Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024 η Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου στην ομώνυμη εκκλησία στο Ρώση Πετρίλου όπου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία μετ΄ αρτοκλασίας από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιερόθεο Αργύρη, τον Αιδεσιολογιώτατο Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Γυφτογιάννη και τον Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα.Μετά τον εκκλησιασμό οι κάτοικοι του συνοικισμού τηρώντας το πατροπαράδοτο έθιμο φίλεψαν όλους τους παρευρισκομένους στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο κάτω από την εκκλησία και κατόπιν ακολούθησε γλέντι, με παραδοσιακά τραγούδια από την παρακάτω δημοτική ορχήστρα.
Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024 η Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου στην ομώνυμη εκκλησία στο Ρώση Πετρίλου όπου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία μετ΄ αρτοκλασίας από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιερόθεο Αργύρη, τον Αιδεσιολογιώτατο Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Γυφτογιάννη και τον Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα.Μετά τον εκκλησιασμό οι κάτοικοι του συνοικισμού τηρώντας το πατροπαράδοτο έθιμο φίλεψαν όλους τους παρευρισκομένους στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο κάτω από την εκκλησία και κατόπιν ακολούθησε γλέντι, με παραδοσιακά τραγούδια από την παρακάτω δημοτική ορχήστρα.
Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάσθηκε την Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024 η Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου στην ομώνυμη εκκλησία στο Ρώση Πετρίλου όπου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία μετ΄ αρτοκλασίας από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιερόθεο Αργύρη, τον Αιδεσιολογιώτατο Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Γυφτογιάννη και τον Πανοσιώτατο ιερομόναχο Βαρσανούφιο Βοΐβοντα.Μετά τον εκκλησιασμό οι κάτοικοι του συνοικισμού τηρώντας το πατροπαράδοτο έθιμο φίλεψαν όλους τους παρευρισκομένους στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο κάτω από την εκκλησία και κατόπιν ακολούθησε γλέντι, με παραδοσιακά τραγούδια από την παρακάτω δημοτική ορχήστρα.
Αν και πέρασαν τέσσερα και πλέον χρόνια από την καταστροφή του ενός ρεύματος κυκλοφορίας που έγινε το χειμώνα του 2021, στην επαρχιακή οδό Πετρίλου – Τροβάτου στη θέση Βιλλέϊκα Πετρίλου δεν έχει γίνει ακόμη καμία παρέμβαση. Το ένα ρεύμα κυκλοφορίας στα Βιλλέϊκα είναι ακόμη κατεστραμμένο και η διέλευσή του σε αυτό το σημείο είναι επικίνδυνη επειδή βρίσκεται πάνω σε στροφή και δεν υπάρχει ορατότητα όταν τα οχήματα διέρχονται το αντίθετο ρεύμα το οποίο σε αυτό το σημείο έχει μεγάλη κλίση.
Πλήθος κόσμου συνόδευσε την Παναγία Πετριλιώτισσα & Φαναριώτισσα την 16η Αύγουστου 2024 μέχρι τα όρια του χωριού Πετρίλου όπου και αναχώρησε για το Φανάρι. Εκεί θα παραμείνει μέχρι τέλος Οκτωβρίου σύμφωνα με το παλαιό έθιμο που κρατάει μερικούς αιώνες με την εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο συνοικισμό Κρανιά (Χάρις) Πετρίλου.
Πριν από την αναχώρηση της Παναγίας εψάλη ο Μικρός Παρακλητικός Κανόνας και ο Παρακλητικός Κανόνας που έχει γραφτεί ειδικά για την Παναγία τη Φαναριώτισσα χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου.
Πιστοί από το Φανάρι Καρδίτσης που απέχει 50 περίπου χιλιόμετρα από το Πετρίλο ήλθαν για να παραλάβουν την εικόνα και να την μεταφέρουν στο χωριό τους όπου και παραμένει για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Όπως αναφέρει η παράδοση με την κατάργηση του Μοναστηριού στο Φανάρι Καρδίτσας που ήταν αφιερωμένο στην Παναγιά, από τους Τούρκους το 1393, έγινε αφορμή να «φύγει» η Παναγία από το Φανάρι και για καταλληλότερο μέρος διαμονής της διάλεξε το Πετρίλο.
Την βρήκαν οι κάτοικοι κάτω από ένα δέντρο μια κρανιά. Σ΄ αυτή τη θέση έκτισαν ναό και τοποθέτησαν την εικόνα. Όταν το έμαθαν οι Φαναριώτες και διαπίστωσαν ότι είναι η δική τους εικόνα την πήραν μαζί τους. Την επόμενη ημέρα η εικόνα δεν ήταν στη θέση της. Πληροφορήθηκαν ότι βρίσκεται πάλι στο Πετρίλο. Η προσπάθεια για την επαναφορά της επαναλήφθηκε. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς όταν νύχτωσε, σταμάτησαν βορειοανατολικά του βουνού Οξιά στη θέση «Μάλια» και κάρφωσαν την εικόνα σε ένα μεγάλο μαλόκεδρο. Όταν ξημέρωσε είδαν πάλι ότι η εικόνα έλειπε και ήταν στην Κρανιά του Πετρίλου. Τα κομμένα καρφιά της εποχής εκείνης με τις μεγάλες κεφαλές σώζονται μέχρι σήμερα στην εικόνα. Τότε οι κάτοικοι των δύο χωριών συμφώνησαν να παραμείνει η εικόνα στο Πετρίλο και μετά τις 15 Αυγούστου και μέχρι την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου να μεταφέρεται στο Φανάρι. Η συνήθεια αυτή έγινε έθιμο και τηρείται μέχρι σήμερα.
