 2078/92 που μεταξύ άλλων περιλάμβανε και το πρόγραμμα μακροχρόνιας παύσης εκμετάλλευσης και περιβαλλοντικής διαχείρισης του βιοτόπου. 

Από το 1998 και χωρίς διακοπή για μια 10ετία (1998-2008), η έκταση των 3.100 στρεμμάτων  βρίσκονταν  υπό αυστηρή, καλά σχεδιασμένη περιβαλλοντική διαχείριση.  Βασικός σκοπός αυτής της δράσης  ήταν η βελτίωση βιοτικών και αβιοτικών συνθηκών και η δημιουργία, ανάδειξη πρότυπου οικολογικού πάρκου, με πολλαπλές δυνατότητες ανάπτυξης της περιοχής. Απαγορεύτηκε  η βόσκηση σ’ ολόκληρη την έκταση,  έγινε φύλαξη του βιότοπου από βόσκηση και λαθροθηρία, έγινε καθαρισμός ανεπιθύμητων ειδών, έγιναν αναδενδρώσεις, έγινε συντήρηση και συμπλήρωση του δικτύου μονοπατιών, έγινε  έλεγχος της διάβρωσης των εδαφών, κατασκευάστηκε ξενώνας-καταφύγιο, καθώς και  το εξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων, και τέλος έγινε καταγραφή και παρακολούθηση της εξέλιξης της βλάστησης σε όλη την έκταση. 

Μετά τη λήξη του προγράμματος περιβαλλοντικής διαχείρισης του Βιότοπου της  Κατούνας όλα πλέον  σε αυτό το  πρότυπο οικολογικό πάρκο έχουν εγκαταλειφθεί.

 Δείτε περισσότερες φωτογραφίες   στο διαβάστε περισσότερα…

Το μονότοξο Γεφύρι του Τριζόλου DJI 0390

Το Γεφύρι του Τριζόλου είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι της Θεσσαλίας το οποίο έχει άνοιγμα τόξου 32 μ., ύψος 15,50 μ, πλάτος 2,20 μ και πάχος 0,80 μ. Είναι χτισμένο πάνω σε συμπαγή βράχο στο Λεσκοβίτικο Ρέμα κοντά στη θέση Βαϊτση, κάτω από το χωριό Καρυά (Τριζόλο) του στη Δήμου Αργιθέας, λίγο παρακάτω από την συμβολή των παραποτάμων του Αχελώου του Ανθιριώτικου και του Μεσοβουνίωτικου ποταμού. Η ακριβής χρονολογία που χτίστηκε δεν είναι γνωστή ενώ σύμφωνα με την προφορική παράδοση χτίστηκε τον 13ο αιώνα και πιο παλιά είχε και πέτρινα στηθαία που σήμερα δεν υπάρχουν. 
Το Γεφύρι του Τριζόλου έχει πρόσβαση με πεζοπορία μέσα από το ποτάμι λίγο πιο κάτω από το συνοικισμό Αγορασιά και με μονοπάτι που ξεκινάει από την Καρυά και κατεβαίνει στο γεφύρι. Μετά την Αγορασιά στη δεξιά κοίτη του ποταμού υπήρχε μονοπάτι, το οποίο δεν είναι πλέον προσπελάσιμο και ίχνη του οποίου διατηρούνται μέχρι σήμερα.